Lizak, DorotaBudzowski, ArturSeń, MariolaCzarny, Wojciech2016-09-292016-09-292016-06Hygeia Public Health 2016, nr 51 (2), s. 124-1331509-1945http://hdl.handle.net/11315/8550Artykuł recenzowany / peer-reviewed articleTendencje zdrowotne dotyczące zwiększania masy i wymiarów ciała wśród dzieci, młodzieży, a także osób dorosłych w Polsce nie są optymistyczne. Polska należy do krajów, w których to zjawisko, a właściwie problem zdrowotny zaznacza się w sposób szczególny, tj. ma charakter wzrostowy. O ile BMI (Body Mass Index, wskaźnik Queteleta II) uważany był do tej pory za adekwatny (optymalny) wskaźnik antropometryczny obrazujący stosunek masy ciała do wysokości ciała, tym samym na jego podstawie dokonywana była ocena prawidłowości bądź nieprawidłowości budowy lub funkcjonowania organizmu, tak w ostatnich latach został opracowany nowy miernik odnoszący się do procentowej zawartości tkanki tłuszczowej w ciele, a mianowicie BAI (Body Adiposity Index), czyli wskaźnik otłuszczenia ciała. Różnice w interpretowaniu tych samych cech somatycznych u różnych osób za pomocą obydwu wskaźników pozwalają wnioskować, iż BMI nie jest najbardziej rzetelnym miernikiem obrazującym ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. Odnosi się bowiem do oceny masy ciała, a nie bezpośrednio do zawartości tkanki tłuszczowej. Rozpatrując wskaźniki BMI i BAI w kontekście zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym na podstawie dostępnych w piśmiennictwie wyników badań można stwierdzić, że obydwa wskaźniki w zróżnicowanym stopniu korelują ze zwiększonym ryzykiem występowania tych chorób. Wskaźnik BAI umożliwia szybsze i bardziej precyzyjne diagnozowanie otyłości i ryzyka chorób z nią związanych, jednak wymaga dalszej walidacji. Pomimo tego, zalety BAI predestynują go do włączenia do zestawu stosowanych powszechnie wskaźników antropometrycznych. W niniejszej pracy została poddana ocenie wiarygodność porównywanych wskaźników w świetle dotychczas uzyskanych wyników badań naukowych.Health trends of increasing body mass and size among children, adolescents and adults in Poland are not optimistic. Poland is one of the countries where this phenomenon, and in fact a health problem, has a rising tendency. So far, BMI (Body Mass Index, Quetelet index II) has been considered as an adequate (optimal) anthropometric indicator showing the ratio of body mass to height and on its basis the assessment of the regularity or irregularity of the body was possible. In recent years however, a new BAI measure (Body Adiposity Index) has been developed, which refers to percentage of body fat. The differences in interpretation of the same physical traits of individuals between both indicators allow us to conclude that BMI is not the most reliable measure of the body fat volume, since it refers to the assessment of body mass but not directly to body fat percentage. Both BMI and BAI, considered in the context of heart-cardiovascular disease prevention, on the basis of latest research results available in the literature, show different degrees of correlation with the risk of cardiovascular disease. BAI enables a faster and more general diagnosis of obesity as well as the risk of obesity-related diseases but needs further validation. Nevertheless, the advantages of the new BAI indicator predestine it be used as a conventional anthropometric measure together with BMI. This work is a comparative study on both indicators, as well as the assessment of their credibility based on the available literature.plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaotyłośćBMIBAItkanka tłuszczowaantropometriaobesityfat tissueanthropometryDietetykaEdukacjaMedycynaPielęgniarstwoSocjologiaZdrowieArtykuł