Charczuk, EdwardIwaszczyszyn, JanKamińska, AlicjaKlapa, WojciechKlimek, KrystynaKwiecińska, AgnieszkaMagosa, DorotaMiller, AgnieszkaOrbik, ZbigniewOrtenburger, ArkadiuszOrtenburger, DorotaPasiut, BłażejRepka, IwonaSiwiec, DominikaSzczurek, AgnieszkaSzeliga, MartaWitkowska-Mańko, RenataWójcik, KatarzynaWylegała, Joanna2020-06-152020-06-15200683-89823-04-7http://hdl.handle.net/11315/28310Ze wstępu: "Nie wszystko, co polskie, jest zarazem ogólnoludzkie, ale na pewno wszystko, co ludzkie, jest zarazem polskie. Encykliki Jana Pawła II z całą pewnością miały charakter uniwersalny, wszakże - jak dopatrzył się tego ks. J. Tischner - wywodziły się z polskiego doświadczenia ich Autora. Czegoś, co ogólnoludzkie, nie da się oddzielić od tego, co polskie. Podobnie z europejskością. Oto wiek XIII. W Rzymie pojawiają się zakonnicy św. Ducha, którzy myśl chrześcijańską o miłości bliźniego wprowadzają w czyn. Akceptuje ich papież Innocenty III, upominając, by w Chrystusie widzieli chorego, tak jak w chorym mają widzieć samego Chrystusa. Tenże papież ustanawia im coroczne święto na drugą niedzielę po święcie Trzech Króli. Duchacy są w całej Europie. Wkrótce znajdują się w Polsce, gdzie będą działać przez wieki. W Krakowie mają swój szpital pod wezwaniem św. Ducha."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskacierpieniebol ciałabol psychikicierpienie chorych terminalnychodleżynydiagnoza pedagogicznaopieka paliatywnaproblematyka eutanazjimikronauczanieMedycynaZdrowieKsiążka