Stach, Łukasz2019-04-232019-04-232011Krakowskie Studia Międzynarodowe 2011, nr 4, s. 223-237.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/23411Z wprowadzenia: "Czechy, Słowacja, Węgry – te trzy kraje Europy Środkowo-Wschodniej, pomimo dzielących je różnic, łączą także pewne wspólne doświadczenia historyczne. Jednym z nich był fakt, że wchodziły w skład Austro-Węgier, następnie przeżyły (wyjąwszy Słowację) okres międzywojennej samodzielności, po to aby stać się satelitami III Rzeszy (dotyczyło to Węgier i powstałej w 1938 r. Słowacji), a kolejnym etapem ich, już powojennej, historii była zależność od Związku Radzieckiego (Czechosłowacja i Węgry), która zakończyła się w trakcie tzw. Jesieni Ludów w 1989 r. Kraje te weszły następnie w okres transformacji ustrojowej, a do tego należy dodać „aksamitny rozwód” czesko-słowacki, który miał miejsce w 1993 r. Można więc przyjąć, że państwa te podążały (pomimo istniejących różnic) podobną ścieżką historii, a ich losy były nierozerwalnie związane z otoczeniem zewnętrznym – presją silniejszych podmiotów. Stąd też zasadna wydaje się analiza zjawiska populizmu występującego w tych krajach, przede wszystkim z powodu ich bliskiego sąsiedztwa, pewnej wspólnej tradycji oraz istniejących powiązań czy zależności. Celem tego tekstu jest też zbadanie elementów łączących ruchy populistyczne w tych państwach. Należy także spróbować odpowiedzieć na pytanie o realną siłę ruchów określanych mianem populistycznych i ich wpływ na tamtejszą politykę."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaCzechySłowacjaWęgryPopulizmintegracja europejskaPolitologiaSocjologiaStosunki międzynarodoweArtykuł