Tabora-Marcjan, Ewa2019-07-012019-07-012002Państwo i Społeczeństwo 2002, nr 2, s. 249-254.1643-8299http://hdl.handle.net/11315/25726"Na wstępie przytoczą wypowiedź profesora Jana Zborowskiego z publikacji wydanej ponad 30 lat temu; Ze środkami audiowizualnymi spotykamy się nic tyłko w szkole. Narzucają się one na każdym kroku. Rano budzi nas radio, które przynosi świeże wiadomości z różnych dziedzin, reklamy wysław urabiają naszą opinię, oglądamy i czytamy ilustrowane magazyny czasopism, wiele czasu pochłania kino, telewizja -- słowem na każdym kroku dociera do nas masowa informacja. Wszystkie te i wiele innych środków informacji dociera, rzecz zrozumiała, również do młodzieży. W tych warunkach nauczanie w szkole zajmuje na pewno ważną, ale chyba nie najważniejszą część dnia ucznia. [...] Większość nauczycieli zdaje sobie sprawę, że nikt i nic nie potrafi odsunąć młodzieży od atrakcyjnych i narzucających się w środowisku pozaszkolnym źródeł infomiacji, ale w praktyce szkolnej niewielu jest takich nauczycieli, którzy w sposób racjonalny wykorzystują te doświadczenia uczniów i włączają je w sposób systematyczny w proces zorganizowanego nauczania1. Problematyka poruszona w przytoczonym fragmencie opracowania prof. Zborowskiego nic straciła nic ze swej aktualności."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskamediaszkolnictwodydaktykatechnologia kształceniamłodzieżPedagogikaPsychologiaSocjologiaArtykuł