Tokarz, Grzegorz2019-06-132019-06-132008Państwo i Społeczeństwo 2008, nr 2, s. 163-170.1643-8299http://hdl.handle.net/11315/25254"Polityka historyczna w ostatnich latach staje się coraz bardziej popularnym zagadnieniem, którym zajmują się publicyści, politycy i historycy. Pojawia się coraz więcej publikacji, które podejmują ten temat. Jednocześnie zauważyć można, iż temat ten wywołuje wiele kontrowersji – albo w sposób jednoznacznie negatywny opisuje się politykę historyczną, albo myli się ją z propagandą. Zadaniem niniejszego artykułu jest próba opisu polityki historycznej przez pryzmat pracy historyka, czy stoi ona w sprzeczności z warsztatem badawczym naukowca, czy też można ją pogodzić z obiektywnym spojrzeniem na dzieje. Podkreślić należy, że kwestie powyższe nie są nowe, ich początek sięga Grecji starożytnej. Autor niniejszego artykułu pragnie, na przykładzie kilku wybitnych historyków oraz kronikarzy, przeanalizować problem „politycznego” pisania historii."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskapolityka historycznapedagogika narodowaPaweł UkielskiMuzeum Powstania WarszawskiegoHistoriaPolitologiaPolityka historyczna a historyk. Aprobata czy sprzeciwArtykuł