Sabik, Aleksandra2019-05-152019-05-152006Krakowskie Studia Międzynarodowe 2006, nr 2, s. 153-171.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/24292"Aktualny rozwój gospodarki światowej oraz pogłębiające się różnice między bogatą północą a ubogim południem naszego globu prowadzą do rozwoju migracji ludności między krajami i kontynentami. Najistotniejsze kierunki tych migracji to wysoko rozwinięte państwa Europy Zachodniej, Stany Zjednoczone, Kanada, Australia. Tym samym teren Unii Europejskiej jest docelowym miejscem wędrówki wielu mieszkańców innych regionów świata. Jednocześnie wewnątrz samej Unii dochodzi do migracji, najczęściej z krajów nowo przyjętych do państw o wyższym poziomie rozwoju gospodarczego. Poza typową migracją zarobkową, można wyróżnić kilka kategorii ruchów ludnościowych związanych m.in. z prześladowaniami politycznymi czy klęskami żywiołowymi. W ramach UE musiały powstać odpowiednie regulacje prawne, określające sposób realizacji polityki imigracyjnej na poziomie struktur unijnych oraz państw członkowskich. Tworzyły się one stopniowo, a kolejne etapy tego procesu zostały zarysowane w poniższym artykule."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaPolityka imigracyjna i azylowaUnia EuropejskaSwoboda przepływu obywateliStrefa SchengenProgram HaskiHistoriaPolitologiaStosunki międzynarodoweArtykuł