Jolanta ObniskaGołdyn, Rafał2016-07-042016-07-04http://hdl.handle.net/11315/7059Choroba wieńcowa polega na zwężeniu tętnic wieńcowych, w wyniku czego dochodzi do niewłaściwego zapotrzebowania serca w tlen. Miażdżyca jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka sprzyjającej chorobie niedokrwiennej serca. Odkładane złogi cholesterolu znacznie ograniczają przepływ krwi przez tętnice a nawet może dojść do oderwania się utworzonej blaszki miażdżycowej i nagłe zatkanie światła tętnicy. Co prowadzi do przeobrażenia się stabilnej hemodynamicznie choroby wieńcowej do postaci niestabilnej czyli do ostrego zespołu wieńcowego. Istnieje wiele czynników ryzyka takich jak palenie papierosów, nieodpowiednia dieta, cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu, nadciśnienie tętnicze. Jest wiele metod diagnostyki tej choroby a podstawowym z nich jest dobrze zebrany wywiad od pacjenta i badania dodatkowe takie jak EKG, EKG metodą Holtera, test wysiłkowy, echokardiografia i koronarografia. Pacjenci z objawami choroby wieńcowej takimi jak ból w klatce piersiowej o charakterze piekącym, gniotącym, promieniującym, który występuje po wysiłku fizycznym powinni zostać dokładnie zbadani. Po odpowiedniej diagnostyce chorzy zostają poddani odpowiedniemu leczeniu farmakologicznemu. Gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi poprawy lub nastąpi nagłe zatkanie światła tętnicy należy kierować chorego na leczenie inwazyjne, w skład którego wchodzą przez skórne interwencje wieńcowe i pomostowanie aortalno-wieńcowe.plUznanie autorstwa 3.0 Polskachoroba wieńcowamiażdżycadiagnostykaleczenie farmakologiczneleczenie inwazyjneMedycynaZdrowieFarmakologiaArtykuł