Trojnar, Ewa2019-04-152019-04-152011Krakowskie Studia Międzynarodowe 2011, nr 1, s. 133-145.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/23196Z wprowadzenia: "Malezja określana mianem „tygrysa azjatyckiego”, ze względu na osiągnięcia gospodarcze w latach 90., wkroczyła na ścieżki modernizacji znacznie wcześniej. Po zakończeniu II wojny światowej lokalne elity, przy wydatnym udziale Korony Brytyjskiej, doprowadziły do ogłoszenia w 1957 r. niepodległości Federacji Malajów, monarchii opartej na zasadach demokracji. Po czasach kolonialnych odziedziczyła ona jednak znacznie więcej, niż tylko ustrój państwa. Społeczeństwo Malezji utworzyli, nie bez wewnętrznych sporów i wzajemnych oskarżeń, nie tylko autochtoni, ale także pokolenia emigrantów przybyłych na tereny obecnego państwa jeszcze w czasach kolonialnych. Mowa tu o mozaice rasowej i etnicznej, z której trzy obecnie najbardziej jaskrawe grupy to: Malajowie (58 proc.), Chińczycy (26 proc.) oraz mieszkańcy o korzeniach indyjskich (7 proc.)"(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaMalezjamniejszości etnicznePółwysep MalajskiTunku Abdul RahmanLee Kuan YewKulturoznawstwoReligioznawstwoSocjologiaBudowa państwa w warunkach wieloetniczności. Przypadek MalezjiArtykuł