Tokarski, Stanisław2019-05-132019-05-132007Krakowskie Studia Międzynarodowe 2007, nr 3, s. 134-145.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/24138"Tytuł niniejszego artykułu pochodzi z indyjskiej prasy; odwołuje się do prastarych korzeni cywilizacyjnych dwóch największych państw Azji. Wzorcem starochińskim dla wielu pokoleń dyplomatów była Księga wojny i pokoju przypisywana Sun Tzu, a modelem staroindyjskim - tekst Kautilyi z czasów konfrontacji radży Czandragupty z Aleksandrem Wielkim - Arthaśastra (Sztuka polityki). Z nich czerpały inspiracje elity polityczne rządzące z dawien dawna tymi krajami/Zrozumienie współczesnych niuansów dyplomacji i sztuki negocjacji jest bez tej tradycyjnej otoczki niemożliwe. Zderzyły się bowiem na terenie Azji dwie prastare biurokracje, dwa różne sposoby dyplomacji, negocjacji i polityki zagranicznej. W koncepcji Sun Tzu informacja i dezinformacja stanowią fundament negocjacyjnego sukcesu; należy zyskać pełną wiedzę o partnerze, jego samego pogrążając w niewiedzy na temat stanu, w jakim się znajdujemy. Kautilya mówi innym językiem o tym samym: nawet wtedy, gdy wąż nie jest jadowity, musi udawać, że kąsa."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaBraminiMandarynistosunki polityczneIndieChinyStosunki międzynarodoweEkonomiaBezpieczeństwo narodowe i wewnętrzneArtykuł