Pawlik, Renata2019-05-242019-05-242016978-83-65208-39-2http://hdl.handle.net/11315/24652Ze wstępu: "Jak pisał G. Radbruch, prawo karne jest nie tylko źródłem, ale również barierą karalności. W teorii prawa już stosunkowo dawno pojawił się pogląd, że nie należy posługiwać się represją karną, gdy można w sposób tańszy zapobiec szkodom społecznym. Również W. Wolter podnosił kiedyś, że o normie prawnej można myśleć wtedy, gdy nie tylko można karać, ale i trzeba karać, ponieważ innego sposobu zabezpieczenia nie ma, podkreślając jednocześnie, że efektywność normy jest wprost proporcjonalna do intensywności owocnego ścigania. Ustawodawca przez właściwe ukształtowanie regulacji wpływa na przyszłe zachowania jednostek, które niejednokrotnie podejmując decyzję odnośnie naruszenia określonej normy prawnej, dokonują swoistego ważenia korzyści i strat wynikających z takiego postępowania. Przestrzeganie norm prawnych jest warunkiem funkcjonowania społeczeństwa, a perspektywa szybkiego przeprowadzenia postępowania karnego stanowić może istotny czynnik determinujący ludzkie zachowania. "(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaProces kontrawencjonalizacjipłaszczyzna normatywnakoncepcja źródeł prawa karnegokoncepcja źródeł prawa wykroczeńKonstytucja RPBezprawność czynuKaralność czynupozycja prawa międzynarodowegoDobro prawneGodność człowiekaWolnośćPrawoKsiążka