Kraj, Kazimierz2019-04-232019-04-232011Krakowskie Studia Międzynarodowe 2011, nr 4, s. 297-310.1733-2680http://hdl.handle.net/11315/23400Z wprowadzenia: "Populizm jest nieodłącznym towarzyszem społecznej i politycznej historii ludzkości. Towarzyszył człowiekowi w zamierzchłych czasach, jest uczestnikiem współczesnego życia politycznego. Głosi poglądy łatwo trafiające do części społeczeństwa, mające silne zabarwienie emocjonalne oraz swoistą, antyintelektualną wymowę. Wyraża tęsknoty za prostymi rozwiązaniami trudnych problemów, zgodne z oczekiwaniami większości. Lansowanie tego rodzaju haseł przede wszystkim ma na celu pozyskanie poparcia społeczeństwa i dzięki temu uzyskanie wpływów, a co za tym idzie – władzy politycznej. Pierwszym historycznym ugrupowaniem politycznym głoszącym te idee byli w starożytnym Rzymie tzw. popularzy (populares) poszukujący oparcia w zgromadzeniu ludowym. W czasach nowożytnych w Stanach Zjednoczonych w latach 1891–1896 działała Partia Ludowa. W Rosji od lat 70. do 90. XIX w. populizm związany był z ruchem narodnickim. Doktryna ta swoje początki brała w ideach Aleksandra Hercena, upatrującego w chłopskich wspólnotach gminnych przyszłego społeczeństwa socjalistycznego."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 PolskaRosjapopulizmpolityka wewnętrznapolityka zagranicznaautorytaryzmPolitologiaSocjologiaStosunki międzynarodoweArtykuł