Chodyński, AndrzejFatuła, DariuszMirski, AndrzejMarjański, Andrzejdu Vall, MartaMajorek, MartaZiarko, JanuszWilk-Woś, ZofiaBakonyi, JadwigaUrbańczyk, PiotrGach, Daniel2019-06-122019-06-1220181899-6264http://hdl.handle.net/11315/25154Z wprowadzenia: "Kultura jest rozpatrywana jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych jak i niematerialnych (duchowych i symbolicznych). Bardziej szczegółowy opis tych wytworów, wraz z prezentacją podstawowych działów kultury, jakimi są tzw. kategorie kultury, zawarto m.in. w publikacji Małgorzaty Gruchoły, gdzie opisano cechy socjologicznego podejścia do kultury i podkreślono znaczenie kultury narodowej. Pojęcie kultury ma bogate podstawy teoretyczne. Jest rozpatrywane przez przedstawicieli wielu nauk. Przegląd ujęć i koncepcji filozoficznych, przykładowo, prowadzi do określenia dziesięciu działów odnoszących się do definicji kultury, mianowicie: – rozumienie kultury w ujęciu historycznym, z podkreśleniem jej temporalności; – hermeneutyczne koncepcje kultury oparte na systemie znaczeń i symboli, z traktowaniem kultury jako interpretacji; podstawa kultury symbolicznej; – ujęcie genetyczne jako ewolucyjne przedłużenie natury i naturalistyczna koncepcja bytu; rozpatrując przenikanie się uwarunkowań kulturowych i genetycznych, w socjologii operuje się pojęciem socjobiologii, której elementem jest memetyka – mem stanowi przekaz kulturowy; – jako sfera realizacja duchowości człowieka; – traktowanie kultury w aspekcie ludzkiej kreatywności i spontaniczności w odniesieniu do twórczości; – jako system uwarunkowań i determinacji (w tym problematyka uwarunkowań społecznych, instytucji i wzorów postępowania, praw i tradycji); – jako płaszczyzna interakcji miedzy ludźmi – komunikacja; – jako system zamknięty; – jako system uniwersalny (w tym przenikalność kulturowa); kwestie zamknięcia, otwarcia, ale i tożsamości kulturowej można odnosić do dwoistości strukturalizmu, zakładającego rozpatrywanie kultury na poziomach zewnętrznym (co się wiąże z różnorodnością kulturową odnośnie instytucji, wzorów i zachowań) i wewnętrznym (jedność kultury oparta na wspólnotowości); kultura stanowi matrycę, ukrytą umysłową strukturę, której uzewnętrznienie służy realizacji podstawowych potrzeb ludzkich; – rozumienie w kontekście stałości, niezmienności, ale także zmian i nieustannej ewolucji, w tym kreatywności kulturowej."(...)plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskazachowania finansowezarządzanie finansami osobistymiryzyko finansowekultura bezpieczeństwawartościfilary kultury bezpieczeństwazarządzanie bezpieczeństwembezpieczeństwo kulturowekonflikt kulturowyglobalizacjakonwergencja kulturowa dywergencja kulturowakroswergencjazarządzanie kryzysowezasoby ludzkiezarządzanie wiedząwspółpracaknowledge servicewiedzainformacjauczenie siękompetencje kulturowepowiadamiania ratunkowegonumer alarmowy 112sprawność sytemuklimat bezpieczeństwametody badań kultury bezpieczeństwakultura bezpieczeństwa technicznegozarządzanie bezpieczeństwem technicznym w placówce handlowejsystem bezpieczeństwa technicznegoprocesy i proceduryfinancial behaviourpersonal finance managementfinancial risksafety culturevaluessafety culture pillarssecurity managementcultural securitycultural conflictglobalizationcultural convergencecultural divergencecrossvergencecrisis managementhuman resourcesknowledgeinformationlearningcultural competencesemergency notification system112 emergency numbersystem efficiencytechnical safety culturemanagement of technical safety in a commercial facilitytechnical safety systemprocesses and proceduresBezpieczeństwo narodowe i wewnętrzneKulturoznawstwoPsychologiaSocjologiaZarządzanie i marketingBezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 4 (XXXIII) : Kultura Bezpieczeństwa - Uwarunkowania Społeczne i OrganizacyjneSecurity theory and practice: Security culture, social and organizational conditionsCzasopismo2451-0718