Petri, Maria2023-02-172023-02-172022Państwo i Społeczeństwo 2022, nr 2, s. 131-158.1643-8299http://hdl.handle.net/11315/31060Artykuł podejmuje temat półprzezroczystości w architekturze na przykładzie współczesnych obiektów architektonicznych w kontekście kultury japońskiej. Na podstawie założenia teoretycznego Jun’ichirō Tanizakiego, takiego jak kontrast pomiędzy wschodnią a zachodnią wrażliwością i estetyką, autorka podejmuje próbę potwierdzenia teorii Tanizakiego we współczesnych realizacjach japońskich, w których zastosowano półprzezroczystość.The article deals with the topic of translucency in architecture on the example of contemporary architectural objects in the context of Japanese culture. Based on Jun’ichirō Tanizaki’s theoretical assumptions, such as the contrast between eastern and western sensibilities and aesthetics, the author attempts to find confirmation of Tanizaki’s theory in contemporary Japanese projects in which translucency was used.plUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskapółprzezroczystośćprzezroczystośćarchitekturaarchitektura japońskaShigeru BanKengo KumaSANAAToyo ItōJun’ichirō TanizakitranslucencytransparencyarchitectureJapanese architectureArchitekturaSztukaPółprzezroczystość jako forma tworzenia przestrzeni we współczesnej architekturze JaponiiTranslucency as a form of creating space in contemporary Japanese architectureArtykuł2451-085810.48269/2451-0858-pis-2022-2-006