Przeglądaj wg Autor "Czarny, Wojciech"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Determinants of physical activity in adult population vs. existing recommendations(University School of Physical Education in Cracow and Wrocław (AWF Kraków i Wrocław), 2014) Lizak, Dorota; Czarny, WojciechPurpose: The aim of the study is to assess the determinants, level and type of physical activity undertaken by adults in relation to the recommendations on physical activity. Basic procedures: The study group consisted of 225 people aged 18-68 years. Selection of the sample was stratified. As the research technique the Polish version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) was used, short version. For statistical analysis, Statistica 10 PL was used. In all analyses considered relevant were those effects, for which the level of test probability p was lower than the assumed relevance level a = 0.05 (p <0.05). Main findings: The study shows that women practice less intensively and for shorter time than men. As in the case of gender and physical activity, there is a significant difference (p=0.0170) as far as the type of education, and frequency of undertaking intense and moderate physical activity are concerned. People with a secondary education undertake both intense and moderate physical activity more often and for longer periods of time, in comparison to people with higher and primary education. The research shows that physical activity levels do not increase with the education level. There is not a statistically significant difference between profession and the degree of intensity of exercise. Conclusions: There is a significant correlation between gender and education, and performed physical activity. Age and profession are not factors determining the level of physical activity.Pozycja Poziom aktywności fizycznej realizowanej przez osoby dorosłe z regionu tarnowskiego – badania wstępne(Oficyna Wydawnicza MA, 2015) Lizak, Dorota; Czarny, WojciechWprowadzenie. Aktywność fizyczna to element życia, na który coraz częściej zwraca się uwagę. Nie tylko doniesienia naukowe, ale i przykłady z życia potwierdzają tezę, iż aktywność fizyczna, a właściwie wychowanie fizyczne, stanowi istotny czynnik warunkujący zdrowie każdego człowieka. Cel badań. Ocena poziomu i rodzaju aktywności fizycznej realizowanej przez osoby dorosłe z regionu tarnowskiego. Materiał i metoda. Badana grupa liczyła 225 osób w przedziale wiekowym 18-68 lat. Dobór próby był warstwowy. Jako technikę badawczą wykorzystano polską wersję Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ) w wersji krótkiej. Wyniki. Intensywną aktywność fizyczną w ciągu tygodnia uprawiało 72% respondentów. Prawie 96% badanych chodziło/spacerowało i wszyscy ankietowani siedzieli w ciągu ostatnich siedmiu dni, jednak przez różny okres czasu. Niepokojący jest fakt, że umiarkowaną aktywność (np. szybki marsz, wchodzenie po schodach, jazda na rowerze, pływanie, taniec) będącą minimalną porcją wysiłku prozdrowotnego, podejmowało codziennie zaledwie 11% ankietowanych, 14% przez 2-3 dni w tygodniu, zaś aż 23% nie podejmowało w ogóle. Wniosek. Poziom aktywności fizycznej w badanej grupie osób dorosłych z Tarnowa jest zróżnicowany, nie niski, ale wciąż niewystarczający w odniesieniu do zalecanych norm.Pozycja Przegląd antropometrycznych mierników otłuszczenia ciała stosowanych w diagnozowaniu otyłości(Oficyna Wydawnicza MA, 2016-06) Lizak, Dorota; Budzowski, Artur; Seń, Mariola; Czarny, WojciechTendencje zdrowotne dotyczące zwiększania masy i wymiarów ciała wśród dzieci, młodzieży, a także osób dorosłych w Polsce nie są optymistyczne. Polska należy do krajów, w których to zjawisko, a właściwie problem zdrowotny zaznacza się w sposób szczególny, tj. ma charakter wzrostowy. O ile BMI (Body Mass Index, wskaźnik Queteleta II) uważany był do tej pory za adekwatny (optymalny) wskaźnik antropometryczny obrazujący stosunek masy ciała do wysokości ciała, tym samym na jego podstawie dokonywana była ocena prawidłowości bądź nieprawidłowości budowy lub funkcjonowania organizmu, tak w ostatnich latach został opracowany nowy miernik odnoszący się do procentowej zawartości tkanki tłuszczowej w ciele, a mianowicie BAI (Body Adiposity Index), czyli wskaźnik otłuszczenia ciała. Różnice w interpretowaniu tych samych cech somatycznych u różnych osób za pomocą obydwu wskaźników pozwalają wnioskować, iż BMI nie jest najbardziej rzetelnym miernikiem obrazującym ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. Odnosi się bowiem do oceny masy ciała, a nie bezpośrednio do zawartości tkanki tłuszczowej. Rozpatrując wskaźniki BMI i BAI w kontekście zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym na podstawie dostępnych w piśmiennictwie wyników badań można stwierdzić, że obydwa wskaźniki w zróżnicowanym stopniu korelują ze zwiększonym ryzykiem występowania tych chorób. Wskaźnik BAI umożliwia szybsze i bardziej precyzyjne diagnozowanie otyłości i ryzyka chorób z nią związanych, jednak wymaga dalszej walidacji. Pomimo tego, zalety BAI predestynują go do włączenia do zestawu stosowanych powszechnie wskaźników antropometrycznych. W niniejszej pracy została poddana ocenie wiarygodność porównywanych wskaźników w świetle dotychczas uzyskanych wyników badań naukowych.Pozycja The problem of postural defects in children and adolescents and the role of school teachers and counselors in their prevention(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Lizak, Dorota; Czarny, Wojciech; Niewczas, MartaWady postawy ciała zarówno u dzieci jak i młodzieży stanowią istotny problem zdrowotny, a zarazem wyzwanie dla podstawowej opieki zdrowotnej oraz środowiska nauczania i wychowania. Kluczową rolę w diagnozowaniu wad postawy ciała odgrywa pielęgniarka szkolna. Celem opracowania jest ocena częstości występowania wad postawy u dzieci i młodzieży oraz ukazanie roli pracowników środowiska nauczania i wychowania w ich zapobieganiu. Wyniki badań przesiewowych uczniów wskazują na liczne nieprawidłowości w zakresie układu kostno-stawowego, a tym samym częste występowanie wad postawy ciała. Wdrożenie i realizacja gimnastyki korekcyjnej wydaje się być zatem kluczowym działaniem kompensująco-naprawczym, umożliwiającym zahamowanie progresji zmian. Istnieją jednak pewne utrudnienia, zmniejszające szansę na odpowiednio wczesne wdrożenie takich działań. Brak bilansu zdrowia uczniów w ostatniej klasie szkoły gimnazjalnej opóźnia wykrycie wady i może skutkować jej utrwaleniem. Może to prowadzić do deformacji, a w efekcie kosztów związanych z późniejszym leczeniem i rehabilitacją. Dokonywany w tym czasie przez ucznia wybór szkoły ponadgimnazjalnej w dużej mierze rzutuje na przyszłość młodego człowieka, bowiem występujące wady stanowią przeciwwskazanie do wykonywania niektórych zawodów, o czym młody człowiek dowiaduje się już po podjęciu decyzji o wyborze szkoły.