Przeglądaj wg Autor "Pankowicz, Andrzej"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4, 2004(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Czaja, Jan; Domaradzki, Spasimir; Biela, Tatiana; Pankowicz, Andrzej; Grygajtis, Krzysztof; Jelonek, Adam W.; Bojko, Krzysztof; Siwiec, Paweł; Bzdyl, Joanna; Sławiński, Roman; Zemanek, Bogdan; Kapiszewski, AndrzejPozycja Län - szwedzki model samorządu regionalnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Pankowicz, Andrzej"Ogromne zróżnicowanie regionalnych systemów sprawowania władzy poprzez rozwiązania samorządowe, bądź autonomiczne stało się w Europie faktem w ostatnich dekadach XX wieku i to niezależnie od unitarnej, czy regionalnej formy państwa. Obok modelu francuskiego, hiszpańskiego, czy włoskiego, mamy takie doświadczenia jak: regiony oparte na kryterium językowym w Belgii, portugalskie regiony autonomiczne Azory i Madera, czy wreszcie autonomia szkocka i unitarna reforma samorządowa ostatnich lat."(...)Pozycja Państwo i Społeczeństwo nr 1, 2004(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Kubiak, Hieronim; Pucek, Zbigniew; Szmyd, Jan; Cziomer, Erhard; Mydel, Rajmund; Fassmann, Heinz; Ślusarczyk, Magdalena; Czamomski, Michał; Majchrowski, Jacek M.; Staszków, Jan; Pankowicz, Andrzej; Kliś, Maria; Maślanka, Tomasz; Trafas, Kazimierz; Dołhasz, Magdalena; Zębala, Elżbieta; Zarzycki, Zdzisław; Kapiszewski, AndrzejPozycja Spór o genezę narodu białoruskiego. Perspektywa historyczna(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Pankowicz, Andrzej"Według przekonania współczesnego nurtu narodowego w historiografii białoruskiej wolność kraju skończyła się wraz z upadkiem Rzeczypospolitej. Wtedy to można bowiem mówić o utracie niepodległości i inkorporacji Białorusi do Imperium Rosyjskiego. Dla znacznej części historiografii rosyjskiej sprawa narodu białoruskiego nie istniała, był to tylko element składowy historii Rosji, a Białorusini szczepem rosyjskim posługującym się na co dzień dialektem macierzystego języka. Podobna tendencja ujawniła się też w historiografii polskiej, poczynając od Tadeusza Czackiego. W tej perspektywie Białorusini stanowili grupę etnograficzną polską. Zmiana w poglądach polskich na przełomie XIX i XX wieku ignorowała dawne dzieje, skupiając się na realiach swojego czasu. Następstwem takiej postawy była teza o niejasnej etnogenezie narodu białoruskiego i niedokończonym procesie jego formowania, a w konsekwencji potencjalnej słabości zarówno białoruskiego ruchu narodowego, jak i państwowości białoruskiej."(...)