Przeglądaj wg Autor "Pauli, Jadwiga"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Andrzej Frycz Modrzewski Współczesne odczytanie myśli społeczno-pedagogicznej
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2003) Aleksander, Tadeusz; Pauli, Jadwiga; Orbik, Zbigniew; Panek, Anna; Makiełło-Jarża, Grażyna; Kaczanowska, Aniela; Olearczyk, Teresa
    Z przemowy: "W 2003 roku mija 500 lat od urodzin Andrzeja Frycza Modrzewskiego (1503-1572), jednego z najznakomitszych myślicieli społecznych doby renesansu, znakomitego publicysty, chluby polskiego i europejskiego odrodzenia. Z tej okazji Wydział Nauk o Rodzinie Krakowskiej Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego podjął badania nad aktualnością myśli uczonego w czasach współczesnych. Przedstawiana publikacja jest efektem pracy badawczej wykładowców Wydziału Nauk o Rodzinie, podjętych w ramach planów badawczych katedr."(...)
  • Miniatura
    Pozycja
    Seniorzy w społeczeństwie XXI wieku. Materiały konferencyjne III Galicyjskich Spotkań Medycznych
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Brataniec, Katarzyna; Gierczak, Bożena; Grodzicki, Tomasz; Huget, Patrycja; Kaczanowska, Aniela; Kasterka, Anna; Klimek, Krystyna; Kluz, Krystyna; Knabit, Leon; Kopaniszyn, Izabela; Krobicki, Marek; Makiełło-Jarża, Grażyna; Markiewicz, Anna; Ostrowska, Aurelia; Pauli, Jadwiga; Prażmowska, Barbara; Pyszkowska, Jadwiga; Radzik, Teresa; Skalska, Anna; Siany, Krystyna; Szarota, Zofia; Szlązak, Małgorzata; Urbaniak, Stanisława; de Walden-Gałuszko, Krystyna; Zielińska, Anita; Żak, Marek; Żychowski, Jan
    Z przedmowy: "Naturalną koleją rzeczy wszyscy ku niej zmierzamy. Starość jest równie nieuchronna jak kolejna pora roku. A jednak na co dzień wolimy o niej nie myśleć, nie lubimy o niej mówić. W dzisiejszym świecie, kiedy liczy się przede wszystkim młodość, powodzenie, osobisty sukces, starość zazwyczaj kojarzy się z odchodzeniem na margines życia, dolegliwościami ciała, z samotnością. Czas mija, a my łudzimy się, że mija dla innych, nie dla nas, że my sami nadal jesteśmy młodzi. Aż pewnego dnia nieoczekiwanie jakiś dobrze wychowany młody człowiek z wymownym spojrzeniem ustępuje nam miejsca w tramwaju... Jak godzimy się z upływem czasu, co robimy, żeby przygotować się do tego, jacy będziemy za kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt lat, żebyśmy nie czuli się zaskoczeni, żeby nie pozostało nam tylko gorzkie „a nie mówiłem” i poczucie zmarnowanych życiowych szans? Jak dziś odnosimy się do naszych seniorów w rodzinach, w najbliższym otoczeniu, w społeczeństwie, do którego należymy? Stoi przed nami wiele trudnych zadań."(...)