Przeglądaj wg Autor "Przybylska-Maszner, Beata"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4 (XV), 2018 (Współpraca Międzynarodowa-Uwarunkowania globalne i regionalne)
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Paterek, Anna; Serricchio, Fabio; Malinowski, Krzysztof; Żarna, Krzysztof; Przybylska-Maszner, Beata; Klisz, Maciej; Malczyńska-Biały, Mira; Diawoł-Sitko, Anna; Zdanowski, Jerzy; Koźbiał, Krzysztof; Brataniec, Katarzyna; Wróblewski, Bartosz; Lasoń, Marcin; Zdziech, Dariusz
    Z wprowadzenia: "Niniejszy czwarty tom „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” podejmuje próbę interdyscyplinarnego podejścia do badań nad współpracą międzynarodową, zweryfi kowania teoretycznych podstaw, pozwalających na zrozumienie, dlaczego i w jakich warunkach współpraca ta jest możliwa, a także skuteczna. Autorzy publikujący w tym numerze wyodrębniają najważniejsze aspekty badań nad współpracą międzynarodową posiłkując się wielodziedzinową literaturą przedmiotu, tak by ukazać mechanizmy kooperacji na arenie międzynarodowej, wyeksponować uwarunkowania lepszego funkcjonowania instytucji międzynarodowych, czy możliwości i granice kształtowania „globalnej” bądź „europejskiej” tożsamości przez pryzmat podejść na pograniczu politologii, socjologii, socjopsychologii, czy ekonomii. Zaproponowane perspektywy badawcze kreują wieloaspektowy obraz współpracy międzynarodowej, a także wskazują przyczyny jej ograniczeń i perspektywy rozwoju we współczesnych uwarunkowaniach."(...)
  • Miniatura
    Pozycja
    Współpraca międzyinstytucjonalna UE–NATO – nowe ramy na rzecz wzmocnienia zdolności obronnych UE po roku 2012
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Przybylska-Maszner, Beata
    Celem artykułu jest analiza czynników warunkujących stan relacji Unia Europejska – NATO po roku 2012. Przedstawione zostały istniejące struktury powiązań międzyinstytucjonalnych oraz najważniejsze zmiany w relacjach obu organizacji. W artykule oparto się na założeniu, iż w analizowanym okresie relacje UE–NATO cechuje znacząca dynamika prowadząca do przekształcenia istniejących więzi współpracy. Dotychczasowa zasada korelacji zadań oparta na uzupełnianiu potencjału obu organizacji, jak i zasada asymetryczności, wynikająca przede wszystkim z przewagi amerykańskiej w Sojuszu Północnoatlantyckim, ulegają modyfi kacji. Narastanie zagrożeń dla bezpieczeństwa europejskiego, będące konsekwencją destabilizacji w rejonie wschodniego i południowego sąsiedztwa Unii Europejskiej, wzmocnienia współzależność, a jednocześnie zbiega się z procesem zmian struktur wewnętrznych obu organizacji. Powtarzające się sytuacje wymagające wspólnego reagowania na kryzys znacząco zwiększają zakres zaangażowania obu strategicznych partnerów na rzecz wzmocnienia istniejących powiązań. Określając determinanty wzajemnej współpracy, podkreślić należy istniejącą dysfunkcjonalność, której podłożem są animozje polityczne dotyczące roli obu podmiotów w nowym układzie sił strategicznych, a także europejskie ograniczenia w zakresie realnych możliwości oddziaływania w regionie.