2.1 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

Stały URI zbioru

http://hdl.handle.net/11315/108

Czasopismo „Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka” (pierwszy numer pt. „Problemy Bezpieczeństwa”) ukazuje się od 2007 roku. Adresowane jest do szerokiego kręgu odbiorców zajmujących się zagadnieniami bezpieczeństwa publicznego, energetycznego, działaniami antykryzysowymi, ochroną informacji oraz wszystkich, którzy interesują się polityką międzynarodową XX wieku.

ISSN: 1898-5238

e-ISSN: 2451-0718

Punktacja: 40 punktów

Częstotliwość: kwartalnik

Forma publikacji: elektroniczna (pierwotna od 2016), drukowana

Język publikacji: polski

Strona internetowa: www.btip.ka.edu.pl

Przeglądaj

Przeglądaj 2.1 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka wg Temat "Psychologia"

Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo Teoria i Praktyka nr 3-4, 2010
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Molo, Beata; Młynarski, Tomasz; Cyganik, Magdalena; Danielewicz, Krzysztof; Zalewska-Śmigasiewicz, Ewa; Suchojad, Monika; Biernat-Guzdkiewicz, Aneta; Banszel, Michał; Brańka, Robert; Gaura, Natalia; Ibek, Anna; Konieczny, Jerzy; Księska, Gabriela; Kuziorowicz, Olga; Latos, Agata; Matyjasik, Ewelina; Wargowski, Olgierd; Widacki, Michał; Sęk, Andrzej; Tokarski, Henryk; Ziarko, Janusz; Czermińska, Małgorzata; Aksamitowski, Andrzej; Skałuba, Piotr; Ożóg, Justyna; Furier, Andrzej; Kraj, Kazimierz; Czarniawski, Adam; Budzowski, Klemens
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo Teoria i Praktyka nr specjalny, 2008
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Otrębski, Michał; Hańderek, Andrzej; Ibek, Anna; Skorecki, Michał; Maciąg, Tadeusz; Bąk, Agnieszka; Penc, Józef; Galata, Stanisław; Konieczny, Jerzy; Widacki, Jan; Konieczny, Jerzy; Budzowski, Klemens
    Zamieszczone w niniejszym tomie teksty ukazują złożoność i różnorodność problematyki, postulowanej jako przedmiot etyki bezpieczeństwa. Jest tak przede wszystkim dlatego, że dotyczą moralnych aspektów dwóch dziedzin o wielkiej doniosłości praktycznej – bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa biznesu, z których każda ma bogate i stale rosnące zaplecze intelektualne, obejmujące także ogromną literaturę. Nieco rzadziej przedmiotem refleksji bywa działalność ekspertów sądowych (co nie znaczy, że nie jest ona obecna w dysputach wewnątrzśrodowiskowych), jeszcze rzadziej spotyka się wypowiedzi na temat wartości moralnych w systemach penitencjarnych. Spośród tych dziedzin największym dorobkiem może poszczycić się etyka policyjna, być może najważniejsza, ale – chociażby z powodu wspomnianych na początku zjawisk – ciągle stojąca przed nowymi wyzwaniami.
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 4 (XXXIII) : Kultura Bezpieczeństwa - Uwarunkowania Społeczne i Organizacyjne
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Chodyński, Andrzej; Fatuła, Dariusz; Mirski, Andrzej; Marjański, Andrzej; du Vall, Marta; Majorek, Marta; Ziarko, Janusz; Wilk-Woś, Zofia; Bakonyi, Jadwiga; Urbańczyk, Piotr; Gach, Daniel
    Z wprowadzenia: "Kultura jest rozpatrywana jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych jak i niematerialnych (duchowych i symbolicznych). Bardziej szczegółowy opis tych wytworów, wraz z prezentacją podstawowych działów kultury, jakimi są tzw. kategorie kultury, zawarto m.in. w publikacji Małgorzaty Gruchoły, gdzie opisano cechy socjologicznego podejścia do kultury i podkreślono znaczenie kultury narodowej. Pojęcie kultury ma bogate podstawy teoretyczne. Jest rozpatrywane przez przedstawicieli wielu nauk. Przegląd ujęć i koncepcji filozoficznych, przykładowo, prowadzi do określenia dziesięciu działów odnoszących się do definicji kultury, mianowicie: – rozumienie kultury w ujęciu historycznym, z podkreśleniem jej temporalności; – hermeneutyczne koncepcje kultury oparte na systemie znaczeń i symboli, z traktowaniem kultury jako interpretacji; podstawa kultury symbolicznej; – ujęcie genetyczne jako ewolucyjne przedłużenie natury i naturalistyczna koncepcja bytu; rozpatrując przenikanie się uwarunkowań kulturowych i genetycznych, w socjologii operuje się pojęciem socjobiologii, której elementem jest memetyka – mem stanowi przekaz kulturowy; – jako sfera realizacja duchowości człowieka; – traktowanie kultury w aspekcie ludzkiej kreatywności i spontaniczności w odniesieniu do twórczości; – jako system uwarunkowań i determinacji (w tym problematyka uwarunkowań społecznych, instytucji i wzorów postępowania, praw i tradycji); – jako płaszczyzna interakcji miedzy ludźmi – komunikacja; – jako system zamknięty; – jako system uniwersalny (w tym przenikalność kulturowa); kwestie zamknięcia, otwarcia, ale i tożsamości kulturowej można odnosić do dwoistości strukturalizmu, zakładającego rozpatrywanie kultury na poziomach zewnętrznym (co się wiąże z różnorodnością kulturową odnośnie instytucji, wzorów i zachowań) i wewnętrznym (jedność kultury oparta na wspólnotowości); kultura stanowi matrycę, ukrytą umysłową strukturę, której uzewnętrznienie służy realizacji podstawowych potrzeb ludzkich; – rozumienie w kontekście stałości, niezmienności, ale także zmian i nieustannej ewolucji, w tym kreatywności kulturowej."(...)