N o i jest! Czerwiec. Miesiąc, który na dobre zwiastuje zbliżające się lato
i wakacje. Dziwny to jednak czerwiec. Ciągle mam w pamięci wydarzenia
z pierwszych dni kwietnia. Smutnych dni kwietnia. Pogrążonych w wymownej
ciszy, żarliwej modlitwie oraz poczuciu przygnębienia mieszającego się ze
strachem... Odszedł Ten, który - odkąd pamiętam - był. Człowiek-drogowskaz.
Papież, który najbardziej ukochał sobie właśnie nas - młodych ludzi. Wierzył
w nas. Kochał i rozumiał, a przede wszystkim potrafił słuchać tego, co ma do
powiedzenia młode pokolenie ziemian. Naprawdę trudno pisać o takim
człowieku, jakim był papież Jan Paweł II. Słowa, choć wyrażają wiele, to jednak
nie da się wypowiedzieć nimi wszystkiego. A może to zaleta? W ostatnich dniach
życia Jana Pawła II milczenie nabrało nowego znaczenia. Uszy ludzi na całym
świecie przestały słuchać Jego słów. Załzawione oczy natomiast patrzyły...
Gesty i spojrzenie pełne cierpienia stały się bardziej zrozumiałe niż
kiedykolwiek. Przeczytałam gdzieś, że wobec każdej śmierci przystoi milczeć,
lecz wobec tej w szczególności...
Oddajemy w Wasze ręce kolejny i zarazem ostatni w tym roku akademickim
„Mixer”. Japrzyznam, że to najtrudniejszy Aperitif, jaki przyszło mi napisać...
Chciałabym podziękować redakcji za pracę. Mam nadzieję, że przyszłoroczna
(mam na myśli nowy rok akademicki) współpraca będzie równie owocna,
a miła atmosfera nigdy nas nie opuści.
Dziękuję również redaktorowi Maciejowi Malinowskiemu, prowadzącemu
zajęcia na Wydziale Politologii i Komunikacji Społecznej, za poświęcony czas
i skrupulatność przy sprawdzaniu tekstów oraz za cierpliwość wobec naszych
licznych błędów.
Wam, drodzy studenci, życzę sukcesów podczas letniej sesji. Jak zawsze:
wiary i siły!