Przeglądaj wg Słowo kluczowe "антикризисное управление"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2019, nr 4 (XXXVII) : Podnoszenie poziomu bezpieczeństwa. Metody i narzędzia(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Ziarko, Janusz; Chodyński, Andrzej; Marjański, Andrzej; Ropęga, Jarosław; Świerczyńska, Jowita; Zawadzka, Sylwia; Majchrowska, Elżbieta; Laszczak, Mirosław; Komsta, PiotrZ wprowadzenia: "Nauki o bezpieczeństwie oraz nauki o zarządzaniu i jakości jako dyscypliny naukowe wchodzą w skład dziedziny nauk społecznych. Obiektem i przedmiotem badań w naukach społecznych jest rzeczywistość społeczna, na którą składają się: zbiorowości i zbiory społeczne, instytucje społeczne, a także procesy oraz zjawiska społeczne. Występuje przy tym heterogeniczność obiektu badań, co wymaga stosowania różnorodnych narzędzi badawczych, metod i technik – często pochodzących z innych dyscyplin naukowych, spoza dziedziny nauk społecznych. Jednym z celów badań dotyczących bezpieczeństwa może być podniesienie jego poziomu, także z wykorzystaniem dorobku nauk o zarządzaniu. Należy brać pod uwagę zróżnicowane rozumienie pojęcia „bezpieczeństwo” i fakt, że termin ten jest obecnie dyskutowany."(...)Pozycja Ochotnicze Straże Pożarne. Zapewnienie efektu synergii w zarządzaniu kryzysowym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Marjański, Andrzej; Ropęga, JarosławCelem artykułu jest wyjaśnienie – z perspektywy teorii i praktyki zarządzania –znaczenia zapewnienia efektu synergii w zarządzaniu kryzysowym. Wskazano na rolę organizacji pozarządowych, jakimi są Ochotnicze Straże Pożarne, w systemie zarządzania kryzysowego oraz ich wpływ na zapewnienie efektu synergii w działaniach ratowniczych podejmowanych przez Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy. W oparciu o wyniki przeprowadzonych badań podjęto próbę zidentyfikowania czynników mogących prowadzić do ograniczenia aktywności Ochotniczych Straży Pożarnych w działaniach ratowniczych, co może się przełożyć na zmniejszenie efektu synergii w funkcjonowaniu podsystemu wykonawczego, a tym samym – na ograniczenie możliwości niesienia pomocy w stanach nagłego zagrożenia życia, zdrowia, mienia i środowiska.Pozycja Podstawowe problemy wpływające na logistyczne uwarunkowania zarządzania kryzysowego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Marciniak, DominikaCelem artykułu jest rozpoznanie podstawowych problemów, które wpływają na logistyczne uwarunkowania zarządzania kryzysowego. Część teoretyczna dotyczy istoty logistyki kryzysowej oraz problemów, ograniczeń i wyzwań występujących w humanitarnych łańcuchach dostaw. Potwierdzeniem zasadności rozpoznanych na podstawie literatury problemów jest część empiryczna pracy. Próbę badawczą stanowią podmioty uczestniczące w działaniach z zakresu zarządzania kryzysowego. Badania przeprowadzono za pomocą metody sondażu diagnostycznego oraz technik ankietowych: PAPI (Papier and Pencil Interview) i CAPI (Computer Assisted Personal Interview). W czasie trwania badań od grudnia 2019 r. do lutego 2020 r. respondenci wskazali krytyczne obszary zarządzania kryzysowego w kontekście logistycznego zabezpieczenia obszaru objętego zagrożeniem. Z operacyjnego punktu widzenia w badanym obszarze występują liczne ograniczenia, do których zalicza się m.in.: słabą komunikację, koordynację i synchronizację działań podmiotów sieci zarządzania kryzysowego; zwykle ograniczone zasoby finansowe, osobowe, rzeczowe i informacyjne; coraz większe urynkowienie organizacji pozarządowych; duży poziom rotacji pracowników oraz brak wskaźników, które umożliwiałyby analizę i ocenę działań.Pozycja Tendencje rozwoju zarządzania kryzysowego Unii Europejskiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Brylonek, MarekKiedy państwa członkowskie Unii Europejskiej w 1999 r. jednomyślnie podjęły decyzję o ustanowieniu Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, przystąpiły jednocześnie do tworzenia odpowiednich narzędzi, służących do jej realizacji. Zdecydowano o powołaniu organów i instytucji oraz wypracowaniu procedur, które umożliwiłyby szybkie i precyzyjne podejmowanie decyzji dotyczących planowania i prowadzenia działań w obszarze bezpieczeństwa i obrony. Od tamtego czasu Unia Europejska, a także jej zdolności reagowania kryzysowego przeszły szereg przeobrażeń. Autor, na podstawie badań i doświadczeń własnych z pracy w strukturach planowania poziomu polityczno-strategicznego Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, zwięźle opisuje tendencje w zarządzaniu kryzysowym Unii Europejskiej, dotyczące między innymi ewolucji unijnych organów i instytucji, procedur zarządzania kryzysowego, wdrażania podejścia zintegrowanego oraz trendy w nowo powoływanych misjach reagowania kryzysowego.