Przeglądaj wg Słowo kluczowe "2011"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Federacja Rosyjska wobec Arabskiej Wiosny
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Al-Temimi, Damian
    The article presents Russia’s reaction to the unrests in the Arab world which took place in 2011. Apparently, Russian Federation is one of the key actors in international relations, ergo analyzing so important events like the Arab Spring, Moscow’s reaction should be taken into account. The North Africa and Middle East are essential in global geopolitics, so Russian Federation had to take appropriate steps. Its reaction was determined by both internal and external factors. Russia’s Arab Spring strategy had to consider kind and scale of Russian interests in each Arab country dealing with unrests. Moreover, relations between Moscow and Washington also were highly important. These two elements, connected with Russian limited means, made it hard to develop right and clear strategy. In addition, Russian establishment had some justified fears about spreading to Russia and former Soviet republics in Central Asia. The following article comprises two parts. The first one is dedicated to the review of Russian reaction and activities towards revolts in the following Arab states: Tunisia, Egypt, Bahrain, Yemen, Libya and Syria. It contains Moscow diplomacy activities and statements of Russian political leaders and diplomats. Russian position and interests in the region of the North Africa and Middle East are explained in the second part of this article. After a short, historical outline, the author explained the role of the Arab world in Russian foreign policy and relation between its reaction to the Arab Spring and its political and economic interests.
  • Miniatura
    Pozycja
    Nowe ujęcie starego sporu: Czy Światu grozi zderzenie cywilizacji?
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Wiatr, Jerzy J.
    "Początek roku 2011 przyniósł falę rewolucji w krajach arabskich. Zaczęła ten proces rewolucja tunezyjska, w wyniku której utracił władzę prezydent Zine-el-Abidine Ban Ali, stojący na czele państwa od listopada 1987 r., gdy w bezkrwawym przewrocie pałacowym odsunął od władzy prezydenta Haleba Bourgibę, przywódcę niepodległościowego ruchu skierowanego przeciw francuskiemu panowaniu i szefa państwa od uzyskania niepodległości w 1956 r. Rewolucja w Tunezji była wydarzeniem nowym w dziejach państw arabskich. Nigdy wcześniej zmiana władz nie dokonała się tam w wyniku masowych wystąpień ludowych (nie zaś przewrotu wojskowego, co było w tym regionie dominującą tradycją). Powodzenie rewolucji w Tunezji wyzwoliło efekt domina. W Egipcie masowe wystąpienia przybrały postać rewolucji pod hasłem usunięcia prezydenta Hosni Mubaraka, rządzącego tym krajem od października 1981 r. (od zamordowania przez islamskich fundamentalistów prezydenta Anwara Sadata). Uliczne wystąpienia w niektórych innych państwach arabskich (Jemen, Jordania, Sudan) skłaniają do rewizji poglądu, że kraje arabskie, czy szerzej – kraje islamskie, znajdują się poza zasięgiem kolejnych fal demokratyzacji."(...)