Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Arabia"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Arabia w opisach europejskich podróżników i badaczy XVIII - XX w.
    (Semper, 1993) Zdanowski, Jerzy
    Ze wstępu: "Pierwsza europejska ekspedycja naukowa do Arabii wyruszyła z Danii w 1761 r. Po czterech latach z pięciu jej uczestników do Europy powrócił tylko jeden. Losy tej wyprawy były nie mniej dramatyczne niż historia wyprawy Livingstone’a do Afryki, ale przez długi czas pozostawała ona w cieniu europejskich ekspedycji do Afryki i Ameryki Południowej. Tymczasem początek odkrywania Półwyspu Arabskiego, leżącego na skrzyżowaniu dróg między światem śródziemnomorskim a Afryką Wschodnią, Indiami i Chinami, sięga czasów starożytnych Egipcjan, Fenicjan oraz Aleksandra Wielkiego. Wiadomo, że Sumerowie podróżowali wokół wybrzeży Maskatu w poszukiwaniu złota. Ówczesnych żeglarzy i kupców przyciągały najbardziej wonności Arabii oraz skupiska ludności na południowych i południowo-zachodnich krańcach Półwyspu Arabskiego. Sprzyjające warunki naturalne określiły powstanie w tej części Arabii ośrodków kultury i cywilizacji nie ustępujących pod względem rozwoju krajom basenu Morza Śródziemnego. Wzmianki 0 Arabii znajdujemy w dziełach autorów starożytnych, m.in. Strabona. Jednak generalnie Półwysep Arabski był zbyt ubogi i zbyt trudno dostępny, aby przyciągnąć zdobywców. Toteż najazdy na Arabię były rzadkie. W czasach Oktawiana Augusta do Arabii południowej wyprawiło się 11 tysięcy żołnierzy rzymskich pod wodzą Aeliusa Gallusa. Po 6 miesiącach marszu dotarli oni do Nadżranu, gdzie rozbili w 24 r. przed naszą erą miejscowe plemiona, ale mimo zwycięstwa zawrócili ze względu na ogromne trudności. W czasach nowożytnych wyprawę do Arabii podjął pasza Egiptu Muhammad Ali. Wojska egipskie dotarły przez piaski aż do Arabii centralnej i okupowały ten teren przez kilkanaście lat. Jednak w końcu Egipcjanie wycofali się, gdyż wobec ubóstwa kraju koszty okupacji okazały się bardzo wysokie."(...)
  • Miniatura
    Pozycja
    Państwo na muzułmańskim Bliskim Wschodzie: procesy genezy i czynniki trwania
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Zdanowski, Jerzy
    Bliski Wschód jest regionem o jednych z najstarszych tradycji państwowości. Sięgają one czwartego i trzeciego tysiąclecia przed naszą erą, kiedy to neolityczne wspólnoty osiadłe dały początek miastom-państwom związanym z ośrodkami kultu oraz imperialnym społecznościom rolniczo-miejskim. Procesy genezy państw na Bliskim Wschodzie należy wiązać z kilkoma czynnikami: segmentacją i integracją organizmów plemiennych, wzrostem produktywności we wspólnotach osiadłych, ruchami podboju połączonymi najczęściej z krzewieniem islamu, kolonializmem oraz narodzinami idei świeckiego narodu. Można mówić o kilku typach państwa: plemiennych szejkanatach, państwach-osadach, państwach imperialnych, państwach kolonialnych i państwach narodowych.