Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Armenia"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4, 2015 (Determinanty europejskich procesów integracyjnych na tle porównawczym)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Bednarczyk, Bogusława; Chodyński, Andrzej; Czermińska, Małgorzata; Dobrowolski, Tomasz; Garlińska-Bielawska, Joanna; Kołodziej, Tadeusz; Ludwikowski, Rett R.; Ludwikowska, Anna; Majchrowska, Elżbieta; Kotulska, Olga; Dokashenko, Viktor; Pascali, Michelangelo; Adamczyk, Natalia; Bednarczyk, Bogusława; Bednarczyk, BogusławaPrezentowany numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” wskazuje na wielowątkowość i złożoność uwarunkowań, jakie stoją przed Unią Europejską w obliczu wyzwań natury ekonomicznej, społecznej i politycznej, ale zarazem wskazują na charakter i skalę problemów, z którymi boryka się współczesna Europa, aby rzetelnie i skutecznie chronić praw swoich mieszkańców. Unia Europejska nie ma wprawdzie charakteru struktury państwowej, lecz jednocześnie nie jest także klasycznie rozumianą organizacją międzynarodową. Reprezentowane przez nią cechy pozwalają określić ją jako byt oryginalny, charakteryzujący się ogromną skalą różnego typu powiązań integracyjnych. Powiązania te są znacznie silniejsze niż w przypadku jakiegokolwiek innego ugrupowania integracyjnego i sprawiają, że Unia – traktowana jako całość – może występować na arenie światowej jako odrębny uczestnik stosunków międzynarodowych. Powoduje to, że znacznie bardziej nadaje się ona do porównań z podstawową kategorią tych uczestników, a więc z państwami, niż z organizacjami czy ugrupowaniami międzynarodowymi, mającymi znacznie luźniejsze struktury oraz zdecydowanie mniejsze kompetencje niż UE. Intencją autorów jest ukazanie tak zmian, jak i przeobrażeń aktualnie zachodzących w procesach integracyjnych we współczesnym świecie. Tematyka publikowanych niżej tekstów wynika z różnorodnych zainteresowań naukowych autorów oraz wiąże się z wielowątkowością tendencji integracyjnych, które można zaobserwować we wszystkich grupach krajów, czyli zarówno w rozwiniętych gospodarczo, jak i rozwijających się, chociaż mogą one wynikać z różnych przyczyn. W krajach rozwijających jest to przede wszystkim chęć ułatwienia i przyspieszenia procesów rozwoju gospodarczego, przebiegających na wielu płaszczyznach. W procesie integracji nakładają się na siebie problemy ekonomiczne, polityczne, społeczne, militarne, prawne i organizacyjne. Kształtuje się wspólny mechanizm decyzyjny państw integrujących się oraz zwiększa się zakres różnorodnej wymiany i regulacji działań wśród uczestników. Dotychczasowe doświadczenia działań integracyjnych dowodzą, że dopiero w określonych warunkach historycznych, materialnych i mentalnych można w sposób efektywny realizować międzynarodową integrację regionalną z pożytkiem dla jej uczestników, a jednocześnie bez szkody dla otoczenia zewnętrznego. Obszar badawczy autorów nie koncentruje się wyłącznie na rozważaniach związanych ze wspólną europejską polityką integracyjną i jej wpływem na polityki integracyjne poszczególnych państw członkowskich. Z uwagi na to, że Europa zawsze była projektem politycznym, a celem integracji gospodarczej nie było wyłącznie zniesienie barier handlowych, ale także stworzenie pokoju, dobrobytu i demokracji, autorzy odnoszą się także do szerokiej gamy zagadnień rzutujących na współczesny model integracji w skali światowej. Niniejszy numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” powstał dzięki współpracy naukowców i doktorantów Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz badaczy współpracujących z naszą uczelnią od wielu lat. Tom zamykają varia oraz sprawozdania z najważniejszych konferencji naukowych, w których uczestniczyli pracownicy oraz doktoranci uczelni w 2015 r.Pozycja Partnerstwo wschodnie a polska prezydencja w Radzie UE(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Szwarc, KarolinaThe idea of involvement of the European Union in cooperation between the EU and its Eastern neighbours has been promoted by Poland since 1998. The strongest manifestation of this effort was the Polish-Swedish initiative under the name of „The Eastern Partnership”. In 2008 the European Council confirmed this project and thus it became the eastern dimension of European Neighbourhood Policy. Obtaining the EU acceptance for the Eastern Partnership was to an important extent a success of the Polish diplomacy. It proved that Poland was a strong partner in the EU, whose initiative and determination led to constructive action. A review and assessment of the activities and development of the Eastern Partnership was one of three priorities of the Polish UE presidency. The most important event during the Polish presidency was the summit meeting of the Eastern Partnership, that took place on 29 and 30 October 2011 in Warsaw. Despite the fact that it was not a full success, some important decisions for development of the Eastern Partnership were taken. For an assessment of the Polish presidency, a few factors should be taken into consideration. First of these is the role of the Council Presidency in the EU institutional and decisional system. Second is appraisal of political situation both in the EU Member States and the partner states. The authentic will of all parties to take constructive action is a condition sine quo non for the success of the Eastern Partnership. One of the important rule is more for more. It is means that the EU applies a set of conditionalities to the Eastern Partnership Member States, requiring the continuation of democratic reforms. The main objective of this article is to demonstrate the essence of the Eastern Partnership and to formulate an opinion, based upon the analysis of the activities and results of the programme. The article is divided in three parts: I. The essence of the Eastern Partnership; II. The Eastern Partnership as a Polish priority of the Polish presidency; III. The assessment of the Polish presidency.Pozycja Stosunki bilateralne zakaukaskich państw Partnerstwa Wschodniego z Unią Europejską(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Kołodziej, TadeuszThe goal behind the Eastern Partnership programme was the development of political, economic, and social links between the European Union and the European states developed in the wake of the breakdown of the USSR (with the exception of Lithuania, Latvia, and Estonia). The author believes that the goal was achieved in the case of three Transcaucasian countries. On the one hand, EU standards began to be implemented in these countries by the implementation of EU’s acquis communautaire in the law of these states, which allows trade exchange and more extensive economic cooperation along the principles of the EU. On the other hand, in the case of these countries, the EU avoided any declaration concerning their future membership in the EU, which poses a fundamental problem in the relations with the remaining members of the Eastern Partnership programme.