Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Belgia"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 2 (XXVII), 2017 (Bezpieczeństwo antyterrorystyczne Rzeczypospolitej Polskiej)
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stelmach, Jarosław; Marszałek, Piotr Krzysztof; Borkowski, Robert; Kudzin-Borkowska, Małgorzata; Zwierzyna, Jarosław; Wróbel, Piotr; Tomasiewicz, Jarosław; Grudka, Piotr; Fałowski, Janusz; Sowińska, Julia; Piątkowski, Mateusz; Borkowski, Robert
    Ze wstępu: W niniejszym numerze „Bezpieczeństwa. Teorii i Praktyki” po raz kolejny podejmujemy problematykę terroryzmu i bezpieczeństwa antyterrorystycznego RP. Wszechobecne, podsycane przez media i polityków poczucie zagrożenia terroryzmem może prowadzić do zaburzenia ładu społecznego i pojawienia się niepokojów społecznych, radykalizacji grup skrajnej prawicy czy rozchwiania preferencji wyborczych. Obiektywnie – czego dowodzą statystyki ostatniego półwiecza – liczba zamachów terrorystycznych w Unii Europejskiej oraz liczba ich ofiar spadają. W powojennej historii Europy najwięcej śmiertelnych ofiar zamachów terrorystycznych było w dekadzie lat 80. (łącznie ok. 2000 ofiar). W obecnym stuleciu liczba ofiar zamachów terrorystycznych według Global Terrorism Database 2016 waha się w całej UE na poziomie od kilku do kilkunastu rocznie (poza rokiem 2004 – ok. 200 ofiar, oraz rokiem 2015 – ok. 150 ofiar). Pomimo to w odczuciu społecznym obawa przed zagrożeniem terrorystycznym nie maleje.
  • Miniatura
    Pozycja
    Działalność polskiego attachatu wojskowego w Brukseli na początku lat 50. XX wieku
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Fałowski, Janusz
    Poziom bezpieczeństwa państwa zależy od konfiguracji systemu bezpieczeństwa światowego. Ważnym instrumentem kształtowania środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego jest dyplomacja wojskowa. Artykuł omawia wojskowe stosunki dyplomatyczne Polski z Belgią w okresie zimnowojennych lat 1950–1953. Tekst powstał w oparciu o materiały źródłowe zgromadzone w zbiorach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie i jest przyczynkiem do analizy historyczno-funkcjonalnej aktywności polskiej dyplomacji wojskowej po II wojnie światowej.