Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Deutschland"
Teraz wyświetlane 1 - 12 z 12
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Annegret Kramp-Karrenbauer – przyszła kanclerz RFN?(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Trajman, JoannaWraz ze zwycięstwem Annegret Kramp-Karrenbauer w rywalizacji o stanowisko przewodniczącego CDU rozpoczęły się spekulacje dotyczące jej szans na objęcie urzędu kanclerskiego. Niniejszy artykuł przybliża sylwetkę nowej liderki chadeków, drogę jej kariery politycznej i światopogląd, a także dotychczasowe działania, mające na celu przezwyciężenie kryzysu partii i jej odnowę. Autorka podejmuje ponadto próbę odpowiedzi na pytanie, czy była premier Saary zostanie następczynią Angeli Merkel na stanowisku szefa rządu RFN i będzie kontynuowała jej wizję polityki.Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2021, nr 1 (XLII): Niemiecka polityka bezpieczeństwa w trudnych czasach(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Molo, Beata; Kleinwächter, Lutz; Thielicke, Hubert; Larres, Klaus; Crome, Erhard; Koszel, Bogdan; Kosman, Michał M.; Kruk, Aleksandra; Paterek, Anna; Świder, Małgorzata; Bujwid-Kurek, Ewa; Piękoś, Karol; Zimmering, Raina; Handl, Vladimír; Hrušková, Eliška; Rendl, Adam; Staňková, Marie; Ženka, Ctirad; Elsenhans, Hartmut; Schilling, Walter; Gawron, Dominika; Stępniewska-Szydłowska, Paulina; Khmilevska, Polina; Grudzińska, AdriannaFrom Introduction: "Germany is economically the strongest country in Europe. As such, it is striving for leadership in the EU and keeps developing into a geo-economic power with global interests. The dynamism of the variety of international phenomena and processes forces Germany to modify or transform its previous security strategies and policies. The actions taken by the country’s authorities have resulted not only from their own interests and goals, but were the aftermath of the growing expectations of other external participants, which required greater financial, economic, political and military involvement in order to solve various crises and international conflicts."(...)Pozycja Challenges for German Energy Security in the Context of Nuclear and Coal Phase-Out(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Molo, BeataArtykuł koncentruje się na głównych wyzwaniach bezpieczeństwa energetycznego (rozumianego jako bezpieczeństwo dostaw energii) Niemiec w kontekście rezygnacji z wykorzystywania energii jądrowej i węgla do produkcji energii elektrycznej. W związku z wycofywaniem energii jądrowej do produkcji energii elektrycznej wyrażano obawy dotyczące utrzymania określonego poziomu bezpieczeństwa dostaw energii. Na podstawie wybranych składowych bilansu energetycznego ukazano, że w okresie 2011–2020 nie wystąpił deficyt w dostawach energii elektrycznej, czy – szerzej – nie odnotowano „luki w systemie elektroenergetycznym”. Omówiono kwestię stabilności systemu elektroenergetycznego Niemiec w perspektywie krótkookresowej, tj. w związku z jednoczesną rezygnacją z energetyki jądrowej i węglowej, jak również instrumenty utrzymania bezpieczeństwa dostaw energii w dłuższej perspektywie czasowej.Pozycja Climate Protection and German Energy Security in the Second Decade of the 21st Century(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Molo, BeataOpracowanie prezentuje zależności między wyzwaniami ograniczenia zmian klimatu a bezpieczeństwem energetycznym Niemiec w drugiej dekadzie XXI wieku. Zapewnianie bezpieczeństwa energetycznego następuje w sytuacji ograniczania negatywnych skutków oddziaływania na środowisko naturalne i klimat na wszystkich etapach gospodarowania energią, czyli pozyskiwania nośników energii, ich przetwarzania, transportu i konsumpcji. Przedstawiono główne kierunki rozwoju polityki energetycznej Niemiec od końca lat 90. XX wieku oraz uwzględniono dane statystyczne dotyczące efektywności energetycznej, rozwoju odnawialnych źródeł energii i redukcji emisji gazów cieplarnianych. Ponadto w artykule omówiono główne problemy zapewniania bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego Niemiec w procesie transformacji energetycznej i ochrony klimatu. Istotne jest poszukiwanie i wdrażanie rozwiązań służących jednocześnie ochronie klimatu i poprawie bezpieczeństwa energetycznego.Pozycja German Chinapolitik in the Era of the Belt and Road Initiative(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Ciesielska-Klikowska, JoannaRelacje niemiecko-chińskie na przestrzeni ostatnich lat uległy znacznej intensyfikacji. W ramach budowy Inicjatywy Pasa i Szlaku (od 2013 r.) Chiny dążą do wzmocnienia stosunków z Republiką Federalną Niemiec, budując je jako alternatywę dla pogarszających się relacji transatlantyckich. To Niemcy mają być obecnie ich głównym partnerem w promocji wolnego handlu, ochronie klimatu i budowie świata wielobiegunowego. W tym celu ChRL wygaszają kwestie sporne z RFN, np. przyspieszając legalizację niemieckich fundacji politycznych w Chinach. Nasilenie relacji chińsko-niemieckich nie oznacza jednak braku występowania problemów i pól rywalizacji na płaszczyznach politycznych i gospodarczych. Ogromnym wyzwaniem dla Berlina pozostaje w ostatnich latach m.in. kwestia budowy chińskiej strefy wpływów w Europie Środkowej i Wschodniej poprzez format współpracy 16+1, problem przejmowania strategicznych przedsiębiorstw niemieckich, a także chińska aktywność inwestycyjna w Afryce. Artykuł naświetla podejście Niemiec do wybranych problemów w relacjach z ChRL, analizując współczesną Chinapolitik. Tekst podzielony został na kilka części – w pierwszej z nich autorka naświetla współczesne relacje niemiecko-chińskie, następnie analizuje pola krytyczne współpracy i rywalizacji zarazem (inicjatywa 16+1, chińskie przejęcia strategicznych firm w Niemczech, współzawodnictwo w Afryce), by zakończyć całość podsumowaniem.Pozycja Germany’s Security Policy versus NATO’s and the EU’s Security and Defence Policy in the Twenty-First Century(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Koszel, BogdanCelem artykułu jest analiza polityki bezpieczeństwa zjednoczonych Niemiec pod kątem ich powiązań z NATO oraz Europejską Polityką Bezpieczeństwa i Obrony w latach 1998– 2019. Rozwój potencjału obronnego Niemiec i ich wkład w NATO i Wspólną Politykę Bezpieczeństwa i Obrony w dużej mierze zależy od ideologicznych zasad rządzących koalicji. W XXI w. niemiecka polityka obronna i bezpieczeństwa stała się zakładnikiem pacyfistycznych partii politycznych w Bundestagu i społeczeństwa niemieckiego, które od lat jest wychowywane w duchu Zivilgesellschaft i „kultury powściągliwości”. Cięcia w wydatkach budżetowych na niemieckie siły zbrojne i kontrowersyjna reforma Bundeswehry doprowadziły do zmniejszenia ich potencjału i podważyły wiarygodność Niemiec w oczach ich sojuszników w NATO i UE. Konflikt na Ukrainie, ataki terrorystyczne w państwach UE i szczyt NATO w 2014 r. w Newport spowodowały wzrost zainteresowania Niemiec współpracą z państwami UE (PESCO) oraz zwiększenie budżetu Bundeswehry. Nieodpowiedzialna polityka prezydenta USA Donalda Trumpa wobec NATO i zachodnich sojuszników stworzyła szansę na wzmocnienie zainteresowania Niemiec budową europejskiej tożsamości obronnej.Pozycja Kwestie bezpieczeństwa i obrony w programach wyborczych niemieckich partii politycznych w 2019 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kubiak, PiotrAutor przeanalizował pod kątem obronności i polityki bezpieczeństwa programy wyborcze największych niemieckich partii, opublikowane przed wyborami do Parlamentu Europejskiego (26.05.2019). Uwzględnione zostały programy partii, które w ostatnich wyborach do Bundestagu (2017 r.) uzyskały ponad 5% głosów, a więc: CDU/CSU, Sojuszu 90/Zielonych, SPD, AfD, Die Linke i FDP. W swojej analizie autor skupił się na podejściu niemieckich partii do takich zagadnień jak: wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony UE (uwzględniono m.in. podjętą w 2017 r. Stałą Współpracę Strukturalną – PESCO), rozwijanie europejskich struktur obronnych, stosunek do NATO, współpraca przemysłów obronnych, eksport broni i relacje z Rosją. Analiza programów wykazała, że postulaty CDU/CSU, SPD, Zielonych i FDP są w wielu punktach zgodne z najważniejszymi niemieckimi dokumentami strategicznymi (Biała Księga 2016, umowa koalicyjna z 2018 r.). AfD odrzuca rozwijanie europejskich struktur obronnych, a w zamian proponuje rozwijanie komponentu narodowego (Bundeswehra) i wzmocnienie zaangażowania Niemiec w NATO. Z kolei w programie Die Linke dominują tendencje pacyfistyczne.Pozycja Multilateralizm i partnerstwo strategiczne w dyplomacji Heiko Maasa (marzec 2018 – marzec 2019)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kruk, AleksandraCelem artykułu jest analiza działalności Heiko Maasa w pierwszym roku sprawowania urzędu ministra spraw zagranicznych Niemiec. Polityk prezentował się jako zwolennik multilateralizmu (z określonymi normami, porozumieniami i instytucjami) oraz partnerstwa strategicznego w polityce międzynarodowej. Promował koncept budowania „sojuszu multilateralisów”, charakteryzując tę inicjatywę jako otwartą dla państw przestrzegających zasad demokratycznych i gotowych na współpracę w polityce międzynarodowej.Pozycja Nukleare Nichtverbreitung und Abrüstung – eine Sicht aus Deutschland(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Thielicke, HubertCelem artykułu jest analiza aktualnych zagadnień związanych z ideą nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia. Główny nacisk położono na zobrazowanie zaangażowania Niemiec w proces wzmocnienia roli Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, a także osiągnięcie sukcesu na 10. Konferencji Przeglądowej, która odbędzie się w tym roku. Analizie poddano szereg inicjatyw międzynarodowych w obszarze nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia, jak również założenia Traktatu o całkowitym zakazie prób z bronią jądrową. Na plan pierwszy wysuwa się sprzeczność: z jednej strony rząd federalny Niemiec podkreśla koncepcję świata wolnego od broni jądrowej, z drugiej – kurczowo trzyma się idei składowania amerykańskich bomb jądrowych na terytorium Niemiec, odrzucając Traktat o zakazie broni jądrowej.Pozycja Strategiczni partnerzy czy systemowi konkurenci? Ewolucja polityki Niemiec wobec Chin(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Morozowski, TomaszZawarte w 2004 r. partnerstwo strategiczne Republiki Federalnej Niemiec z Chińską Republiką Ludową znacząco ewoluowało na przestrzeni 15 lat. Wraz z tą ewolucją instytucjonalnej współpracy bilateralnej zmienia się także nastawienie władz i elit politycznych, naukowych i gospodarczych w RFN wobec Chin. Zmianę tą symbolizowało uznanie ChRL za „systemowego konkurenta” przez Federalny Związek Niemieckiego Przemysłu (BDI) w styczniu 2019 r. Strona niemiecka skonstatowała fiasko modelu „zmiany przez zbliżenie” w odniesieniu do Chin i konieczność zrewidowania podejścia wobec nowej chińskiej polityki zagranicznej pod przywództwem Xi Jinpinga oraz rosnącej roli tego państwa na arenie globalnej i związanych z tą rolą problemów, jakie pojawiają się w relacji Niemiec i Unii Europejskiej z ChRL. W artykule został poddany analizie proces ewolucji polityki niemieckiej wobec Chin od początku XXI w. a zwłaszcza dynamicznych zmian w latach 2016– 2019. Celem artykułu jest odpowiedź na pytania: jak zmieniała się niemiecka polityka wobec Chin? Jak na ten proces wpłynęło fiasko modelu „zmiany przez zbliżenie” w odniesieniu do ChRL? Jakie były decydujące problemy w relacji niemiecko-chińskiej i w jaki sposób ukształtowały one politykę Berlina? Czy Chiny to dla Niemiec nadal strategiczny partner, czy już systemowy konkurent?Pozycja The Influence of the Conflict in Ukraine (2014–2018) on Germany’s Relations with Russia(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Koszel, BogdanPo zjednoczeniu Niemiec, rządy Republiki Federalnej forsowały politykę strategicznego partnerstwa z Rosją, szczególnie w obszarze gospodarki. Dopiero rząd A. Merkel w większym stopniu zaczął zwracać uwagę na łamanie praw człowieka w Rosji i sparaliżowanie opozycji. Agresja Rosji na Ukrainę zachwiała podstawami współpracy niemiecko-rosyjskiej. Od połowy 2014 r. Niemcy prowadziły politykę dwutorowości: sankcji wobec FR i szukania dialogu z Moskwą w kwestiach międzynarodowych. Niemcy obecnie w większym stopniu próbują „europeizować” swoją politykę wobec Federacji Rosyjskiej. Niemcom i UE Rosja jest nadal potrzebna jako strategiczny partner w rozwiązywaniu problemów Bliskiego Wschodu i walki z międzynarodowym terroryzmem.Pozycja Umrisse deutscher Außenpolitik(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Crome, ErhardTrzydzieści lat po zjednoczeniu, Niemcy są ponownie głównym ośrodkiem władzy w Europie, odrywają kluczową rolę w UE i stały się potęgą w wymiarze geoekonomicznym, z interesami w skali globalnej. Rozszerzenie UE na wschód przesunęło Niemcy nie tylko z punktu widzenia geograficznego, lecz również w kwestii polityki władzy w kierunku centrum Europy. Potęga wojskowa straciła na ważności, na pierwszy plan wysunęła się siła gospodarcza. Niemiecka klasa polityczna pragnie przewodzić w Europie, czyniąc to jednak w sposób, który nakierowany jest na osiągnięcie najszerszego możliwego wsparcia. Kryzys wywołany pandemią koronawirusa nie ma jednakowego wpływu na wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej; dostrzec można raczej proces powielania istniejących już wcześniej nierówności.