Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Erdoğan"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 2 (XIV), 2017 (Kryzys funkcjonowania oraz roli międzynarodowej Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku : Część 2: Kontrowersje wokół rozwoju wewnętrznego i współpracy międzynarodowej)
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stolarczyk, Mieczysław; Cziomer, Erhard; Munkelt, Peter; Młynarski, Tomasz; Koszel, Bogdan; Czajkowski, Marek; Majchrowska, Elżbieta; Stępniewska, Paulina; Malinowski, Krzysztof; Tomala, Magdalena; Gawron, Dominika; Adamczyk, Natalia; Bałamut, Anna; Molo, Beata; Furgacz, Przemysław; Cziomer, Erhard; Bednarczyk, Bogusława
    Ze wstępu: W 2017 r. „Krakowskie Studia Międzynarodowe” (KSM) – serii europejskiej ukazują się po raz 12. Tematyka 12. tomu koncentruje się na przedstawieniu niezwykle ważnego oraz aktualnego zagadnienia – „Przesłanki i następstwa kryzysu funkcjonowania oraz roli międzynarodowej Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku”. W części 1 z czerwca 2017 podjęto problem: „Zagrożenia, wyzwania i przyszłość polityki bezpieczeństwa Unii Europejskiej w dobie kryzysu”. Natomiast część 2 koncentruje się wokół „Kontrowersji wokół rozwoju wewnętrznego i współpracy międzynarodowej UE”.
  • Miniatura
    Pozycja
    Uwarunkowanie i perspektywy współpracy Unii Europejskiej i Turcji w XXI wieku
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stępniewska, Paulina
    Artykuł poświęcony zmieniającym się uwarunkowaniom wewnętrznym Turcji oraz jej polityce zagranicznej od czasu przejęcia władzy przez konserwatywny obóz Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) z Recepem Tayyipem Erdoğanem na czele. Okres pierwszej dekady rządów AKP doprowadził do zaskakującego skoku cywilizacyjnego, co zbliżyło państwo do Unii Europejskiej i uczyniło z Turcji liczący się podmiot stosunków międzynarodowych. Równolegle Erdoğan wykazywał coraz silniejsze aspiracje autorytarne, które stopniowo urzeczywistniał na mocy planu przebudowy starego kemalistowskiego porządku wewnętrznego. Wojna syryjska, kryzys migracyjny, reorientacja polityki zagranicznej Turcji, napięcia wewnętrzne po nieudanych puczu wojskowym oraz planowane reformy konstytucyjne w Turcji to nowe determinanty stosunków Turcja−Europa. Głównym celem analizy jest próba zrozumienia wyzwań, przed jakimi stoją obie strony oraz określenie potencjalnych perspektyw i scenariuszy przyszłych relacji w tych nowych realiach politycznych.