Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Francisco Franco"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Państwo i Społeczeństwo 2019, nr 2 (XIX): Komunikacja polityczna a społeczna odpowiedzialność mediów(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) du Vall, Marta; Brzoza, Katarzyna; Maśnica, Aleksandra; Uhma, Piotr; Pietrzyk, Bartosz; Krawczyk, Dariusz; Giereło-Klimaszewska, Katarzyna; Gajda, Joanna; Pasternak, Ewelina; Walo, Weronika; Widerski, JerzyZ wprowadzenia: "Znaczenie informacji i współczesnych środków przekazu implikuje konieczność znacznie szerszego – od dotychczasowego – spojrzenia na możliwości ich pozyskiwania czy wykorzystania. Z jednej strony funkcjonowanie mediów opiera się na doświadczeniu historycznym, z drugiej – wymaga nowego i kompleksowego spojrzenia na szanse, jakie przed nimi stanęły, głównie w efekcie rozwoju technologicznego. Między innymi dlatego wybór artykułów do niniejszego tomu warunkowany był na wstępie przyjęciem szerokiej optyki w analizie odbioru mediów, ich wykorzystania (także politycznego), ram funkcjonowania oraz zasad tworzenia treści."(...)Pozycja Propaganda w kinie hiszpańskim w latach dyktatury generała Francisco Franco(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Maśnica, AleksandraCelem artykułu jest analiza roli hiszpańskiego kina w okresie dyktatury generała Francisco Franco (1936–1975). Kino w tamtym czasie, z uwagi na zyskującą na całym świecie popularność, prostotę w odbiorze, a także możliwość wywierania wpływu na niższe klasy społeczne, stało się głównym nośnikiem perswazji politycznej. Przedmiotem przeprowadzonej analizy jest: zbadanie hiszpańskich fi lmów pod kątem realizowanych działań propagandowych; określenie dominującej tematyki dzieł; wyróżnienie sztandarowych obrazów i odpowiedź na pytanie o charakterystyczne cechy hiszpańskiej propagandy fi lmowej, a także powody jej osłabienia, które ostatecznie doprowadziły do jej upadku. Kinematografi a początkowego okresu dyktatury, a więc lat 40. i 50. kreuje obraz rzeczywistości zgodny z ofi cjalną ideologią, prężnie przeciwstawiając się treściom opozycyjnym. W latach 60. i 70. obostrzenia stają się coraz luźniejsze, a treści propagandowe nużą odbiorców. Ostatecznie śmierć generała Franco zamyka okres szerzenia propagandy frankistowskiej w kinie hiszpańskim.