Logo repozytorium
  • English
  • Polski
  • Zaloguj
    Nie pamiętasz hasła?
Logo repozytorium
  • Zbiory i kolekcje
  • Wszystko na UAFM
O projekcieRegulaminPolityka bezpieczeństwa
Aspekty prawneSprawdź politykę wydawcy
FAQSłownik pojęć
Kontakt
  • English
  • Polski
  • Zaloguj
    Nie pamiętasz hasła?
  1. Strona główna
  2. Przeglądaj wg słów kluczowych

Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Jahrhundert"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Wyników na stronę
Opcje sortowania
  • Ładowanie...
    Miniatura
    Pozycja
    Czy Łukasz Opaliński młodszy był regalistą? Filozofia ustroju państwa i postawa wobec liberum veto marszałka nadwornego koronnego
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Dankowski, Michał Zbigniew
    Łukasz Opaliński zwany młodszym reprezentował jeden z najmożniejszych rodów magnackich w Wielkopolsce i całej Rzeczpospolitej w XVII w. Piastując wysoki urząd senatorski - marszałka nadwornego koronnego, dał się przede wszystkim poznać jako publicysta i filozof ustroju, a także nieprzeciętny polityk. Starsza historiografia widziała w nim regalistę i poplecznika kolejnych dworów. Dopiero studia Władysława Czaplińskiego ukazują go jako polityka będącego apologetą ustroju państwa polsko-litewskiego. W rzeczywistości Opaliński był politycznym lawirantem, zaś jego poglądy wyrażane zarówno w publicystyce, jak i w działaniach politycznych były korelacją postawy oświeconego magnata połowy XVII w. dbającego głównie o interes swojego rodu, w dalszej kolejności państwa, na pewno dumnego z ustroju Rzeczpospolitej, ale dostrzegającego jego wynaturzenia. Dzieła Opalińskiego z zakresu filozofii państwa, takie jak Rozmowa plebana z ziemianinem, Obrona Polski, czy Coś nowego?, wykazują szerokie horyzonty w myśli marszałka nadwornego i jego nieprzeciętne zdolności publicystyczne. Pomysły, jakie wykazuje Opaliński w swoich pracach, są nowatorskie, a co najważniejsze realne, nie oderwane od istniejącej rzeczywistości. Ustrój Rzeczpospolitej był dla magnata wielkopolskiego wzorem. „Złotą wolność" szlachecką uważał za najdoskonalszy ustrój społeczny, w czym wtórowali mu inni publicyści epoki. Opaliński był jednak świadomy niedomagań wynikających z nawarstwiających się „egzorbitancji" a w szczególności z anarchizacji polskiego parlamentaryzmu. Instytucję liberum veto odbierał jako słuszną konieczność, natomiast obawiał się jego korzystania przez nieodpowiednie osoby, stąd postulował stosowania jej wyłącznie do spraw wagi państwowej.

oprogramowanie DSpace copyright © 2002-2025 LYRASIS

  • Ustawienia plików cookies
  • Polityka prywatności
  • Regulamin