Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Jan Stachniuk"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Co zostało po Stachniuku? Przykład nacjonalistycznego stowarzyszenia „Zadruga”(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Gajda, Agnieszka"Po tysiącu lat niewoli duchowej garstka młodych Polaków odradza wiarę, którą zamordowali judeo-chrześcijańscy zbrodniarze. Oto ze snu budzi się Orzeł Biały. Wydostaje się spod ciężaru watykańskiego krzyża. Spogląda na marne szczątki, które pozostały z jego dumnej Ojczyzny – i żywi pogardę, do współczesnej rzeczywistości. Jednak wie, że to nie koniec, że walka trwa. Ten cytat z przemówienia wygłoszonego na Święcie Plonów w 2008 r. zawiera niemal wszystkie cechy, którymi charakteryzuje się NS „Zadruga”. Ta powstała w marcu 2006 r. we Wrocławiu organizacja polityczna, nawiązująca do przedwojennej Zadrugi, jest skrajnie nacjonalistyczna, antychrześcijańska, w swej estetyce i retoryce zmilitaryzowana i agresywna. Jest też rasistowska, antysemicka, nastawiona ksenofobicznie, ale i też bardzo prosłowiańska, na niwie międzynarodowej panslawistyczna, neopogańska, zadrużna.”(…)Pozycja Neopogaństwo w Polsce - jego rola i perspektywy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Grott, Bogumił"W twórczości Jana Stachniuka, założyciela grupy Zadrugi, uznawanej za formację neopogańską, można wyodrębnić wiele warstw i aspektów. Jedne z nich ściśle wiążą się z epoką, w której żył i działał, z jej klimatem politycznym i społecznym oraz z jego osobistym doświadczeniem życiowym. Inne mają charakter ponadczasowy i są nadal aktualne i warte uwagi. Z problemem tym, o którym pomówimy tu jeszcze szerzej, wiąże się również pytanie dotyczące niepowodzeń, które spotkały Zadrugę i jej przywódcę, Jana Stachniuka."(...)Pozycja Od indyferentyzmu do neopogaństwa. Oceny "warunków zastanych" w Polsce przez Romana Dmowskiego i Jana Stachniuka w świetle ich stosunku do religii katolickiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Górewicz, Igor D."Celem artykułu jest prześledzenie i porównanie poglądów Romana Dmowskiego i Jana Stachniuka na problem wad narodu polskiego - powodujących według nich niż cywilizacyjny - oraz pokazaniu tychże poglądów w świetle postaw religijnych obu myślicieli. Zasadniczym jest tutaj spór nie tyle o naturę przywar narodowych - których katalog w obu przypadkach jest bardzo podobny- co ich źródło oraz zasięg społeczny. Mówiąc krótko, Dmowski uważał je za wykwit szlachetczyzny (spowodowanej systemem pańszczyźnianym), który z racji dominacji politycznej tego stanu stał się udziałem innych warstw. Stachniuk natomiast te same przywary uznawał za z gruntu ogólnonarodowe, a ich źródła upatrywał w „polskiej ideologii grupy"."(...)