Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Intercyza między dawnymi a nowymi czasy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota"Partykularyzm oraz stanowy charakter prawa już od średniowiecza znajdowały odzwierciedlenie w funkcjonowaniu na ziemiach polskich równolegle różnych małżeńskich ustrojów majątkowych. Stosunki majątkowe między małżonkami należącymi do stanu szlacheckiego poddane były co do zasady rządowi posagowemu. Mieszczanie, w zależności od przyjętego systemu prawnego, podlegali wspólności majątkowej ogólnej, czyli obejmującej całe mienie małżonków (prawo chełmińskie) albo rozdzielności majątkowej (prawo magdeburskie i średzkie). Wspólności majątkowej poddane były również małżeńskie prawa i obowiązki majątkowe większości chłopów."(...)Pozycja Interpretacja pojęcia „wyprawa” na podstawie intercyz spisanych przez łódzkich notariuszy w latach 1841-1875(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Wiśniewska, Dorota"Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego [dalej: KCKP], ogłoszony 28 listopada 1825 r., regulował zasady powstania i funkcjonowania małżeńskiego ustroju majątkowego. Dział V Oddział II KCKP - O prawach i obowiązkach między małżonkami ze względu na ich stosunki majątkowe w przypadku niezawarcia w tej mierze umowy - obejmował przepisy dotyczące ustroju ustawowego. Zaś Oddział III KCKP - Przepisy tyczące się umów co do stosunków maiątkowych między małżonkami - zezwalał na ustanowienie przez małżonków ustroju umownego."(...)Pozycja Postępowanie o ubezwłasnowolnienie całkowite w świetle przepisów Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Wiśniewska-Jóźwiak, DorotaPrzepisy KCKP dotyczące ubezwłasnowolnienia zostały sformułowane na wzór przyjętych w kodyfi kacji napoleońskiej. Zastrzeżenie drogi sądowej dla stosowania tej instytucji prawnej oraz ograniczenie roli rady familijnej tylko do funkcji opiniodawczej miało na celu ochronę interesów osobistych i majątkowych osoby w stosunku, do której miało być orzeczone ubezwłasnowolnienie. Poza tym chroniło również interesy najbliższej rodziny tej osoby. Przyznanie w KCKP, w przeciwieństwie do zasad uregulowanych w KN, możliwości zastosowania tej instytucji do małoletnich usamowolnionych i nieusamowolnionych wydaje się ze wszech miar uzasadnione. Nie tylko dobro ograniczonej osoby usamowolnionej, ale również nieusamowolnionej, dotkniętej niesprawnością wymagało ochrony, czemu służyć mogło właśnie ubezwłasnowolnienie.Pozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XVIII(Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie; Uniwersytet Warszawski; Uniwersytet Gdański, 2015) Goźdź-Roszkowski, Krzysztof; Kitowski, Piotr; Głuszak, Marcin; Bieda, Justyna; Machut-Kowalczyk, Joanna; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Kruszewski, Tomasz; Rodak, Mateusz; Żukowski, Przemysław Marcin; Świątkowski, Andrzej Marian; Marciniak-Sikora, Anna; Matuszewski, Jacek; Uruszczak, Wacław; Szpoper, Dariusz; Sowa, Jan; Malec, JerzyPozycja Tryb zwoływania rad familijnych opiek „mniejszych” na podstawie akt łódzkiego i zgierskiego magistratu do 1876 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Machut-Kowalczyk, JoannaRady familijne dla opiek „mniejszych” zwoływane były przez prezydentów albo burmistrzów (w miastach) oraz wójtów (na wsi). Akta pupilarne zachowane w Archiwum Państwowym w Łodzi dostarczają informacji o zwoływaniu tych organów przez burmistrzów i prezydentów w Łodzi i Zgierzu w latach 1825–1876. W praktyce bardzo często rady familijne odbywały się bez wcześniejszego wyznaczenia terminu. Nawet w przypadku wyznaczenia terminu posiedzenia, suplikanci chętnie sami informowali i zbierali członków rady familijnej. Zapozwy magistrat wystawiał bardzo rzadko. Uproszczona procedura mogła mieć wpływ na zmniejszenie kosztów postępowania.