Przeglądaj wg Słowo kluczowe "People’s Republic of China"
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Federacja Rosyjska i Chińska Republika Ludowa wobec fundamentalizmu separatyzmu i terroryzmu islamskiego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Borkowski, RobertW artykule podjęto refleksję nad problematyką bezpieczeństwa Rosji, Chin i Azji Środkowej w kontekście separatyzmu i terroryzmu islamskiego, z którymi borykają się Moskwa i Pekin. W następstwie wojen afgańskich we wszystkich krajach Azji Środkowej rozwinęły się ruchy fundamentalizmu islamskiego, głoszące ideologię państwa religijnego. Zarówno władze Federacji Rosyjskiej, jak i władze Chińskiej Republiki Ludowej postrzegają działalność organizacji dżihadystycznych jako zagrożenie destabilizacją całego regionu. Wspólna polityka FR i ChRL wobec ekstremizmu i terroryzmu islamskiego jest dla obu mocarstw koniecznością, państwa te podjęły zatem wspólny wysiłek na rzecz polityki stabilizacji i bezpieczeństwa regionalnego, powołując w 2001 r., na mocy zapisów Szanghajskiej Konwencji o Walce z Terroryzmem, Separatyzmem i Ekstremizmem z 15 czerwca 2001 r., Regionalną Strukturę Antyterrorystyczną (RATS). Słowa kluczowe: Federacja Rosyjska, Chińska Republika Ludowa, fundamentalizm islamski, separatyzm, terroryzm islamskiPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 2 (XV), 2018 (Współpraca Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską a nowy wymiar stosunków międzynarodowych w XXI wieku. Część 2 Chiny i Rosja wobec nowych wyzwań bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w XXI wieku)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Cziomer, Erhard; Młynarski, Tomasz; Lasoń, Marcin; Molo, Beata; Stępniewska, Paulina; Borkowski, Robert; Kraj, Kazimierz; Majchrowska, Elżbieta; Romańczuk, Michał; Adamczyk, NataliaZE WSTĘPU: "Procesowi stopniowego przeobrażania porządku międzynarodowego w dobie nasilającej się globalizacji XXI wieku towarzyszyły wyzwania i zagrożenia w kontekście broni jądrowej i konwencjonalnej oraz związanych z nimi różnych form nowoczesnych działań zbrojnych, rozgrywające się na tle wzrostu znaczenia całokształtu współpracy i rywalizacji polityczno-militarno-gospodarczej między poszczególnymi kategoriami państw, zwłaszcza zaś mocarstw. Pierwszoplanową rolę w tym zakresie odgrywały w XXI wieku relacje Chin i Rosji z USA, co nie pozostawało bez znaczenia dla państw członkowskich oraz UE jako całości. Poniżej, tytułem wprowadzenia do drugiej części KSM 2018, koncentrujemy się na syntetycznym zasygnalizowaniu ogólnych przesłanek współdziałania Chin i Rosji w kontekście polityki „America first” prezydenta Donalda Trumpa oraz wybranych problemów bezpieczeństwa międzynarodowego."Pozycja Miejsce Chińskiej Republiki Ludowej w polityce zagranicznej Polski w drugiej dekadzie XXI w.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Lasoń, MarcinCelem autora jest analiza miejsca Chińskiej Republiki Ludowej w polityce zagranicznej Polski w drugiej dekadzie XXI wieku. Warto ją przeprowadzić ze względu na znaczącą intensyfikację kontaktów politycznych na najwyższym szczeblu w latach 2015–2017. Miały one służyć wypełnieniu treścią strategicznego partnerstwa ogłoszonego przez liderów obu państw w 2011 roku. Autor wykaże, że do wiosny 2018 roku nie udało się osiągnąć tego celu. Z wielu powodów, pośród których ważną rolę odgrywa niezdecydowanie strony polskiej i związana z tym rozbieżność deklaracji oraz działań. W wypadku Chińskiej Republiki Ludowej będzie to prosta kalkulacja polityczna czyniona na bazie analizy międzynarodowej pozycji Polski i wynikających z tego konsekwencji dla chińskich inicjatyw w regionie Europy Środkowo-Wschodniej i Unii Europejskiej. Słowa kluczowe: Polska, Chińska Republika Ludowa (CHRL), polityka zagraniczna, XXI wiekPozycja Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Kubiak, KrzysztofChińska Republika Ludowa od co najmniej dwóch dziesięcioleci intensywnie rozwija swoje siły morskie. Charakterystyczny dla epoki Mao Zedonga obraz floty składającej się z bardzo licznych, ale de facto pozbawionych większych możliwości bojowych zespołów lekkich okrętów odszedł zdecydowanie w przeszłość, podobnie jak strategiczna koncepcja zakładająca prowadzenie przez marynarkę „wojny ludowej” na wodach przybrzeżnych. Obecnie Państwo Środka buduje ewidentnie „flotę antydostępową”, której zasadniczym zadaniem jest odebranie potencjalnemu przeciwnikowi (w tej roli obsadzana jest US Navy) możliwości skutecznego działania w północno-zachodniej części Pacyfiku, przede wszystkim w obrębie „pierwszego łańcucha wysp” (od północnego Borneo, przez Tajwan i Okinawę, do południowej wyspy japońskiego „mainlandu”, czyli Kiusiu). Rozbudowując swoje siły morskie, Pekin nie ogranicza się bynajmniej do wód przylegających do chińskich wybrzeży. W styczniu 2009 r., nader udatnie wykorzystując pretekst zagrożenia stwarzanego dla chińskich statków przez piratów somalijskich, Pekin rozpoczął utrzymywanie zespołu okrętów w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Państwo Środka zdecydowało się więc na przyjęcie zasadniczo innego kursu – w styczniu 2016 r. ogłoszono, że Chiny zbudują „instalację wsparcia logistycznego” w Dżibuti. Tekst omawia szerokie spectrum następstw tej decyzji.