Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Rumunia"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo energetyczne Rumunii(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Piziak-Rapacz, AnnaPopyt na energię stale rośnie. Niezaprzeczalność tego faktu generuje szereg problemów dla wszystkich państw świata. Rozwój gospodarczy państw powoduje wzmożony zapotrzebowanie na energię. Autorka niniejszej publikacji w pierwszej części ukazuje strukturę rynku energetycznego Rumunii. W drugiej części następuje porównanie rynku energetycznego w Polsce i Rumunii u progu II dekady XXI wieku. Rumunii brakuje nowej strategii dla sektora energetycznego. Rozwiązaniem ma być gaz łupkowy (zmiana stanowiska od 2013 r.), energetyka odnawialna, energia jądrowa, węgiel oraz angażowanie się państwa w międzynarodowe projekty energetyczne. W przypadku Polski strategię dyktuje dokument Polityka energetyczna Polski do 2030 roku. Proponowane rozwiązania to budowa elektrowni jądrowej, gaz niekonwencjonalny, terminal LNG w Świnoujściu, energetyka odnawialna, oraz energia z węgla. Głównym problemem wynikającym z wykorzystania węgla, jest zbyt wysoka emisja, CO2, co jest niezgodne ze strategią UE (niskoemisyjność). Rozwiązaniem mają być czyste technologie węglowe. Całość pracy została zakończona krótkim podsumowaniem bogatym we wnioski końcowe.Pozycja Charyzmatyczni przywódcy i obietnice odnowy–populizm na przykładzie Bułgarii i Rumunii(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Kasprowicz, Dominika; Styczyńska, NataszaZ wprowadzenia: "Współcześnie populizm analizowany jest na różnych płaszczyznach, a za jego reprezentantów uznaje się skrajnie odmienne postaci – od lewicowego Hugo Chaveza w Ameryce Południowej, po prawicowych polityków, jak Le Pen czy Siderov w Europie. Jak zauważył Ivan Krastev, nie tylko nie dąży do obalenia demokracji, ale wręcz przeciwnie – rozwija się właśnie dzięki niej. Bułgaria i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej w 2007 r., a ostatnie 20 lat upłynęło w tych państwach, podobnie jak w innych krajach regionu, na transformacji systemu ekonomicznego i społeczno-politycznego i reorganizacji polityki wewnętrznej i zewnętrznej. W odróżnieniu jednak od państw Europy Środkowej, bułgarska i rumuńska transformacja nie zakończyła się (w wersji bardziej pesymistycznej – była nieudana), a niektóre instytucje, szczególnie te działające w obrębie społeczeństwa obywatelskiego, są wciąż w trakcie tworzenia, bądź zakorzeniania się w społecznej rzeczywistości3. Współcześnie populizm analizowany jest na różnych płaszczyznach, a za jego reprezentantów uznaje się skrajnie odmienne postaci – od lewicowego Hugo Chaveza w Ameryce Południowej, po prawicowych polityków, jak Le Pen czy Siderov w Europie1. Jak zauważył Ivan Krastev, nie tylko nie dąży do obalenia demokracji, ale wręcz przeciwnie – rozwija się właśnie dzięki niej2. Bułgaria i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej w 2007 r., a ostatnie 20 lat upłynęło w tych państwach, podobnie jak w innych krajach regionu, na transformacji systemu ekonomicznego i społeczno-politycznego i reorganizacji polityki wewnętrznej i zewnętrznej. W odróżnieniu jednak od państw Europy Środkowej, bułgarska i rumuńska transformacja nie zakończyła się (w wersji bardziej pesymistycznej – była nieudana), a niektóre instytucje, szczególnie te działające w obrębie społeczeństwa obywatelskiego, są wciąż w trakcie tworzenia, bądź zakorzeniania się w społecznej rzeczywistości. "(...)Pozycja Implikacje zwalczania terroryzmu międzynarodowego w Europie dla Polski(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Chorośnicki, MichałZ wprowadzenia: "Terroryzm stał się problemem globalnym i jest to sprawa bezdyskusyjna. Od dawna również wiadomo, że nie da się go całkowicie zlikwidować, tak jak nie jest możliwe zlikwidowanie przestępczości. Artykuł ten przedstawia udział Polski w działaniach i współpracy antyterrorystycznej, na tym tle próbuje także ocenić realne zagrożenie terroryzmem w naszym kraju.' Ważnym aspektem zwalczania terroryzmu jest współpraca regionalna i sąsiedzka, dlatego zostanie również poruszona kwestia współpracy w tej dziedzinie z RFN i Rosją, a także z Unią Europejską. Współpraca w ramach Unii jest bezspornie elementem najistotniejszym, ułatwiającym rzeczywisty kształt współpracy dwustronnej w zakresie zwalczania terroryzmu w Europie."(...)Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4, 2011 (Populizm wyzwaniem dla dobrego rządzenia i współpracy międzynarodowej)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Marczewska-Rytko, Maria; Kubiak, Hieronim; Żukrowska, Katarzyna; Cziomer, Erhard; Trzcielińska-Polus, Aleksandra; Molo, Beata; Moroska-Bonkiewicz, Aleksandra; Młynarski, Tomasz; Paterek, Anna; Lasoń, Marcin; Stolarczyk, Mieczysław; Stach, Łukasz; Kasprowicz, Dominika; Styczyńska, Natasza; Bujwid-Kurek, Ewa; Pomykalska, Beata; Diec, Joachim; Kraj, Kazimierz; Burdiak, Wira; Makar, Jurij; Chorośnicki, Michał; Paleczny, Tadeusz; Murzańska, Aleksandra; Bujwid-Kurek, Ewa; Bujwid-Kurek, Ewa; Piziak-Rapacz, Anna; Habas, Paulina; Cziomer, Erhard; Bednarczyk, BogusławaPozycja Nauczanie prawa w polskim ośrodku w Craiovej w Rumunii. Studium Prawa i Administracji (1944-1945)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Pyter, MagdalenaArtykuł porusza problematykę organizacji i funkcjonowania Studium Prawa i Administracji, działającego w latach 1944-1945 w miejscowości Craiova w Rumunii. Studium było placówką niezależną od systemu oświaty. Nie wpisywało się ani w system szkolnictwa powszechnego, ani w system szkolnictwa wyższego. Stąd też trudność sprawia określenie jego statusu. W zachowanych dokumentach jest traktowane analogicznie do studiów wyższych, co jednak nie miało żadnego uzasadnienia. Nie ulega wątpliwości, iż było ono zorganizowane dla przebywających w Rumunii obywateli polskich, w celu integracji tego środowiska. Organem założycielskim i finansującym Studium Prawa i Administracji była Amerykańska Komisja Pomocy Polakom. Organizacyjnie zajęcia podzielone były na dwa semestry. Założyciele tej placówki edukacyjnej przewidywali, że po zakończeniu II wojny światowej słuchacze wyszkoleni w poszczególnych dziedzinach prawa powrócą do kraju. Mieli stanowić grupę osób wyszkolonych w podstawach prawa, którzy mogliby podjąć pracę głównie jako urzędnicy. Trudna sytuacja polityczna spowodowała, że po roku działalność Studium została zakończona, zaś plany organizatorów - zniweczone.