Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Tajwan"
Teraz wyświetlane 1 - 17 z 17
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Etnosy na Tajwanie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Sławiński, Roman"Opis etnosów występujących na Tajwanie, wbrew pozorom, nie jest prosty. Wprawdzie wiadomo, że ludność pochodzi z kontynentu chińskiego, która w wielu falach migracyjnych przemieszczała się na wyspę, w zamierzchłych czasach będącą nawet półwyspem. Jednakże to, kiedy i jakie fale migracyjne tam docierały, z jakich populacji się składały i czy pochodziły z kontynentu czy z wysp południowych, nadal jest przedmiotem dociekań etnologów."(...)Pozycja Kraje konfucjańskie dzieje nowożytne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Sławiński, Roman; Gacek, Łukasz; Chen, Wei-fen; Halik, Teresa; Tomala, Karin; Ksarełło, LidiaZe wstępu: "Powodów przygotowania i wydania dziejów Krajów konfucjańskich ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia roli konfucjanizmu – jest kilka. Przede wszystkim skłania ku temu samo życie w czasach burzliwego rozwoju handlu zagranicznego i narastających kontaktów ze Wschodem, które niejako automatycznie stwarzają potrzebę poznawania i lepszego rozumienia Orientu. Ponadto jeśli wcześniej problematyka konfucjanizmu występowała głównie w dyskusjach sinologów, historyków, filozofów zachodnich, a następnie stała się jądrem dyskusji o tzw. „wartościach azjatyckich” we współczesnym świecie, to dzisiaj nie jest to już tylko domena zachodnich naukowców i polityków z Azji Południowo-Wschodniej. To już nie tylko Singapur się tym interesuje. Na forum pojawił się gigant w postaci Chin, który milcząco uznał, że idee Mao nie są już w stanie pełnić roli wiodącej idei filozoficznej i opowiedział się za adaptowaniem wybranych elementów konfucjanizmu do tej odpowiedzialnej roli."(...)Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2009 (Afryka - Azja - Zachód)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Kasznik-Christian, Aleksandra; Zajączkowski, Kamil; Hassanien, Karim Badr El-Din Attia; Wróblewski, Bartosz; Zajączkowski, Jakub; Barbasiewicz, Olga; Sprengel, Mieczysław; Mydel, Rajmund; Słowiński, Roman; Zaborowska, Magdalena; Tonta, Rachela; Zdanowski, Jerzy; Bakalarz, Agnieszka; al-Salimi, Abdulrahman; Irobi, Emmy; Wróblewski, Bartosz; Rudnicka-Kassem, Dorota; Sendek, Łukasz; Sendek, Łukasz; Zdanowski, JerzyPrezentowany numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” jest trzecim spośród dziewięciu dotychczas wydanych przez Krakowską Szkołę Wyższą (obecnie Akademię) im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, poświęconym problematyce krajów Azji i Afryki. Kontynuujemy w tym względzie tradycję zapoczątkowaną przez nieodżałowanej pamięci Profesora Andrzeja Kapiszewskiego, założyciela czasopisma i promotora interdyscyplinarnych badań nad Orientem w Polsce. Kontynuacja tradycji zapoczątkowanej przez Profesora Kapiszewskiego wyraża się także w układzie numeru. Materiały zostały dobrane w ten sposób, że tworzą dwie części: pierwsza, poświęcona procesom politycznym i stosunkom międzynarodowym, oraz druga – w której wyeksponowany został kulturowy czynnik procesów politycznych. W części pierwszej znajdują się m.in. artykuły: O. Barbasiewicz o polityce Japonii wobec Izraela, A. Christian-Kasznik o stosunkach francusko- algierskich, M. Sprengla o relacjach politycznych i gospodarczych Australii z Japonią oraz Chinami, B. Wróblewskiego o stosunkach międzynarodowych na Bliskim Wschodzie w końcowym okresie kolonializmu, J. Zajączkowskiego o stosunkach Indii z Unią Europejską oraz K. Zajączkowskiego o stosunkach między Unią Europejską a Chinami. Część druga zawiera m.in. teksty: R. Mydla o postrzeganiu obcych w Japonii, M. R. Sławińskiego o tradycyjnej kulturze Tajwanu, R. Tonty o kulturowych czynnikach mobilizacji politycznej w Libanie, M. Zaborowskiej o współczesnych interpretacjach Koranu w Iranie jako elemencie procesu podejmowania decyzji przez elitę władzy tego kraju.Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2004(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Smolicz, J. J.; Kapiszewski, Andrzej; Lin, Cheng-yi; Kapiszewski, Diana; Sławiński, Roman; Zemanek, Adina; Paleczny, Tadeusz; Bryk, Andrzej; Zalewski, Wojciech; Banaś, Monika; Kotas, Jarosław; Tomasiewicz, Jarosław; van Schalkwyk, Phil; Kapiszewski, AndrzejPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2006 (Azja wczoraj i dziś)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2006) Barańska, Dorota; Shin-Ouyang, Cherng; Liu, Fu-Kuo; Jelonek, Adam W.; Man-Jung Chan, Mignonne; Mikołajec, Jarosław; Orbik, Zbigniew; Morawczyński, Rafał; Oziewicz, Ewa; Sławiński, Roman; Mydel, Rajmund; Gacek, Łukasz; Rybak, Dariusz; Zemanek, Bogdan; Sławiński, RomanPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2007 (Północna Afryka, Bliski i Daleki Wschód)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Kubiak, Hieronim; Zdanowski, Jerzy; Kapiszewski, Andrzej; Szołajski, Bartłomiej; Obeidat, Hayssam; Jarecka-Stępień, Katarzyna; Bury, Jan; Kołakowska, Agata; Szymański, Adam; Zajączkowski, Jakub; Kurpiewska-Korbut, Renata; Fyderek, Łukasz; Skopiec, Dominik; Kraśniewski, Mariusz; Zamojska, Aleksandra; Sławiński, Roman; Fedirko, Janusz; Barska, Anna; Górak-Sosnowska, Katarzyna; Kapiszewski, AndrzejPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2011 (Mniejszości etniczno-religijne a modernizacja w krajach Azji i Afryki)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Zdanowski, Jerzy; Tokarski, Stanisław; Kubarek, Magdalena; Switat, Mustafa; Sławiński, Roman; Jelonek, Adam W.; Trojnar, Ewa; Wiciarz, Krystian; Wiciarz, Krystian; Wardęga, Joanna; Grüner, Zuzanna; Piętek, Robert; Bielecki, Krzysztof; Kościółek, Jakub; Wolańska, Diana; Lipa, Michał; Świtalski, Piotr; Bakalarska, Malwina; Tokarski, Ryszard; Zdanowski, Jerzy; Bednarczyk, BogusławaKolejny numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych”, poświęcony krajom Afryki i Azji, pokazuje relacje między wspólnotami etniczno-religijnymi a państwem oraz charakteryzuje zmiany społeczne i kulturowe, jakie następują w obrębie tych wspólnot pod wpływem przemian modernizacyjnych. Samego słowa „modernizacja” nie należy rozumieć w odniesieniu do teorii modernizacji, oznaczającej upodobnianie się społeczeństw azjatycko-afrykańskich do zachodnich, lecz jako zmianę społeczno-kulturowego status quo w ogóle. To, że społeczeństwa Azji i Afryki są wieloetniczne i wieloreligijne jest powszechnie znane po dziesiątkach lat badań; równie dobrze znany jest fakt, że w państwach Azji i Afryki zachodzą obecnie poważne przemiany.Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 3, 2007 (Polityka i kultura na Bliskim i Dalekim Wschodzie)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Bakalarz, Agnieszka; Bojko, Krzysztof; Kownacki, Piotr; Obeidat, Hayssam; Pawlak, Katarzyna; Przybysławska, Katarzyna; Szyszlak, Tomasz; Tokarski, Stanisław; Trojnar, Ewa; Wójcik, Jerzy; Bakalarska, Malwina; Kraśniewski, Mariusz; Pawlak, Katarzyna; Trzciński, Łukasz; Zdanowski, JerzyPrezentowany numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” wychodzi naprzeciw wzrastającemu zainteresowaniu problematyką krajów Orientu. Poświęcony jest zagadnieniom polityki oraz kultury wybranych krajów Azji i Afryki. Zawiera m.in. artykuły na temat konfliktu bliskowschodniego, stosunków międzynarodowych w Azji Południowo-Wschodniej i stosunków międzykulturowych w związku z obecnością ludzi Wschodu w Polsce.Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 3, 2015 (Współczesny konfucjanizm w społeczeństwach i polityce państw Azji)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Bastid-Bruguière, Marianne; Gacek, Łukasz; Łozińska, Teresa; Wardęga, Joanna; Kościański, Artur; Bakalarska, Malwina; Guzik, Joanna Marta; Levi, Nicolas; Clément, Théo; Trojnar, Ewa; Lubina, Michał; Pawęta, Elena; Chiu, Chung-Yu; Sławiński, Roman; Zdanowski, Jerzy; Brataniec, Katarzyna; Zdanowski, Jerzy; Bednarczyk, BogusławaKierujemy do Państwa kolejny – już dwunasty – numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” poświęcony krajom kultur pozaeuropejskich. Tym razem jest on poświęcony Azji i tej części tego kontynentu (wschodnia i południowo-wschodnia), która została objęta wpływami konfucjanizmu. Tematyka numeru nawiązuje do ważnego i aktualnego zjawiska, jakim jest coraz silniejszy wpływ kultury na szeroko rozumianą sferę stosunków międzynarodowych. Kultura stała się „subtelna siłą” (softpower) i ważnym instrumentem polityki zagranicznej. Wiele państw skutecznie wykorzystuje osiągnięcia artystyczne, technologiczne, sportowe i kulinarne do promowania swojego wizerunku i konkurowania z innymi państwami na polu polityki i gospodarki.Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4, 2004(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Czaja, Jan; Domaradzki, Spasimir; Biela, Tatiana; Pankowicz, Andrzej; Grygajtis, Krzysztof; Jelonek, Adam W.; Bojko, Krzysztof; Siwiec, Paweł; Bzdyl, Joanna; Sławiński, Roman; Zemanek, Bogdan; Kapiszewski, AndrzejPozycja Między nowoczesną tożsamością a strategią marketingową. Japońska kultura popularna na Tajwanie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Pawlak, Katarzyna"Produkty kultury popularnej pochodzenia japońskiego stanowią dziś bardzo ważną część oferty kultury popularnej na Tajwanie. Ich obecność można obserwować praktycznie,w każdej dziedzinie rozrywki. W telewizji tajwańskiej największą popularnością od początku lat 90. cieszą się japońskie seriale - dorama (z ang. drama) - kilkunastoodcinkowe serie przedstawiające zazwyczaj rozterki sercowe zamożnych młodych ludzi z wielkich miast."(...)Pozycja Nowe wierzenia tajwańskie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2004) Bzdyl, Joanna; Sławiński, Roman"Tajwan powojenny stał się od przeszło półwiecza depozytariuszem szeroko rozumianej tradycyjnej kultury chińskiej. I to nie tylko dzięki wywiezieniu na Tajwan najcenniejszych zabytków z Muzeum Pałacowego w Pekinie. Ewakuacja do Tajpej instytucji związanych z kuomintangowskimi władzami Republiki Chińskiej w związku z ich klęską na kontynencie w 1949 roku i ówczesna migracja na Tajwan znacznej części elity intelektualnej - niewątpliwie przyczyniły się do kontynuacji tradycyjnej kultury właśnie na tej wyspie. Tam zachowało się pismo chińskie w dawnej formie: nie dotyczyły go założenia dokonanej na kontynencie reformy pisma, polegającej na jego uproszczeniu, czyli zmniejszeniu liczby kresek w hieroglifach. Tam wylansowano tzw. „rekonstrukcję kultury chińskiej”, tworząc przy prezydencie specjalny komitet o tej nazwie. Tam zaczęto lansować w społeczeństwie kanon etyki konfucjańskiej, akcentującej kult rodziny, głoszącej sprawiedliwość oraz humanitaryzm, rozumiany przede wszystkim jako ludzkie traktowanie bliźniego. Idee te były sprzeczne z głoszoną na kontynencie walką klas."(...)Pozycja „Nowy” Konfucjanizm w krajach Azji Wschodniej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Sławiński, Roman"W zachodniej literaturze przedmiotu obecny renesans konfucjanizmu w krajach Azji Wschodniej określa się ogólnym terminem „nowy” konfucjanizm. Jest to pewne nieporozumienie. Takim terminem już wcześniej określano kierunek w ramach konfucjanizmu, który pojawił się w XI w., i w stosunku do klasycznego konfucjanizmu sprzed ponad dwu i pół tysiąca lat oczywiście był to termin zasadny, ale nie dzisiaj. Aby uniknąć nieporozumień, nie można stosować takiego samego terminu na określenie dwu różnych kierunków: „nowego” konfucjanizmu obecnego i tego sprzed 10 stuleci. Dlatego najlepiej byłoby obecne próby reanimacji konfucjanizmu w ChRL określać mianem „współczesnego, nowego konfucjanizmu”. Chińczycy nie mają tego problemu terminologicznego: dzisiejsze próby wypełnienia pustki ideowej po ortodoksyjnym maoizmie, polegające właśnie na sięgnięciu do spuścizny konfucjańskiej, tępionej przez pół wieku, określają terminem dangdai xin ruxue, czyli „nową filozofią konfucjańską obecnej epoki”. W ten sposób dobitnie akcentują różnicę między XI-wieczną „nową nauką” (xin xue), zapoczątkowaną przez Zhu Xi’ego i kontynuowaną przez Wang Yangminga, a obecnymi próbami instrumentalnego potraktowania całej doktryny konfucjańskiej: od klasyki, poprzez scholastyczny konfucjanizm hanowski, neokonfucjanizm średniowiecza, po dysputy ChRL od połowy lat 80. Obecnie dyskusje w Chinach idą jeszcze dalej, w kierunku ultrakonserwatywnej, totalnej rekonstrukcji konfucjanizmu. Reprezentantem tej skrajnej, antyzachodniej tendencji jest filozof Jiang Qing, który pozostawia „na boku” zarówno wcześniejsze koncepcje wychwalające „wartości azjatyckie”, jak i „nowy konfucjanizm” jako zbyt prozachodnie."(...)Pozycja O zachowaniu tradycyjnych wierzeń i zwyczajów na Tajwanie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Sławiński, Roman"Problem stanu zachowania tradycyjnych wierzeń i zwyczajów Tajwańczyków wydaje się kwestią interesującą zarówno z punktu widzenia socjologicznego, jak i etnograficznego. Zwyczaje tradycyjne występujące na Tajwanie to w lwiej części zwyczaje chińskie przeniesione przez ludność chińską na wyspę z prowincji sąsiednich: Guangdong i Fujian. Tradycyjne wierzenia to, przede wszystkim, trzy religie: konfucjanizm, taoizm i buddyzm, które nałożyły się na animistyczne wierzenia Chińczyków. Chińczycy w wielkiej liczbie zaczęli migrować na Tajwan dopiero w wieku XVII. Nie oznacza to oczywiście, że uciekinierzy lub przesiedleńcy z kontynentu zachowali w pełni swe tradycyjne zwyczaje takimi, jakie istniały na wsiach chińskiego wybrzeża. Na ich stan dzisiejszy wpływało wiele czynników. Przede wszystkim wzajemne oddziaływanie wychodźców z tych dwu prowincji, którzy konkurując, a często walcząc zbrojnie o ziemię do osiedlenia się na Tajwanie, z czasem zaczęli tworzyć wspólne społeczeństwo, odznaczające się tajwańską specyfiką. Rozciągała się ona na wiele dziedzin życia, poczynając od obrzędów związanych z zamążpójściem, przestrzeganiem tabu związanych z ciążą i narodzinami dziecka, po sposoby nadawania imion dzieciom, obrzędy mające zapewnić pomyślność rodzinie w Nowym Roku oraz liczne uroczystości z okazji świąt etc. Wprawdzie geneza zwyczajów tajwańskich jest chińska, jednakże dzisiaj – to właśnie Tajwan jest najlepszym miejscem do ich badania."(...)Pozycja Pomiędzy happeningiem a zmianą. Znaczenie komunikacji sieciowej w protestach społeczno-politycznych.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Piechota, GrażynaPozycja Tradycyjne wierzenia tajwańskie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Sawiński, Roman"Powojenny Tajwan od przeszło półwiecza jest depozytariuszem tradycyjnej kultury chińskiej. Złożyło się na to wiele przyczyn. Przede wszystkim, spodziewając się okupacji japońskiej w latach 30. XX w., ówczesne władze chińskie zorganizowały ewakuację zabytków chińskich, z najcenniejszymi zgromadzonymi w Muzeum Pałacowym w Pekinie. Najpierw wywieziono je do Nankinu, a gdy Nankin również został zagrożony przez inwazję armii japońskiej, do Chongqingu. Wkrótce po wojnie doszło do kolejnego konfliktu zbrojnego między dwiema najsilniejszymi partiami politycznymi: Kuomintangiem i partią komunistyczną, w, wyniku którego Kuomintang poniósł klęskę na kontynencie chińskim. Exodus dwóch milionów ludzi na Tajwan był powiązany z wywiezieniem na wyspę najcenniejszych zabytków kultury chińskiej, które znalazły miejsce w nowo zbudowanym Muzeum Pałacowym na Tajwanie. Przeniesiono także utworzoną w 1929 r. Akademię Nauk, popularnie zwaną Academia Sinica. Elita inteligencji chińskiej z lat 50. również znalazła się na Tajwanie i walnie przyczyniła się do budowy szkolnictwa, na bardzo zresztą wysokim poziomie. Ówczesna migracja inteligencji chińskiej niewątpliwie przyczyniła się także do kontynuacji tradycyjnej na tej wyspie kultury. Przejawem tego zjawiska stało się zarówno pielęgnowanie języka chińskiego, jak i zachowanie tradycyjnych hieroglifów, które na kontynencie uproszczono."(...)Pozycja Współczesne wyzwania współpracy instytucjonalnej Tajwanu w regionie Azji i Pacyfiku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Trojnar, EwaTaiwan’s limited participation in international organizations and institutions depends heavily on its unique, but troublesome position in the world. It results from the fact that in 1949, the Nationalist Party authorities of the Republic of China were established on Taiwan, after the lost war on the continent. Meanwhile, the victorious Communist Party established the People’s Republic of China in the mainland. Throughout the course of the history of divided China, both governments competed for the representation of China in international organizations, however Taiwan’s international presence was largely limited. For example, in 2015 Taiwan participated in 37 international organizations, in addition to the observer’s status in 21 other, most of them of a regional range. It resulted from the development of some alternative strategies, markedly exemplifi ed by Taiwan’s participation in international organizations and institutions in the Asia-Pacific region.