Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Tokio"
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Czasowo-przestrzenna dynamika rozwoju demograficznego miasta Tokio po II wojnie światowej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Mydel, RajmundZ wprowadzenia: "Miasto Tokio - ośrodek stołeczny Japonii reprezentujące biegun administracyjno-gospodarczej aktywności największego na świecie bo liczącego 34,4 mln mieszkańców obszaru metropolitalnego, pozostające od drugiej połowy XX wieku jednym z globalnych centrów finansowo-bankowych - objęte jest intensywnymi procesami przemian w strukturze demograficznej i społeczno-ekonomicznej. Procesy owe, będące pochodną dynamicznego rozwoju gospodarczego kraju określanego mianem cudu gospodarczego, przyniosły między innymi wzrost potencjału demograficznego z 5,4 (1950) do 8,5 min (2005) mieszkańców (przyrost o 57,4%)."(...)Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 2, 2007(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Banek, Kazimierz; Bażela, Magdalena; Czaja, Jan; Fałowski, Janusz; Grygajtis, Krzysztof; Molo, Beata; Mucha, Bogdan; Mydel, Rajmund; Paleczny, Tadeusz; Sprengel, Mieczysław; Kowalska, Beata; Verhofstad, Rob; Bednarczyk, BogusławaKolejny tom Krakowskich Studiów Międzynarodowych jest głównie poświęcony problematyce Europy, Afryki Północnej oraz Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Prezentujemy w nim kilkanaście prac znanych autorytetów i młodych badaczy z różnych ośrodków naukowo-badawczych. Autorzy poruszają zagadnienia historyczne, kulturowe, społeczne, ekonomiczne i polityczne, ukazują źródła wielu palących i dzisiaj problemów.Pozycja Megamiasto Tokio(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Mydel, RajmundPozycja Mixer magazyn studentów nr 14, marzec 2006(2006) Misiniec, BartłomiejPragnę z uśmiechem powitać wszystkich ocalałych po zimowej sesji! Skoro większość z nas już ją przeżyła, pozostaje więcej czasu na przyjemniejsze zajęcia, jak chociażby... lektura nowego „Mixera”. który - choć po przejściach - także utrzymał się na powierzchni i zamierza brnąć przed siebie. Nasza gazeta od dnia powstania przebyła mnóstwo zmian, liftingów itd., które - miejmy nadzieję - z tym numerem już się zakończyły. Nowa, świeżo upieczona redakcja. wraz z którą w ostatnich dniach „przejęliśmy pałeczkę" od starszych kolegów, składa się z ludzi równie chętnych, a może i bardziej, do redagowania uczelnianego pisma. Podobnie jak poprzednia obecna redakcja w 100 procentach składa się ze studentów Wydziału Politologii i Komunikacji Społecznej. Pomimo licznych próśb, z nie do końca jasnych dla mnie powodów, studenci z innych kierunków nie mogą się przekonać do współtworzenia naszego pisma. Niemniej nie zaprzestaniemy gorąco zachęcać Was, drogie Koleżanki i drodzy Koledzy, do zamieszczania swoich tekstów na łamach ..Mixera”. Wbrew pozorom nie wiąże się z tym wiele absorbujących obowiązków (prócz trudu napisania tekstu), gdyż nie wymagamy od Was obecności na zebraniach redakcyjnych ani tym podobnych rzeczy. Wystarczy napisany artykuł przesłać na nasz adres: mixer(g;kte.pl. Postanowiliśmy też wprowadzić nową, stałą rubrykę, w której prezentować będziemy nietuzinkowych studentów, jakich nie brak na naszej uczelni. Możecie zatem wysuwać propozycje i swoich kandydatów. Zaczynamy od wywiadu ze studentem studiów zaocznych na Wydziale Politologii i Komunikacjii Społecznej a jednocześnie mistrzem karate - Andrzejem Pierzchałą (5 Dan). Jednocześnie z tego miejsca chciałbym zachęcić wszystkich do wykorzystania możliwości. jakie Krakowska Szkoła Wyższa oferuje swoim studentom, umożliwiając wyjazdy zagraniczne do wielu krajów w ramach programu Socrates-Erazmus, o czym przeczytać można na stronie 10. Spotkanie zainteresowanych odbędzie się już 28 marca, a więc nie przegapmy tej okazji!!! Na koniec chciałbym w imieniu swoim oraz koleżanek i kolegów z redakcji podziękować za liczne życzenia świąteczne i artykuły przysłane do nas pod koniec ubiegłego roku. których wydrukować nie możemy z racji ich dezaktualizacji. Z powodu wspomnianych przeze mnie przejść „Mixer” nie ukazywał się od dłuższego czasu. Wraz jednak z tym numerem mamy nadzieje na zachowanie jego ciągłości, powracając do formy miesięcznika. Liczymy że uda nam się to przy pomocy naszych mentorów: dziekana Wydziału Politologii i Komunikacji Społecznej prof. dra hab. Stanisława Kiliana, prodziekan tegoż wydziału prof. dr hab. Katarzyny Pokomej-Ignatowicz i red. Macieja Malinowskiego prowadzącego zajęcia z Gatunków dziennikarskich i Wstępu do dziennikarstwa prasowego, którzy nieustannie czuwają nad naszą pracą. Lak więc nie pozostaje mi już nic innego, jak powinszować wszystkim zaliczonego semestru, raz jeszcze zachęcić do współpracy i... życzyć miłej lektury. Bon apetit.'!!Pozycja Proces metropolizacji megamiasta Tokio(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Mydel, RajmundZ wprowadzenia: "Przełomowi XX/XXI wieku, znaczonemu w aspekcie osadniczym w państwach o wysokim poziomie gospodarczym, dynamicznym rozwojem procesów suburbanizacji, skutkujących powstawaniem coraz silniejszych demograficznie oraz rozleglejszych przestrzennie formacji typu obszary metropolitalne, towarzyszył wzrost zainteresowania, naukowców i praktyków problemami rosnącego ich znaczenia nie tylko w demograficzno-osadniczym, lecz nade wszystko w społeczno-ekonomicznym systemie państwa. Miejsce szczególne w tym zakresie przypada formacjom typu megamiasta (ang. megacities), definiowanych jako obszary metropolitalne, zamieszkałe przez 10 mln i więcej mieszkańców oraz gęstości zaludnienia powyżej 2,0 tys. osób/km2 (m.in. Fuchs R.,1994, Mydel R., 2014a, 2017, Sorensen A., Labbe D.,2020). Charakteryzujące się ogromnym potencjałem ekonomicznym o silnie zdywersyfikowanych oraz ultranowoczesnych, o najwyższym poziomie innowacyjności strukturach gospodarczych, metropolie te formują jednocześnie krajowe bieguny ekonomicznego wzrostu i rozwoju. Reprezentują one zarazem wiodące centra administracyjne, polityczne, kulturalne, naukowe i badawczo-rozwojowe państw, czyniąc z nich w szeregu przypadków, formacje określane terminami megamiejskich regionów (megacity regions), regiopolii (regiopolises) czy wręcz gospodarczych regionów (m.in. Krass F., Leutze U., Nitschke A.,2007, Ross C.L., 2009, Sorensen A., Okata J.,2011, Mydel R., 2014 a,b, 2017, Cardoso R., Meijers E., 2020, Sorensen A., Labbe D., 2020)."(...)Pozycja Rozwój miast i przemiany struktury osadniczej japońskich megamiast(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Mydel, RajmundZ wprowadzenia: "Dynamicznie rozwijane od końca XX wieku procesy suburbanizacji-metropolizacji układów osadniczych, w szczególności w państwach o najwyższym poziomie rozwoju gospodarczego, doprowadziły do powstania i systematycznego rozwoju, rozległych terytorialnie, wielkich demograficznie oraz silnych ekonomicznie obszarów metropolitalnych. Charakteryzujące się ogromnym potencjałem ekonomicznym o najwyższym poziomie nowoczesności i innowacyjności swych gospodarczych struktur, stanowią one z reguły bieguny wzrostu i rozwoju społeczno- ekonomicznego na poziomie regionalnym oraz krajowym. Wiele z nich współuczestniczy w kreowaniu współczesnego wizerunku gospodarczego świata, za sprawą skrajnie wysokiego poziomu koncentracji aktywności w sferze FIRE (Finance, Insurance, Real Estate), przemysłów nowych technologii (High-tech Industries), działalności badawczo rozwojowej (R&D - Research and Development) oraz szkolnictwa wyższego. To przede wszystkim na tych obszarach koncentruje także swoją działalność szeroka paleta zagranicznych przedsiębiorców, przyczyniając się w istotnym stopniu do umiędzynarodowienia, (a w pewnych przypadkach - globalizacji), rozwijanego potencjału gospodarczego tego typu formacji osadniczych."(...)Pozycja Społeczno-ekonomiczne i przestrzenne przemiany struktur regionalnych Vol. 1(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Długosz, Zbigniew; Biały, Szymon; Raźniak, Piotr; Mydel, Rajmund; Takahashi, Dorota; Brzosko-Sermak, Agnieszka; Płaziak, Monika; Szabolcs, Pásztor; Winiarczyk-Raźniak, Anna; Wilczyński, Piotr L.; Synowska, Kinga; Kaczmarska, Elżbieta; Raźniak, PiotrPozycja Społeczno-ekonomiczne i przestrzenne przemiany struktur regionalnych Vol. 2(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Mydel, Rajmund; Takahashi, Dorota; Długosz, Zbigniew; Winiarczyk-Raźniak, Anna; Płaziak, Monika; Szymańska, Anna; Raźniak, Piotr; Bondar, Marta; Jucha, Witold; Kroczak, Rafał; Nęcka, Grzegorz; Mędrzyk, Stanisław; Rzeszutek-Sarama, Małgorzata; Kaczmarska, Elżbieta; Raźniak, PiotrPozycja Struktura wielkościowa miast megamiasta Tokio oraz jej zróżnicowanie w zależności od odległości od centrum(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Mydel, Rajmund; Takahashi, DorotaMegamiasto Tokio reprezentuje od lat 50. XX w. największy na świecie pod względem demograficznym typ formacji osadniczej. Zajmujące powierzchnię 13,1 tys. km2 , zamieszkiwane jest przez 35,1 mln osób (27,5% ogólnej liczby ludności Japonii). W zespole megamiasta Tokio, które formuje ogromny, ultranowoczesny w swej funkcjonalnej strukturze rynek pracy, koncentrujący 28,9% czynnej zawodowo ludności kraju, wytworzonych zostało niemal 35,0% wartości PKB Japonii (2005). Na tą największą miejską formację osadniczą świata, stanowiącą podstawowe ogniwo Nippon Megalopolis, składa się 128 miast (tzw. shi) o zaludnieniu co najmniej 30 tys. mieszkańców. Zasadniczym celem rozdziału jest poznanie struktury wielkościowej miast w zespole megamiasta Tokio z uwzględnieniem jej zmienności w zależności od odległości od centrum układu, reprezentowanego przez miasto centralne Tokio. Charakterystyczna jest w jego zespole obecność czterech miast o zaludnieniu powyżej 1,0 mln osób (w tym Tokio liczące 8,5 mln mieszkańców), które reprezentując zaledwie 3,1% ogółu miast, koncentrują aż 43,3% ludności megamiasta. Najliczniejsze są tu miasta o zaludnieniu 50,0–99,9 tys. oraz 100,0–199,9 tys. mieszkańców, reprezentujące odpowiednio 36,4% oraz 34,4% ogółu miast megamiasta, koncentrując 28,2% ludności miejskiej całego zespołu. Z punktu widzenia zmienności struktury wielkościowej miast w zależności od odległości, w strefie 10–40 km charakterystyczna jest dominacja miast o zaludnieniu 100,0–199,9 tys., w strefie 40–60 km miast liczących 50,0–99,0 tys. mieszkańców, natomiast w strefie peryferyjnej czyli w odległości 60–70 km, znamienna jest strukturalna przewaga miast najmniejszych, liczących 30,0–49,9 tys. mieszkańców. Spadkowi wielkości miejskich jednostek osadniczych wraz ze wzrostem odległości od centrum zespołu megamiasta towarzyszy obniżanie ich liczby, czyli zmniejszanie gęstości sieci osadniczej.