Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Traktat Lizboński"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Kontrowersje Polsko-Niemieckie wokół modyfikacji mechanizmu decyzyjnego UE w Traktacie Lizbońskim(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Stankiewicz, Jakub"W 2004 r. po raz piąty rozszerzono UE, tym razem o 10 państw, w tym Polskę. Rozszerzenie UE było możliwe dzięki zawarciu w 2001 r. kompromisu pomiędzy zwolennikami pogłębienia wewnętrznej integracji wspólnoty a państwami zainteresowanymi kolejnym rozszerzeniem UE o kraje Europy Środkowo-Wschodniej. Stworzono wówczas wpierw podstawy traktatowe (traktat nicejski z 2001 r.), na mocy których pierwszeństwo uzyskało rozszerzenie UE, a jako krok kolejny, wspólnie z nowymi członkami, pogłębienie integracji instytucjonalnej. Niemal zaraz po stworzeniu podstaw umożliwiających rozszerzenie UE, w 2004 r. rozpoczęto pracę nad traktatem określającym zasady pogłębienia integracji. 28 lutego 2002 r. powołano Konwent Europejski (na mocy deklaracji z Laeken z 15 grudnia 2001 r.), którego celem było zredagowanie dokumentu mającego stać się konstytucją UE. Finalnym osiągnięciem Konwentu był dokument – jak się później okazało niefortunnie nazwany traktatem ustanawiającym konstytucję dla Europy albo traktatem konstytucyjnym (TK) – który podpisano w Rzymie 29 października 2004 r. (Polskę reprezentowali premier Marek Belka i minister Włodzimierz Cimoszewicz)."(...)Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 2, 2015 (Przemiany systemu bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. Część 2: Geopolityczny wymiar kryzysu ukraińskiego.)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Kęsek, Rafał; Kraj, Kazimierz; Cziomer, Erhard; Mickiewicz, Piotr; Węc, Janusz Józef; Bednarz, Łukasz; Łastawski, Kazimierz; Stolarczyk, Mieczysław; Bonusiak, Włodzimierz; Munkelt, Peter; Adamczyk, Natalia; Wagner, Helmut; Pieróg, Iwona; Cziomer, Erhard; Bednarczyk, BogusławaPrezentowana analiza przemian systemu bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. stanowi kontynuację wcześniejszych badań na temat strategicznego wymiaru współpracy transatlantyckiej. Jej zasadniczym celem jest dokonanie pogłębionej oceny przemian polityczno-militarnych i społecznych aspektów bezpieczeństwa transatlantyckiego o charakterze globalnym i regionalnym. Towarzyszące im wyzwania i zagrożenia o charakterze wewnętrznym oraz międzynarodowym narastały już od początku XXI w., jednak dopiero w latach 2013–2015 postawiły pod znakiem zapytania dotychczasowy system bezpieczeństwa i współpracy w Europie, mozolnie budowany po przezwyciężeniu konfliktu Wschód–Zachód na przełomie 1989 i 1990 r.Pozycja Nowa pozycja Sejmu i Senatu w polityce europejskiej po wejściu w życie Traktatu lizbońskiego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Węc, Janusz JózefZ wprowadzenia: "Współpraca rządu z parlamentem RP będzie nabierała coraz większego znaczenia dla systemu koordynacji polityki europejskiej w Polsce. Wprowadzenie pewnych zmian w tym zakresie wydaje się niezbędne już dzisiaj. Jednak najważniejsze modyfikacje będą musiały być ustanowione dopiero po wejściu w życie Traktatu lizbońskiego z 13 grudnia 2007 r., czyli najprawdopodobniej w 2009 r. Na mocy tego nowego traktatu pozycja parlamentów narodowych ulegnie bowiem bardzo istotnemu wzmocnieniu. Wymusi to także ustanowienie zmian, dotyczących roli i znaczenia parlamentu RP w systemie koordynacji polityki europejskiej w Polsce. Ponieważ mechanizm współdziałania rządu z parlamentem pozostanie nadal w gestii państw członkowskich, zakres wykorzystania możliwości wynikających z nowych regulacji traktatowych będzie w dużej mierze uzależniony od jego reformy, której przygotowanie należałoby rozważyć już obecnie."(...)