Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Turcja"
Teraz wyświetlane 1 - 15 z 15
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2019, nr 1 (XXXIV) : Niemcy wobec problemów bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Molo, Beata; Kruk, Aleksandra; Koszel, Bogdan; Kiwerska, Jadwiga; Malinowski, Krzysztof; Dobosz-Dobrowolska, Joanna; Morozowski, Tomasz; Ciesielska-Klikowska, Joanna; Bielawska, Agnieszka; Kubiak, Piotr; Trajman, Joanna; Świder, Małgorzata; Szołdra, Kamil; Gibas-Krzak, Danuta; Stępniewska, Paulina; Gawron, Dominika; Marcinkowski, DominikZ wprowadzenia: "Pierwsze ćwierćwiecze XXI wieku obfituje w dyskusje na temat wagi i znaczenia wyzwań międzynarodowych. Również niemieccy politycy prezentują strategie i programy osiągania przez Niemcy celów i interesów na arenie międzynarodowej. Ocena realizacji niemieckiej polityki bezpieczeństwa oraz poziomu współpracy międzynarodowej wymaga uwzględnienia wielu czynników o charakterze podmiotowym i przedmiotowym. Minister obrony Ursula von der Leyen proponowała „przywództwo z centrum”, a prezydent Joachim Gauck postulował zwiększenie „odpowiedzialności międzynarodowej” Niemiec. Podczas gdy minister spraw zagranicznych Guido Westerwelle opowiedział się za trwaniem przy „kulturze wstrzemięźliwości”, socjaldemokraci Sigmar Gabriel i Frank-Walter Steinmeier optowali za polityką zaangażowania Niemiec. Kanclerz Angela Merkel odnosząc się do dyskusji dotyczących rozbrojenia podkreślała, że odstraszanie stanowi istotny element stabilizacji środowiska międzynarodowego i postulowała realistyczne podejście do problematyki zbrojeń."(...)Pozycja Czy współczesna Turcja może być modelem dla arabskiego Bliskiego Wschodu?(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Wójcik, AgataOwing to the Arab Spring events, the Turkish model has become a widely discussed subject, whereas positive image of Turkey in the region fosters its commitment and realization of political aims. In this article I try to answer and discuss some crucial questions like: could modern Turkey become a model of development for the Arab world? Could it be a source of inspiration needed in transformation and democratization of Middle Eastern regimes? What are the aspirations and motivations behind Turkish engagement? What are the determinants of its political force and commitment both in regional and international dimensions?Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2010 (Idee i ideologie w krajach Azji i Afryki)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Zdanowski, Jerzy; Szymański, Adam; Dziedzic, Katarzyna; Kosowski, Łukasz; Bahlawan, Natalia; Pycińska, Magdalena; Mendel, Miloš; Vater, Roman; Sławiński, Roman; Gacek, Łukasz; Wardęga, Joanna; Jelonek, Adam W.; Pletnia, Maciej; Zajączkowski, Jakub; Trzciński, Krzysztof; Zdanowski, Jerzy; Bednarczyk, BogusławaTematem przewodnim tegorocznego numeru są ideologie i idee. Poglądy elit politycznych i społecznych krajów Azji i Afryki o rozwoju i przyszłości swoich państw i społeczeństw są ciągle mało znane w naszym świecie, mimo że w naszych czasach nabierają one kluczowego znaczenia dla przyszłości nie tylko tych krajów, ale i całego świata. Twórcy ideologii w Azji i Afryce czerpią z myśli politycznej i ekonomicznej Europy, ale w coraz większym zakresie odwołują się do dziedzictwa kulturowego własnych krajów. Dzieje się tak z kilku powodów. Z jednej strony chodzi o emancypację polityczną i chęć uwolnienia się od zachodniej zależności – również w kwestiach modeli rozwojowych. Z drugiej strony – wiele planów rozwojowych opartych na europejskich wzorcach zakończyło się niepowodzeniem ze względu zarówno na odmienność pozaeuropejskiej rzeczywistości, jak i przeszkody obiektywne, np. gwałtowny przyrost naturalny. Poszukiwanie własnych dróg rozwoju i podkreślanie swojej tożsamości kulturowej oznacza wzrost napięć na tle ideologicznym oraz nowe konflikty o podłożu rywalizacji między cywilizacjami. Jak pokazują materiały przedstawione w proponowanym numerze, myśl polityczna w Chinach czy w świecie islamu staje się przy tym coraz bardziej konserwatywna w sferze rozwiązań społecznych, co należy wiązać z dążeniem do zachowania swojej tożsamości kulturowej, zagrożonej przez globalizację.Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2012 (Arabska wiosna rok później)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Kubiak, Hieronim; Głuszkowska, Aleksandra; Kusy, Joanna; Lipa, Michał; Laskowski, Piotr; Niziński, Piotr; Dzisiów-Szuszczykiewicz, Aleksandra; Brataniec, Katarzyna; Zamojska, Aleksandra; Bahlawan, Natalia; Wolańska, Diana; Rusinek, Anna; Świech-Szczepańska, Monika; Tonta, Rachela; Wójcik, Agata; Bakalarska, Malwina; Busari, Muheez; Czornik, Katarzyna; Al-Temimi, Damian; Zając, Justyna; Krasnowolska, Margerita; Lasoń, Marcin; Zdanowski, Jerzy; Bednarczyk, BogusławaPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 3 (XIV), 2017 (Andrzeja Kapiszewskiego przekraczanie granic kulturowych)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Nałęcz, Tomasz; Korporowicz, Leszek; Jaskuła, Sylwia; Szlachta, Bogdan; Paleczny, Tadeusz; Stoczewska, Barbara; Kuźniar, Roman; Mania, Andrzej; Jelonek, Adam W.; al-Salimi, Abdulrahman; Trojnar, Ewa; Barbasiewicz, Olga; Jamsheer, Hassan A.; Kowalska, Beata; Hajdarowicz, Inga; Kościelniak, Krzysztof; Brataniec, Katarzyna; Michalak-Pikulska, Barbara; Kurpiewska-Korbut, Renata; Zdanowski, Jerzy; Zdanowski, Jerzy; Bednarczyk, BogusławaPozycja Między kryzysem a współpracą gospodarczą: przykłady wyzwań i problemów w stosunkach międzynarodowych końca pierwszej dekady XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Rymarczyk, Jan; Pluciński, Eugeniusz M.; Wyrwicz, Marek; Cziomer, Erhard; Żukrowska, Katarzyna; Nytko, Marcin; Majchrowska, Elżbieta; Jakimowicz, Robert; Kozanecka, Marianna; Podobiński, Andrzej; Papiernik, Katarzyna; Czaja, Jan; Urlik, Szczepan; Czajkowska, Katarzyna; Dęsoł, Agnieszka; Januła, Eugeniusz; Sraga, Monika; Lasoń, MarcinPozycja Migracja i uchodźstwo wyzwaniem dla bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Diawoł-Sitko, Anna; Gawron, Dominika; Stępniewska, Paulina; Cziomer, Erhard; Lasoń, Marcin; Bałamut, Anna; Adamczyk, Natalia; Pieróg, Iwona; Molo, BeataZE WSTĘPU: Analizie wyzwań dla państw europejskich związanych z kryzysem migracyjnym ze szczególnym uwzględnieniem polityki integracyjnej poświęcony jest tekst Anny Diawoł-Sitko Europejska polityka migracyjna – wyzwania integracji imigrantów ze szczególnym uwzględnieniem roli władz lokalnych. Dominika Gawron w swoim opracowaniu Działania Frontexu w dobie kryzysu migracyjnego ocenia działania Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex) w kontekście kryzysu migracyjnego. Tekst Pauliny Stępniewskiej Porozumienie UE–Turcja w sprawie nielegalnej imigracji – szansa na zakończenie kryzysu czy nieefektywny akt polityczny? koncentruje się na analizie perspektywy rządu w Ankarze odnośnie do zawartej 18 marca 2016 r. umowy UE–Turcja dotyczącej nielegalnej imigracji.Erhard Cziomer w swoim opracowaniu Wyzwania wewnętrzne i międzynarodowe nielegalnej migracji do Unii Europejskiej na przykładzie Niemiec w latach 2015–2016 poddaje analizie problem wyzwań, wewnętrznych i międzynarodowych, nielegalnej migracji do UE na przykładzie Niemiec. Tekst Marcina Lasonia Stanowisko polskich partii politycznych wobec problemu uchodźstwa i imigracji w drugiej dekadzie XXI wieku stanowi krytyczne spojrzenie na stanowiska wybranych polskich partii politycznych w sprawie uchodźstwa i imigracji w drugiej połowie XXI w. Przedstawieniu stanowiska Polski wobec problemu kryzysu imigracyjnego, zwłaszcza z perspektywy partii rządzącej oraz społeczeństwa i jego nastrojów, poświęcone jest opracowanie Anny Bałamut Polska wobec kryzysu imigracyjnego w Unii Europejskiej. Opinie i postawy społeczeństwa wobec relokacji nielegalnych imigrantów do Polski są przedmiotem szczegółowej analizy w opracowaniu Natalii Adamczyk Czy przyjmować uchodźców? Opinie i postawy Polaków wobec relokacji nielegalnych imigrantów na terytorium Rzeczypospolitej. W tekście pióra Iwony Pieróg Problem uchodźców i przesiedleńców w Bośni i Hercegowinie analiza koncentruje się na problemie uchodźców i przesiedleńców w Bośni i Hercegowinie będących skutkiem działań wojennych z pierwszej połowy lat 90. ubiegłego wieku (przesiedlenie ponad miliona ludzi i 800 tys. uchodźców).Pozycja Niemiecka chadecja wobec integracji Turcji z Unią Europejską w kontekście kryzysu imigracyjnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Bielawska, AgnieszkaCelem artykułu jest analiza stanowiska niemieckich partii chadeckich wobec zbliżenia między Turcją a Unią Europejską w kontekście kryzysu imigracyjnego. Artykuł nawiązuje również do wcześniejszych wypowiedzi członków CDU i CSU w celu zarysowania szerszej perspektywy oraz udzielenia odpowiedzi na pytanie, na ile stanowisko to zmieniło się w związku ze wzmożonym napływem uchodźców i imigrantów do Republiki Federalnej Niemiec oraz potrzebą jego powstrzymania. Analizie poddana została także postawa członków obu partii wobec pomocy finansowej dla Turcji (której celem jest m.in. poprawa warunków życia Syryjczyków przebywających w tym państwie), liberalizacji systemu wizowego dla tureckich obywateli, utworzenia europejskich kontyngentów oraz wprowadzenia w życie umowy o readmisji, czyli elementów, które najczęściej pojawiają się w wypowiedziach chadeków w kontekście ww. kryzysu.Pozycja Polityka zarządzania kryzysem uchodźczym w Turcji(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Kurpiewska-Korbut, RenataWojna domowa w Syrii doprowadziła do powstania bezprecedensowej sytuacji w Turcji. Od 2011 r. w jej granicach pojawiły się ponad trzy miliony uchodźców, co czyni ją państwem o największej liczbie uchodźców na świecie. Liczba ta stanowi ponad 3,5% ogółu ludności kraju, szacowanej na 80 mln osób. Zarządzanie tak dużą społecznością uchodźców nie jest sprawą łatwą, nawet dla państwa dysponującego sprawną administracją i dużymi możliwościami ekonomicznymi. Artykuł ukazuje ewolucję tureckiej polityki zarządzania kryzysowego wobec społeczności uchodźców syryjskich od poziomu gościnności do ich społecznej integracji, łącznie z niejasną deklaracją ich naturalizacji. Przedstawiony tutaj toczący się i mało znany proces jest szczególnie interesujący w kontekście złożonej sytuacji politycznej w Turcji kreowanej przez rządzącą Partię Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) i jej przewodniczącego, prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana.Pozycja Polska wobec dalszego poszerzania Unii Europejskiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Szymański, Adam"Po akcesji do Unii Europejskiej Bułgarii i Rumunii 1 stycznia 2007 r. z aspiracjami członkostwa w UE występuje nadal wiele państw. Zgodnie z unijnym nazewnictwem można mówić o oficjalnych lub potencjalnych kandydatach do akcesji. Do pierwszej grupy zaliczają się: Turcja, Chorwacja oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (z dwoma pierwszymi państwami trwają negocjacje akcesyjne), do drugiej zaś: Serbia/Kosowo, Czarnogóra, Bośnia i Hercegowina oraz Albania. W dalszej perspektywie swoje miejsce w UE widzą również byłe republiki radzieckie, objęte obecnie Europejską Polityką Sąsiedztwa (EPS) – przede wszystkim Ukraina i Mołdawia oraz Gruzja. Jednak po rozszerzeniach Unii w 2004 oraz 2007 r. proces ten uległ przewartościowaniu. Mamy do czynienia z odmienną sytuacją, gdyż ukształtowało się nowe, bardziej ostrożne podejście do rozszerzania UE."(...)Pozycja Pucz wojskowy w 1980 roku i powstanie Trzeciej Republiki Turcji(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Stępniewska-Szydłowska, PaulinaProklamacja Republiki Turcji w 1923 r. rozpoczęła proces budowania specyficznej pozycji tureckiego wojska w systemie politycznym państwa. Przez dekady wojsko nie pełniło funkcji służebnej wobec państwa, jak wynika to z demokratycznego modelu kontroli cywilnej nad wojskiem, ale odwrotnie – sprawowało kuratelę nad klasą polityczną. W konsekwencji generalicja w historii współczesnej Turcji przeprowadziła cztery udane przewroty wojskowe, po których przejmowała kontrolę nad administracją państwową i tworzyła reżimy wojskowe. Niezwykle istotny z perspektywy historycznej oraz politycznej był pucz wojskowy z 1980 r., którego konsekwencje widoczne są do dziś. Opis i analiza tego wydarzenia jest głównym celem artykułu i choć cezurę czasową można zawęzić do lat 1973–1983, autorka odnosi się również do szerszej perspektywy historycznej, by wykazać przyczyny oraz konsekwencje opisywanych wydarzeń.Pozycja Stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie w XX w.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Zdanowski, JerzyPozycja Turcja i Rosja wobec problemów bezpieczeństwa Bliskiego Wschodu w drugiej dekadzie XXI w.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Stępniewska, PaulinaBliski Wschód doświadcza obecnie całkowitej przebudowy, która może odmienić zasady wojny, pokoju oraz stabilności nie tylko w ramach regionu, ale również całego globu. Głównymi reżyserami tych zmian są prezydent Władimir Putin oraz prezydent Recep Tayyip Erdoğan. Celem artykułu jest analiza współczesnego wpływu Turcji oraz Rosji na sytuację na Bliskim Wschodzie, w szczególności na bezpieczeństwo regionalne oraz konsekwencje turecko-rosyjskiego partnerstwa na przyszły kształt regionu. Słowa kluczowe: Turcja, Rosja, Iran, bezpieczeństwo międzynarodowe, Syria, wojna syryjskaPozycja Turecki nacjonalizm — Historia i współczesność(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Szymański, Adam"Ideologiczna podstawa funkcjonowania Republiki Turcji nieodmiennie łączy się z kemalizmem. Jest to termin używany najpierw przez zachodnich autorów, później w języku tureckim odnoszony do pojęcia ataturkizmu (tur. Atatürkçülük). Trafną definicję pojęcia przedstawia Christian Rumpf. Według niego kemalizm oznacza „pogląd na państwo założyciela nowoczesnej Turcji, Mustafy Kemala Atatürka, ideę zakładającą próbę zerwania z historycznymi tradycjami imperium osmańskiego i opierającą się na syntezie wartości i porządku europejsko-zachodniego kręgu kulturowego oraz na nowo odkrytego na przełomie wieków turkizmu”."(...)Pozycja Uwarunkowanie i perspektywy współpracy Unii Europejskiej i Turcji w XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stępniewska, PaulinaArtykuł poświęcony zmieniającym się uwarunkowaniom wewnętrznym Turcji oraz jej polityce zagranicznej od czasu przejęcia władzy przez konserwatywny obóz Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) z Recepem Tayyipem Erdoğanem na czele. Okres pierwszej dekady rządów AKP doprowadził do zaskakującego skoku cywilizacyjnego, co zbliżyło państwo do Unii Europejskiej i uczyniło z Turcji liczący się podmiot stosunków międzynarodowych. Równolegle Erdoğan wykazywał coraz silniejsze aspiracje autorytarne, które stopniowo urzeczywistniał na mocy planu przebudowy starego kemalistowskiego porządku wewnętrznego. Wojna syryjska, kryzys migracyjny, reorientacja polityki zagranicznej Turcji, napięcia wewnętrzne po nieudanych puczu wojskowym oraz planowane reformy konstytucyjne w Turcji to nowe determinanty stosunków Turcja−Europa. Głównym celem analizy jest próba zrozumienia wyzwań, przed jakimi stoją obie strony oraz określenie potencjalnych perspektyw i scenariuszy przyszłych relacji w tych nowych realiach politycznych.