Przeglądaj wg Słowo kluczowe "Wharton’s jelly"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Zastosowanie wielokrotnych podań mezenchymalnych komórek macierzystych pochodzących z galarety Whartona w leczeniu niepełnego uszkodzenia rdzenia kręgowego – opis przypadku
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Swadźba, Jakub; Milczarek, Olga; Kwiatkowski, Stanisław; Majka, Marcin; Swadźba, Patrycja
    Wprowadzenie: Przerwanie ciągłości rdzenia kręgowego pozostaje chorobą nieuleczalną, prowadzącą do utraty czynności neurologicznych i mechanicznych poniżej poziomu uszkodzenia. Wciąż brakuje skutecznego sposobu leczenia tego typu urazów. Terapie komórkowe są rozwijającym się intensywnie nowym sposobem leczenia, który może prowadzić do regeneracji uszkodzonego rdzenia kręgowego. Celem niniejszej pracy jest ocena bezpieczeństwa i potencjalnej skuteczności podania macierzystych komórek mezenchymalnych z galarety Whartona (Wharton’s Jelly Mesenchymal Stem Cells – WJMSC) u pacjenta z niekompletnym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego. Materiał i metody: Pacjent z niecałkowitym przerwaniem ciągłości rdzenia kręgowego na poziomie Th11–12, oceniony w skali ASIA (American Spinal Injury Association Im pairment Scale), został zakwalifikowany do eksperymentalnej terapii z wykorzystaniem komórek WJMSC. U pacjenta przeprowadzono terapię polegającą na pięciokrotnym podaniu komórek WJMSC, co trzy miesiące kolejna dawka. Wyniki: W trakcie terapii nie odnotowano skutków ubocznych bezpośrednio związanych z leczeniem eksperymentalnym. Po każdym podaniu WJMSC zaobserwowano stałą poprawę neurologiczną, a co za tym idzie – poprawę jakości życia. Wynik skali ASIA pacjenta zmienił się z A/B na C/D. Poziom czucia obniżył się istotnie, z Th12 do L3–4. Pacjent odzyskał umiejętność poruszania nogami w podporze, wykorzystując czynną ruchomość mięśni czworogłowych obustronnie z przewagą kończyny dolnej lewej. EMG, ENG i SEP (Somatosensory Evoked Potentials – SEP) obiektywnie potwierdziły poprawę. Wnioski: Wyniki leczenia WJMSC wskazują na obiektywną poprawę, uzyskaną u pacjenta z przewlekłym, niekompletnym uszkodzeniem rdzenia kręgowego.