Przeglądaj wg Słowo kluczowe "ZSRR"
Teraz wyświetlane 1 - 6 z 6
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Federalna Służba Ochrony Federacji Rosyjskiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Kraj, KazimierzArtykuł przedstawia status prawny Federalnej Służby Ochrony Federacji Rosyjskiej, instytucji zapewniającej ochronę najwyższym przedstawicielom władz rosyjskich, zabezpieczającym łączność rządową oraz bezpieczeństwo zagranicznych delegacji państwowych przebywających na terytorium Federacji. Autor przedstawia poprzedników FSO, poddaje analizie uregulowania prawne regulujące funkcjonowanie służby ochrony oraz jej kompetencje. Przedstawiona została także struktura organizacyjna tej jednej z najbardziej tajemniczych służb specjalnych Rosji. Artykuł pozwala na wstępną analizę porównawczą FSO ze służbami ochronnymi innych państw.Pozycja Od rywalizacji militarnej do współpracy politycznej – USA I ZSRR w basenie Morza Śródziemnego na przełomie lat 80. i 90. XX w.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Wordliczek, Rafał"Basen Morza Śródziemnego podczas zimnej wojny był obszarem rywalizacji politycznej i gospodarczej dwóch mocarstw: Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. Do połowy lat 80. XX w. zarówno Amerykanie, jak i Rosjanie prowadzili aktywną, czasami agresywną politykę na tym obszarze. Strategiczna rola tej części świata w działaniach Waszyngtonu i Moskwy była fundamentalna i porównywalna z terenem Europy Wschodniej2. Druga połowa lat 80. XX w. przyniosła zasadnicze zmiany. Znaczenie regionu Morza Śródziemnego w polityce zagranicznej USA i ZSRR uległo marginalizacji na rzecz, głównie z punktu widzenia politycznego, Europy Wschodniej oraz ze względów gospodarczych – Azji Południowo-Wschodniej."(...)Pozycja Polityka Republiki Federalnej Niemiec wobec Wspólnoty Niepodległych Państw u progu XXI wieku ze szczególnym uwzględnieniem miejsca i roli Rosji(Oficyna Wydawnicza AFM, 2001) Cziomer, Erhard"Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie polityki rządu Republiki Federalnej Niemiec (RFN) wobec państw byłego ZSRR, określanych jako Wspólnota Niepodległych Państw (WNP). Wyłączenie krajów bałtyckich z powyższej analizyjest o tyle zasadne, iż odzyskały one jeszcze przed rozpadem ZSRR w 1991 r. utraconą w 1940 r. niepodległość i posiadają aktualnie status krajów stowarzyszonych i kandydatów na członków Unii Europejskiej (UE). Większość autorów zalicza je ponadto do krajów Europy Środkowej. Przedmiotem opracowania są zatem niektóre aktualne i prognostyczne aspekty polityki rządu SPD-Sojusz 90-Zieloni (SPD-S 90-Z) od 1998 r. wobec WNP ze szczególnym uwzględnieniem Rosji jako głównego partnera strategicznego RFN."(...)Pozycja Rosja a terroryzm(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Kraj, KazimierzAutor w artykule podjął próbę charakterystyki podłoża współczesnego terroryzmu w Federacji Rosyjskiej. W jego opinii do rozwoju tego fenomenu przyczyniły się wyznaczniki kulturowo-polityczne, ideologiczne oraz społeczno-polityczne. Innymi czynnikami napędzającymi terroryzm są motywacje o charakterze religijnonacjonalistycznym, szczególnie widoczne na Kaukazie Północnym, z tendencją wzmacniania czynnika religijnego. W artykule przedstawiona została skrótowa charakterystyka organizacji terrorystycznych działających na terytorium Rosji. W tekście zawarto podstawowe dane statystyczne i charakterystykę typów zamachów terrorystycznych przeprowadzonych w ostatnich sześciu latach w Federacji Rosyjskiej. Czytelnik ma również możliwość poznania organizacji państwowego systemu zwalczania terroryzmu w Rosji. We wnioskach końcowych autor sugeruje konieczność zacieśnienia współpracy antyterrorystycznej z Rosją, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa podczas organizowanych w Polsce mistrzostw Europy w piłce nożnej - Euro 2012, ale i potrzebne dla zapewnienia go w przyszłości.Pozycja Rosyjska „geopolityka rurociągów" dwadzieścia lat po rozpadzie ZSRR(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Młynarski, TomaszW grudniu 2011 r. minęła 20. rocznica rozpadu ZSRR. Na ile zmieniła się polityka i strategia energetyczna Rosji po 20 latach transformacji polityczno-gospodarczej? Jakie są nowe cele polityki energetycznej Rosji w drugiej dekadzie XXI w.? Szczególne miejsce w strategii surowcowej Rosji odgrywa od lat polityka utrzymywania kontroli sieci przesyłu surowców. Polityka ta obejmuje zarówno budowę nowych linii przesyłu, jak również uzyskanie kontroli nad systemem ropo- i gazociągów państw tranzytowych. Po dwóch dekadach Rosja przeorientowała swoją politykę surowcową wobec Wschodu. Równocześnie, dzięki zaangażowaniu dużych europejskich koncernów we wspólne nowe projekty, takie jak gazociąg Nord Stream czy South Stream, Rosja skutecznie utrzymuje kluczową pozycję dostawcy na europejskich rynkach energetycznych oraz kontrolę głównych szlaków eksportu gazu do UE. Taka polityka gwarantuje Rosji wpływ na bezpieczeństwo energetyczne całej UE. Rosja w odpowiedzi na nowe wyzwania podejmuje też działania mające na celu przeciwdziałanie rozwojowi niekonwencjonalnych technologii wydobycia gazu w Europie.Pozycja Uwagi o bezpieczeństwie globalnym Aspekty polityczno-militarne i gospodarczo-finansowe(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Czaja, JanPo zakończeniu zimnej wojny wydawało się, że świat na trwałe wchodzi w okres stabilizacji, pokoju i współpracy. Szybko jednak okazało się, że świat narastającej globalizacji ma różne oblicza, także negatywne, co rzutuje na każdą sferę życia, także na bezpieczeństwo. Spadło co prawda zagrożenie wojną nuklearną, ale pojawiły się nowe zagrożenia oraz nasiliły te, które przedtem były przesłonięte rywalizacją Wschód - Zachód. Chodzi głównie o konflikty etniczno-religijne, kulturowe i cywilizacyjne, w tym rozlewające się konflikty wewnętrzne w państwach słabych i upadłych, proliferacja broni masowego rażenia, niebezpieczne ambicje państw dyktatorskich i autorytarnych. Ogromny wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe miały zamachy 11 września 2001. Zmieniły one percepcję zagrożeń dla bezpieczeństwa, a ogłoszona przez prezydenta Busha wojna z terroryzmem doprowadziła USA i prawie cały Zachód do zaangażowania w dwie wojny: w Iraku i Afganistanie. Sytuacja w Afganistanie i odpowiedzialność NATO za bezpieczeństwo tego kraju nadal budzi ogromne zaniepokojenie przywódców państw zachodnich, rzutuje na stan bezpieczeństwa międzynarodowego. Dotyczy to szczególnie regionu Bliskiego i Środkowego Wschodu, gdzie coraz większą rolę odgrywa rywalizacja między Indiami, Pakistanem i Iranem. Rosnący niepokój budzą ambicje nuklearne Iranu, a także otwarte wyzwania, jakie kraj ten rzuca społeczności międzynarodowej, podobnie jak w innej części świata polityka Korei Północnej. Coraz większe ambicje w polityce międzynarodowej mają Chiny i dążąca do odzyskania mocarstwowej pozycji Rosja. Jednocześnie wbrew programom i zapowiedziom proces osiągania przez Unię Europejską pozycji gracza globalnego nie materializuje się. Postępuje proces odwrotny: komplikuje się sytuacja finansowa w strefie euro, a kryzys ten oddziałuje na całą Unię. Postrzegana jako oaza gospodarczej stabilizacji UE stała się w ostatnich latach źródłem dodatkowych perturbacji w gospodarce światowej. Zachodzące w niej procesy, takie jak gwałtowne wzrosty cen surowców, rozchwianie rynków finansowych, pogłębiające się dysproporcje między bogatymi i biednymi, rosnące obszary głodu, daleko idąca deregulacja i kryzysogenne praktyki inżynierii finansowej, problem światowego zadłużenia, stają się czynnikiem globalnej destabilizacji i zagrożeń także dla bezpieczeństwa.