Przeglądaj wg Słowo kluczowe "architektura eksperymentalna"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Harpa – islandzki eksperyment(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Banasik-Petri, KatarzynaAnaliza drogi projektowej od modelu czy szkicu do konkretnej realizacji zawsze okazuje się intrygująca i pouczająca. Do rozważań skłaniają niezrealizowane eksperymenty, wizje, koncepcje, szkice, modele zapisane w historii i wzbogacające teorię architektury, często wyznaczające nowe horyzonty myślenia dla przyszłych pokoleń. Artykuł przypomina osiągnięcia architektów: Richarda Buckminstera Fullera, Freia Otto i Einara Thorsteinna w kontekście kontynuacji ich eksperymentów w XXI w. na przykładzie realizacji Harpy – Międzynarodowego Centrum Koncertowo-Kongresowego w Reykjaviku (Islandia). Budynek zaprojektowany przez zespół architektów pod kierownictwem Henniga Larsena we współpracy z artystą Olafurem Eliassonem prezentuje synergię twórczego procesu eksperymentalnego i realizacyjnego zarówno na polu artystycznm, jak i konstrukcyjnym do budowy formy architektonicznej.Pozycja Państwo i Społeczeństwo nr 1, 2017 : Architektura eksperymentalna(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Kozień-Woźniak, Magdalena; Haduch, Bartosz; Twardowski, Mariusz; Banasik-Petri, Katarzyna; Stec, Barbara; Ingarden, Krzysztof; Wróbel, Piotr; Urbańska, Marta A.; Kubiak, Hieronim; Banasik-Petri, Katarzyna; Majchrowski, Jacek M.Pozycja Poszukiwanie metody – eksperymenty z kontekstem i materiałem na przykładzie wybranych projektów własnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Ingarden, KrzysztofW latach 70.–80. Kenneth Frampton, brytyjski architekt i krytyk architektury, zdefiniował we współczesnej architekturze zjawisko, które nazwał terminem „regionalizm krytyczny”. Zwrócił uwagę, że najciekawsze obiekty powstają na styku architektury lokalnej i globalnej. To znaczy najciekawszymi zjawiskami mogą być takie obiekty, które nie rezygnują z otwarcia na postęp technologiczny, z osiągnięć w różnych dziedzinach nauki i sztuki, a jednocześnie pozostają zakorzenione głęboko w lokalnej tradycji budowania i tworzą przestrzeń aprobowaną i zrozumiałą dla lokalnych społeczności. Artykuł prezentuje dwa takie przykłady budynków (Małopolski Ogród Sztuki w Krakowie i pawilon polski EXPO 2005 Achy w Japonii), które szukają własnych, lokalnych źródeł, zwracają się w stronę eksperymentów z materiałami tradycyjnymi, próbują odnaleźć zagubione wątki tradycji rękodzieła, a jednocześnie sięgają po nowoczesne technologie z szacunkiem dla środowiska naturalnego i kulturowego.