Przeglądaj wg Słowo kluczowe "broń zapalająca"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 2 (XXVII), 2017 (Bezpieczeństwo antyterrorystyczne Rzeczypospolitej Polskiej)
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stelmach, Jarosław; Marszałek, Piotr Krzysztof; Borkowski, Robert; Kudzin-Borkowska, Małgorzata; Zwierzyna, Jarosław; Wróbel, Piotr; Tomasiewicz, Jarosław; Grudka, Piotr; Fałowski, Janusz; Sowińska, Julia; Piątkowski, Mateusz; Borkowski, Robert
    Ze wstępu: W niniejszym numerze „Bezpieczeństwa. Teorii i Praktyki” po raz kolejny podejmujemy problematykę terroryzmu i bezpieczeństwa antyterrorystycznego RP. Wszechobecne, podsycane przez media i polityków poczucie zagrożenia terroryzmem może prowadzić do zaburzenia ładu społecznego i pojawienia się niepokojów społecznych, radykalizacji grup skrajnej prawicy czy rozchwiania preferencji wyborczych. Obiektywnie – czego dowodzą statystyki ostatniego półwiecza – liczba zamachów terrorystycznych w Unii Europejskiej oraz liczba ich ofiar spadają. W powojennej historii Europy najwięcej śmiertelnych ofiar zamachów terrorystycznych było w dekadzie lat 80. (łącznie ok. 2000 ofiar). W obecnym stuleciu liczba ofiar zamachów terrorystycznych według Global Terrorism Database 2016 waha się w całej UE na poziomie od kilku do kilkunastu rocznie (poza rokiem 2004 – ok. 200 ofiar, oraz rokiem 2015 – ok. 150 ofiar). Pomimo to w odczuciu społecznym obawa przed zagrożeniem terrorystycznym nie maleje.
  • Miniatura
    Pozycja
    Międzynarodowe prawo humanitarne wobec zastosowania broni zapalającej w konflikcie zbrojnym
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Piątkowski, Mateusz
    Broń zapalająca to jeden z najbardziej efektywnych środków prowadzenia działań zbrojnych, o historii sięgającej czasów starożytnych. Skuteczność tej broni i konsekwencje zdrowotne jej stosowania rodzą obawy z punktu widzenia humanitarnego. Dewastujące efekty tzw. burz ogniowych w czasie II wojny światowej, doświadczenia wojny powietrznej nad Wietnamem w latach 60. i 70. XX w. tworzą pytania o rolę międzynarodowego prawa humanitarnego w tej mierze. Normy prawa konfliktów zbrojnych muszą uwzględniać dwie przeciwstawne perspektywy: humanitarną oraz wojskową. Od dekad brak woli państw uniemożliwia kompleksowe uregulowanie materii związanej z użyciem broni zapalającej i znalezienie wyraźnych odpowiedzi na najbardziej kontrowersyjne zagadnienia – chociażby dotyczące ostatnich wydarzeń w Aleppo. Współczesna technika wojskowa, tworząca nowe systemy uzbrojenia, utrudnia objęcie tego typu broni jednoznaczną definicją. Celem artykułu jest przedstawienie i przeanalizowanie relewantnych regulacji międzynarodowego prawa humanitarnego odnoszącego się do broni zapalającej.