Przeglądaj wg Słowo kluczowe "emotional empathy"

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Miniatura
    Pozycja
    Empatia i jej postrzeganie w społeczeństwie przez studentów pielęgniarstwa
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2024) Wilczek-Rużyczka, Ewa; Jarząb, Kamila
    Celem przeprowadzonych badań była analiza zjawiska empatii oraz jej postrzegania w społeczeństwie przez studentów pielęgniarstwa. W badaniu uczestniczyło 146 studentów pielęgniarstwa z południowej Polski, głównie na studiach I stopnia w trybie stacjonarnym (43,2%) i II stopnia zarówno w trybie stacjonarnym (45,2%), jak i niestacjonarnym (11,6%). W zdecydowanej większości grupę badawczą stanowiły kobiety (87,7%), a także osoby, które miały nie więcej niż 25 lat (62,3%), bezdzietne (71,2%) oraz mieszkające na wsi (67,1%). W badaniach wykorzystano dwa wystandaryzowane kwestionariusze autorstwa Ewy Wilczek-Rużyczki: Kwestionariusz Empatii Emocjonalno-Poznawczej oraz Kwestionariusz Postrzegania Empatii. Dane socjodemograficzne zbadano za pomocą autorskiego kwestionariusza dotyczącego stopnia, formy i roku studiów, płci, wieku, obszaru zamieszkania, statusu zawodowego, cywilnego i materialnego oraz posiadania dzieci. Analiza statystyczna wykazała, że wśród studentów pielęgniarstwa przeważa wysoki poziom empatii emocjonalnej, poznawczej i postrzegania empatii, a wraz z wyższym poziomem empatii emocjonalnej i poznawczej podnosił się poziom postrzegania przez nich empatii w społeczeństwie. Osoby młode, bezdzietne, mieszkające na wsi i niepodejmujące aktywności zawodowej charakteryzują się wyższymi wynikami w zakresie postrzegania empatii w społeczeństwie. Studenci studiów magisterskich w trybie niestacjonarnym wykazali się niższym poziomem empatii poznawczej i postrzegania empatii w społeczeństwie w porównaniu ze studentami na poziomie licencjackim. Studenci studiów I stopnia na kierunku pielęgniarstwo są empatyczną grupą w zakresie empatii poznawczej, emocjonalnej oraz postrzegania empatii. Jednakże badani charakteryzujący się obciążeniami stresogennymi w zakresie socjodemograficznym wykazują niższe poziomy empatii oraz jej postrzegania. Podobnie studenci II stopnia, którzy w większym stopniu spotykają się z obciążającą psychicznie praktyką kliniczną. Uzyskane wyniki mogą świadczyć o konieczności wprowadzenia treningu empatii na możliwie jak najwcześniejszym etapie edukacji pielęgniarskiej. Bezpośrednio będzie się on przekładał na wzrost poziomu empatii oraz jej postrzegania, a co za tym idzie na podnoszenie jakości profesjonalnej opieki skoncentrowanej na pacjencie.