Przeglądaj wg Słowo kluczowe "kościół katolicki"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Chrześcijaństwo, modernizacja i państwo w dawnym Kongu(Oficyna Wydawnicza AFM, 2011) Piętek, Robert"Dawne Kongo stanowi ciekawy przypadek afrykańskiego państwa, którego elity polityczne pod koniec XV w. były otwarte na przyjęcie chrześcijaństwa – wtedy to do wybrzeża kongijskiego przypłynęli Portugalczycy. Państwo to było jednym z nielicznych wyjątków w dziejach Afryki okresu przedkolonialnego. Chrześcijaństwo stało się religią większej części elity politycznej Konga i to mimo częstych napięć, a nawet konfliktów, do jakich dochodziło między Portugalczykami a Kongiem, szczególnie po 1575 r., kiedy powstała portugalska kolonia w Luandzie przy południowej granicy Konga. W 1491 r. władca Nzinga a Nkuwu1 (zm. 1506) przyjął dobrowolnie chrześcijaństwo, również i późniejsi władcy pozostawali chrześcijańscy z własnej woli, podobnie jak znaczna część elit politycznych. Portugalczycy nie dysponowali w okresie przedkolonialnym odpowiednimi środkami militarnymi, by móc siłą narzucić swoją religię, nie mieli nawet takich zamiarów. Dochodziło oczywiście czasami do konfliktów, jednak realne zagrożenie militarne ze strony portugalskiej nigdy nie było poważne."Pozycja Endecja, socjaliści i kościół hierarchiczny na przełomie XIX i XX wieku. Wybrane problemy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Waniek, DanutaAutorka opisuje i analizuje kształtowanie się w środowiskach polskich przełomu XIX i XX wieku dwóch masowych bloków politycznych – socjalistycznego i nacjonalistycznego. Oba nurty powstawały jako struktury tajne, oba też w swych początkach stały na gruncie ideologii świeckich, a ich celem była walka o niepodległość. Z czasem zaczynały się różnić co do metod i środków osiągania założonego celu. Socjaliści walkę o niepodległość łączyli z rewolucją socjalną, nie wykluczali także walki zbrojnej; nacjonaliści do niepodległości chcieli dojść metodami ugodowymi, ewolucyjnymi, wykluczając kolejne powstania narodowe. Z czasem po stronie ugodowej postawy nacjonalistów opowiedział się polski Kościół hierarchiczny, który w ten sposób wypełniał również zalecenia i oczekiwania Stolicy Apostolskiej.Pozycja Publicystyka „Solidarności" i opozycji politycznej w Polsce w latach osiemdziesiątych wobec kościoła katolickiego i relacji między opozycją a Kościołem(Oficyna Wydawnicza AFM, 2003) Łabędź, Krzysztof"Kościół katolicki odegrał niewątpliwie istotną rolę w inicjowaniu, podtrzymywaniu i wspomaganiu różnych przejawów niezależnych działań podejmowanych w społeczeństwie polskim w okresie tzw. realnego socjalizmu. Rola Kościoła stała się szczególnie widoczna w latach 1980-1981, gdy spora część społeczeństwa skupiła się w niezależnych od władz organizacjach - przede wszystkim w „Solidarności” - podkreślających najczęściej swoje przywiązanie do religii i Kościoła. Podobnie było w okresie późniejszym, kiedy organizacje te zostały zdelegalizowane i w części podjęły działania o charakterze podziemnym. W obydwu przypadkach Kościół występował jako podmiot wspierający działania niezależne, mające częściowo opozycyjny charakter, lecz jednocześnie zachowywał wobec nich pewien dystans, pamiętając o swoich zasadniczych zadaniach, a także o swoich interesach. Dzięki temu mógł m.in. pełnić rolę pośrednika i mediatora w relacjach pomiędzy opozycją a władzami, co w efekcie przyczyniło się do porozumienia między obydwoma stronami."(...)