Przeglądaj wg Słowo kluczowe "kryminologia"
Teraz wyświetlane 1 - 13 z 13
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Czy bieda generuje przestępczość?(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Widacki, JanPozycja European Polygraph nr 1 (1), 2007(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Undeutsch, Udo; Kraujalis, Laimutis; Kovalenko, Aleksandr; Saldžiūnas, Vitas; Widacki, Jan; Fung Chew, Koa; Konieczny, Jerzy; Leśniak, Marek; Widacki, JanPozycja European Polygraph nr 3-4 (5-6), 2008(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Phillips, Michelle C.; Vendemia, Jennifer M.C.; Korovin, Vladimir V.; Soshnikov, Aleksandr P.; Sokolovskis, Stanislav; Handler, Mark; Honts, Charles; Saldžiūnas, Vitas; Kovalenko, Aleksandras; Zagdan, Magdalena; Widacki, Jan; Konieczny, Jerzy; Widacki, JanPozycja Generalizacje w rozumowaniach dowodowych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Ibek, AnnaThe article presents the notion of evidence generalisations, their typology, methodological characteristics, and types of applications in non-monotonic reasoning, and threats that generalisations pose for the correctness of the actual conclusions. This part makes use of the already classical concepts of David Schum and William Twining. Moreover, the article makes an attempt at defining the role of generalisation in the latest model approaches to investigations, where their role intertwines with forensic analysis, especially with the construction of hypotheses and scenarios of the course of criminal events, and argumentation used in such cognitive procedures. 48Pozycja Mixer magazyn studentów Dziennik Polski(2013) Saskowski, Maciej; Wójcik, GrzegorzPozycja Obraz przestępcy w prozie Sergiusza Piaseckiego na tle poglądów kryminologicznych epoki(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Szuba-Boroń, AnnaStreszczenie „Sergiusz Piasecki (1901–1964) zanim został pisarzem, był przestępcą, przemytnikiem, agentem Oddziału II Sztabu Generalnego (wywiadu), wieloletnim więźniem. W czasie II wojny światowej był współpracownikiem polskiego podziemia (Armii Krajowej) na Wileńszczyźnie, wykonującym wyroki śmierci wydane przez sądy Państwa Podziemnego. Po wojnie wydostał się z Polski i przedostał do Anglii. Jako pisarz Piasecki pozostawał wnikliwym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości. Był pisarzem polskim, który jednak do dwudziestego roku życia używał wyłącznie języka rosyjskiego, białoruskiego i ukraińskiego. Języka polskiego tak naprawdę nauczył się dopiero w więzieniu, w którym spędził łącznie kilkanaście lat. Urodził się na Białorusi, jako nieślubne dziecko zrusyfikowanego zdeklasowanego ziemianina z Kresów Michała Piaseckiego i białoruskiej dziewczyny Klaudii Kukałowicz, której nigdy nie było dane mu poznać. Wychowywała go konkubina ojca, prześladując i maltretując fizycznie i psychicznie – jako dziecko innej kobiety. Sergiusz opowiadał, że „[…] w domu było mi bardzo źle... Pomimo dobrobytu wiedziałem co to jest głód, krzywda, podstęp, prześladowania i kłamstwa” (…)”Pozycja Od szkoły klasycznej do neoklasycznej w prawie karnym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Widacki, Jan; Szuba-Boroń, Anna; Grzyb, Magdalena; Płatek, Monika; Lubelski, Marek; Banasik, Katarzyna; Dadak, Wojciech; Widacki, JanZebrane w tej książce artykuły i eseje oczywiście nie wyczerpują problematyki ewolucji myśli prawnokarnej od czasów szkoły klasycznej do neoklasycznej. Omówione w niej zostały jedynie wybrane – może ktoś powiedzieć: dość przypadkowo – różne zagadnienia. Ale wydaje się, że nawet to niepełne, a niechby nawet chaotyczne przedstawienie problemów stanowić może zaczyn dyskusji – skłonić do myślenia, do głębszej refleksji nad prawem karnym i jego instytucjami.Pozycja Przestępczość stadionowa – stara Hydra, nowe głowy(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Zimniak, RobertPrzestępczość stadionowa/chuligaństwo stadionowe jest zjawiskiem globalnym, nie nowym i dobrze znanym. Artykuł stanowi publikację przeglądową, która porządkuje dotychczasowe wyniki badań w tej materii, konfrontując je z wnioskami autora. Tekst podkreśla historię omawianego zjawiska oraz jego ewolucję w czasach najnowszych. Akcent położony został także na złożoność społeczno-psychologicznego wymiaru chuligaństwa stadionowego. Konkluzją artykułu jest ciągła zmienność zjawiska otwierająca nowe płaszczyzny badań dla kryminologii, socjologii oraz psychologii.Pozycja Radykalizacja jako kategoria analityczna w profilowaniu terrorystów(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Borkowski, RobertKwestia radykalizmu i radykalizacji jest ważnym obszarem badań współczesnego terroryzmu. Najważniejsze zagadnienia badawcze obejmują pytania o proces nabywania ekstremistycznych przekonań oraz o metody rekrutacji i indoktrynacji terrorystycznych organizacji. Najtrudniejsze pytania dotyczą punktów zwrotnych w biografi i potencjalnych terrorystów. Inne istotne kwestie badawcze to m.in. pytania o to, czy procesy radykalizacji w przypadku grup skrajnej lewicy, skrajnej prawicy oraz fundamentalistów religijnych są takie same, czy też są odmienne. Wreszcie, czy istnieje różnica między radykalizacją w grupach terrorystycznych a samoradykalizacją zamachowców działających samodzielnie. Takie badania byłyby użyteczne z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa i prewencji antyterrorystycznej. Jeśli można byłoby dokładnie profi lować środowiska, w których może wystąpić radykalizacja, to można byłoby zapobiec pojawieniu się struktur organizacyjnych. Takie rozwiązanie dałoby ogromne możliwości rządzącym oraz poszerzałoby zakres władzy służb specjalnych, co w konsekwencji mogłoby przekształcić współczesne demokracje w dystopijne państwa policyjnego nadzoru.Pozycja Studia Prawnicze: rozprawy i materiały nr 1 (20), 2017(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017-09) Banasik, Katarzyna; Augustyniak, Monika; Banaszkiewicz, Adam; Sęk, Andrzej; Róg, Mariusz; Kosmaty, Piotr; Chełmowska, Paulina Wilhelmina; Kural, Michał; Krzeczek, Monika; Molis, Katarzyna; Zimniak, Robert; Dominiuk, Ryszard Eugeniusz; Karolczyk, Piotr; Golonka, Anna; Stępień, Katarzyna; Biernat, Tadeusz; Lep, Łukasz; Maciąg, ZbigniewPozycja Szkice z dziejów prawa karnego i kryminologii w Krakowie : myśli i ludzie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Widacki, JanZe wstępu: Zamieszczone w tej książce szkice poświęcone są tylko niektórym, wybranym przedstawicielom krakowskiej myśli kryminologicznej od okresu odrodzenia, aż do początków XX wieku. W tych szkicach bardziej chodzi o ludzi, o warunki w jakich żyli i pracowali niż o szczegółową analizę ich dorobku. W tle zawsze gdzieś jest Uniwersytet. Alma Mater „Matka karmiąca”. Wspólny dom myśli i ludzi. Myśli wielkich i wzniosłych, ale czasem małych i podłych. Ludzi wielkich i wspaniałych, ale czasem po ludzku grzesznych i głupich. Bo taki jest świat i tacy są ludzie. I takie jest wszystko to, co człowiekowi udało się stworzyć. Nawet Uniwersytet.Pozycja Szkoła pozytywna prawa karnego we Włoszech(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Krzymuski, EdmundPozycja The Graz School o f Criminology-The Criminological Institute at the Karl-Franzens-University of Graz (1912-1978)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Bachhiesl, ChristianWraz z założeniem w 1912 roku Instytutu Kryminologii na Uniwersytecie w Grazu austriacki prawnik i kryminolog Hans Gross stał się jednym z twórców kryminologii jako gałęzi nauki na poziomie uniwersyteckim, uznawanym również w czasach dzisiejszych. Niezmienną cechą szkoły kryminologii w Grazu było ujednolicenie kryminalistyki praktycznej i kryminologii teoretycznej. Sporządzanie ekspertyz sądowych oraz pomoc w miejscu dokonania przestępstwa były zarówno częścią czynności kryminologów, jak i próbą przekształcenia prawa karnego w naukę ścisłą, intuicyjno-irracjonalnym badaniem przestępców z pomocą biologii kryminalnej, czy opracowaniem typologii przestępców. Szkoła kryminologii w Grazu była mocno związana z polityką, jej przedstawiciele doskonale wpasowywali się w poszczególne reżimy. Hans Gross był monarchistą patriarchalnym, Adolf Lenz był w latach 1934—1938 członkiem austrofaszystowskiego rządu, a Ernst Seelig przekształcił kryminologię w narzędzie ideologii nazistowskiej. Po II wojnie światowej szkoła w Grazu nie uczestniczyła w zmianie paradygmatów, które zachodziły w kryminologii w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych; był to jeden z powodów jej podupadania. W roku 1978 Instytut Kryminalistyczny na Uniwersytecie w Grazu został włączony do Instytutu Prawa Karnego, kryminologia ponownie stała się jedynie ancilla iuris sprzed czasów Hansa Grossa. Od 2003 Muzeum Kryminologii na Uniwersytecie w Grazu stanowi lieu de memoire ewolucji współczesnej kryminologii oraz punkt wspólny historii nauki i rzeczywistych badań kryminologicznych.