Przeglądaj wg Słowo kluczowe "kultura strategiczna"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 3 (XXVIII), 2017 (Wojska Obrony Terytorialnej w Polsce i na świecie w drugiej dekadzie XXI wieku)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Michalak, Artur; Kośmider, Tomasz; Gąsiorek, Krzysztof; Stachowski, Marcin; Klisz, Maciej; Żuchowski, Remigiusz; Nastarowicz, Tadeusz; Mendrala, Zenon; Wróbel, Ilona; Gruszczyk, Aleksandra; Rokicki, Jarosław; Borkowski, Robert; Młynarski, Tomasz; Thiriet, Damien; Marczuk, Karina Paulina; Grzela, Joanna; Małysa, Tobiasz; Kuśmirek, Karolina; Kraj, Kazimierz; Jureńczyk, Łukasz; Jarnicki, Damian; Maj, Ewa; Sokół, Wojciech; Tym, Juliusz S.; Saskowski, Maciej; Pieróg, Iwona; Gawor, Piotr; Sokołowski, Andrzej; Strzelecki, Michał; Wilczyński, Norbert; Soloch, Krzysztof; Lasoń, Marcin; Klisz, Maciej; Budzowski, KlemensBiorąc to pod uwagę niniejszy numer, poświęcony on został wojskom obrony terytorialnej w Polsce i na świecie. Temat ten jest spójny z zagadnieniem, jakie podjęto w poprzednim numerze, wydanym pod redakcją Marcina Lasonia. Mowa w nim była o Wojskach Specjalnych RP w kontekście wykonania przez nie ważnego zobowiązania międzynarodowego, rzutującego na postrzeganie Polski na arenie międzynarodowej oraz jej zdolności obronne. Wnioskować należy, że w ten sposób omówiono także znaczenie i funkcjonowanie jednego z Rodzajów Sił Zbrojnych RP. W naturalny sposób zatem problematyka tworzonych właśnie w Polsce Wojsk Obrony Terytorialnej wpisuje się we wskazany nurt rozważań. Wszak są one tworzone, by wzmocnić potencjał obronny Polski, powodzenie realizacji tego projektu ma duże znaczenie polityczne, a jego wpływ na stan Sił Zbrojnych RP jest tematem licznych dyskusji, nie tyko ekspertów. Dyskusje te stanowią źródło wielu faktów i mitów, z których przynajmniej część traktować można jako dezinformację czynioną przez przeciwników nowej formacji. Jednak omawiane fakty także stwarzają pole do wielu rozważań dotyczących celowości przydzielenia nowej formacji niektórych zadań, tempa jej tworzenia itp. Wobec powyższego uznano, że łamy periodyku naukowego będą dobrym miejscem do oddzielenia faktów od mitów oraz przedstawienia procesu tworzenia Wojsk Obrony Terytorialnej w Polsce. Przedstawiona dyskusja powinna mieć duży walor edukacyjny i właściwie wykorzystana przyczynić się do lepszego zrozumienia istoty tego projektu.Pozycja Komponent obrony terytorialnej (powszechnej) w potencjałach militarnych innych państw. Ujęcie ilościowo-organizacyjne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Jarnicki, DamianWspółczesny świat niebezpiecznie ewoluuje. Zapewnienie bezpieczeństwa, w tym szczególnie bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa państwa, wymaga obligatoryjnego czerpania ze wszystkich zdolności, będących w posiadaniu narodu. Interesującym procesem jest projektowanie systemu obronnego, szczególnie kiedy architekci dbają o potencjał, który jest przygotowany na każdą ewentualność, mianowicie konieczność zaangażowania własnych sił operacyjnych w działania na rzecz bezpieczeństwa międzynarodowego, jak również o akcje mające na celu zachowanie zdolności obronnych na własnym terytorium. Tę wartość znają dojrzałe kultury strategiczne. Obok, troski o modernizację technologiczną, kultywują również obronny esprit de corps i narodowy etos.Pozycja Kulturowy wymiar bezpieczeństwa : aspekty teoretyczne i praktyczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Czaja, JanNiniejsze opracowanie Kulturowy wymiar bezpieczeństwa. Aspekty teoretyczne i praktyczne jest aktualizacją i rozwinięciem opublikowanej w 2008 r. przez Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne książki Kulturowe czynniki bezpieczeństwa. Przez pięć lat jakie minęły od tego czasu pogłębiło się zainteresowanie czynnikami kulturowymi w stosunkach międzynarodowych, zwłaszcza w zakresie najważniejszej warstwy tych stosunków, jakim jest bezpieczeństwo. Stosownie do przedstawionych wyżej założeń struktura książki oparta została na czterech powiązanych ze sobą częściach, noszących następujące tytuły: część pierwsza – Bezpieczeństwo. Wymiar kulturowy. Aspekty metodologiczne. Część druga – Bezpieczeństwo kulturowe w warunkach globalizacji i integracji. Część trzecia – Kultura bezpieczeństwa. Aspekty narodowe i międzynarodowe. Część czwarta – Kulturowe uwarunkowania bezpieczeństwa międzynarodowego. W ramach tak przyjętej struktury dokonano podziału na rozdziały, których jest dziesięć oraz Wstęp i Zakończenie (Podsumowanie i Wnioski), a także załączone: Wykaz skrótów, Bibliografia, Indeksy oraz opracowane w języku angielskim Summary i Contents. Mimo podziału na części zachowano chronologię rozdziałów, które w założeniu tworzyć mają logiczną, metodologiczną i merytoryczną całość.