Przeglądaj wg Słowo kluczowe "liberum veto"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Czy Łukasz Opaliński młodszy był regalistą? Filozofia ustroju państwa i postawa wobec liberum veto marszałka nadwornego koronnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Dankowski, Michał ZbigniewŁukasz Opaliński zwany młodszym reprezentował jeden z najmożniejszych rodów magnackich w Wielkopolsce i całej Rzeczpospolitej w XVII w. Piastując wysoki urząd senatorski - marszałka nadwornego koronnego, dał się przede wszystkim poznać jako publicysta i filozof ustroju, a także nieprzeciętny polityk. Starsza historiografia widziała w nim regalistę i poplecznika kolejnych dworów. Dopiero studia Władysława Czaplińskiego ukazują go jako polityka będącego apologetą ustroju państwa polsko-litewskiego. W rzeczywistości Opaliński był politycznym lawirantem, zaś jego poglądy wyrażane zarówno w publicystyce, jak i w działaniach politycznych były korelacją postawy oświeconego magnata połowy XVII w. dbającego głównie o interes swojego rodu, w dalszej kolejności państwa, na pewno dumnego z ustroju Rzeczpospolitej, ale dostrzegającego jego wynaturzenia. Dzieła Opalińskiego z zakresu filozofii państwa, takie jak Rozmowa plebana z ziemianinem, Obrona Polski, czy Coś nowego?, wykazują szerokie horyzonty w myśli marszałka nadwornego i jego nieprzeciętne zdolności publicystyczne. Pomysły, jakie wykazuje Opaliński w swoich pracach, są nowatorskie, a co najważniejsze realne, nie oderwane od istniejącej rzeczywistości. Ustrój Rzeczpospolitej był dla magnata wielkopolskiego wzorem. „Złotą wolność" szlachecką uważał za najdoskonalszy ustrój społeczny, w czym wtórowali mu inni publicyści epoki. Opaliński był jednak świadomy niedomagań wynikających z nawarstwiających się „egzorbitancji" a w szczególności z anarchizacji polskiego parlamentaryzmu. Instytucję liberum veto odbierał jako słuszną konieczność, natomiast obawiał się jego korzystania przez nieodpowiednie osoby, stąd postulował stosowania jej wyłącznie do spraw wagi państwowej.Pozycja Sejmy rozerwane i zerwane w XVII stuleciu(Oficyna Wydawnicza AFM, 2009) Lewandowska-Malec, Izabela"Zarówno w źródłach, jak również literaturze określenia: sejmy rozerwane i zerwane traktuje się zamiennie. S. Ochmann-Staniszewska i Z. Staniszewski w swojej publikacji Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy omawiają anonimowe pismo Z Warszawy o rozerwanym sejmie nowiny dworskie 29 Decembris 1666, które, ich zdaniem, opisuje zerwanie drugiego sejmu odbywającego się w tym roku."(...)Pozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XVII(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Goźdź-Roszkowski, Krzysztof; Dankowski, Michał Zbigniew; Maciejewski, Tadeusz; Kitowski, Piotr; Kłos, Michał; Smorąg, Julian; Smyk, Grzegorz; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Machut-Kowalczyk, Joanna; Kądzielawski, Grzegorz; Eichstaedt, Krzysztof; Przewoźnik, Sylwia; Łysko, Marcin; Meler, Jan; Szymański, Andrzej; Matuszewski, Jacek; Rakowski, Maciej; Uruszczak, Wacław; Moszyńska, Anna; Naworski, Zbigniew; Malec, Jerzy