Przeglądaj wg Słowo kluczowe "metyloprednizolon"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Glikokortykosterydy we wstrząsie neurogennymJanik, PrzemysławWstrząs jest stanem zagrożenia życia, który powstaje w wyniku niedostatecznej perfuzji tkanek i niedostatecznego dostarczenia tlenu, glukozy i innych substancji odżywczych. Jego przyczyną może być uszkodzenie rdzenia kręgowego, którego objawem jest spadek ciśnienia i bradykardia. W terapii tego stanu zastosowanie znalazł metyloprednizolon, syntetyczny glikokortykosteroid, który powoduje zminimalizowanie uszkodzeń neurologicznych. Niniejsza praca przedstawia badania National Acut Spinal Cord Injury Study (NASCIS), które prezentują wytyczne dotyczące stosowania glikokortykoidów w urazie rdzenia kręgowego. Naukowcy poprzez analizy wielu publikacji dotyczących leków sterydowych doszli do wniosku, że zastosowanie metyloprednziolonu w leczeniu chorych z urazem rdzenia kręgowego jest sporne, jednak brak jest alternatywnych metod leczenia tego stanu. Powodem tego są działania niepożądane leku, które przeważają nad jego efektami terapeutycznymi. Zgodnie ze stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Kręgosłupa metyloprednizolon nie powinien być stosowany w ostrej fazie urazu rdzenia kręgowego.Pozycja Obraz cytoimmunologiczny płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Wstępna ocena wpływu leczenia metotreksatem i metyloprednizolonem(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Wędrowska, Ewelina; Libura, Marek; Chmielarski, Maciej; Grad, Bartłomiej; Golińska, Joanna; Senderek, Tomasz; Wojciechowski, Rafał; Siudut, Jakub; Kopiński, PiotrWprowadzenie: Pobranie płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) umożliwia wgląd w miejscową aktywność zapalenia. W patogenezie zmian stawowych główną rolę pełnią komórki T, w tym dodatnie z ligandami receptorów śmierci: Ligand Fas (FasL) i TRAIL (TNF-related apoptosis-inducing ligand). W terapii RZS lekiem pierwszego rzutu jest metotreksat (MTX), w leczeniu uwzględnia się m.in. glikokortykosteroidy (metyloprednizolon) i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Mało wiadomo o wpływie leczenia na profil immunologiczny płynu stawowego w RZS. Cel pracy: Scharakteryzowanie wpływu leczenia metyloprednizolonem i MTX na obraz cytoimmunologiczny płynu stawowego w RZS. Materiał i metody: Płyn stawowy pobrano od chorych z RZS leczonych metyloprednizolonem (n=11) i MTX (n=6). Grupę kontrolną stanowili chorzy przyjmujący tylko NLPZ (n=19). Zbadano całkowitą liczbę komórek (CLK), odsetek krwinek białych i fenotyp subpopulacji limfocytów płynu stawowego, w tym ekspresję FasL i TRAIL na komórkach Th i Tc. Wyniki: Stwierdzono spadek CLK płynu u chorych leczonych metyloprednizolonem lub MTX. W grupie MTX wzrosła wartość indeksu CD4/CD8 (mediany: 1,2 vs 0,7, p<0,05) w porównaniu z grupą NLPZ. Metyloprednizolon zmniejsza odsetek limfocytów T FasL+ i TRAIL+ (np. mediana CD8+TRAIL+ 12,0% u leczonych metyloprednizolonem, w porównaniu z 19,2% w grupie NLPZ, p<0,05; test U-Manna-Whitneya). Wnioski: W płynie stawowym chorych leczonych metyloprednizolonem wystąpiło obniżenie markerów cytotoksyczności limfocytów w porównaniu z grupą leczoną wyłącznie NLPZ. Równoległe zmiany grupy MTX nie były znamienne. Wysoka wartość indeksu CD4/CD8 w grupie leczonej MTX wynika prawdopodobnie z preferencyjnej eliminacji komórek cytotoksycznych. Badanie cytoimmunologiczne płynu stawowego może mieć znaczenie w ocenie skuteczności leczenia RZS.Pozycja Państwo i Społeczeństwo 2018, nr 3 (XVIII) : Medycyna i zdrowie publiczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Cierniak, Agnieszka; Skubal, Magdalena; Kalemba-Drożdż, Małgorzata; Wędrowska, Ewelina; Libura, Marek; Chmielarski, Maciej; Grad, Bartłomiej; Golińska, Joanna; Senderek, Tomasz; Wojciechowski, Rafał; Siudut, Jakub; Kopiński, Piotr; Słapińska, Magdalena; Gołkowski, Filip; Roszkowska, Anna M.; Chronowska, Justyna; Madej, Andrzej; Leks, Sylwia; Chrobot, Renata; Ligęza, Janusz; Gawlikowski, Tomasz; Bilska-Kos, Anna; Satora, Leszek; Swadźba, Jakub; Milczarek, Olga; Kwiatkowski, Stanisław; Majka, Marcin; Swadźba, Patrycja; Grzywacz-Kisielewska, Agata; Kopiński, PiotrZE WSTĘPU: Prezentowany Czytelnikom numer „Państwa i Społeczeństwa”, zajmujący się zagadnieniami medycyny i zdrowia publicznego, zawiera trzy prace oryginalne, sześć poglądowych i jeden opis przypadku. Dodatkowo zamieszczono sprawozdania, w tym – w pierwszej kolejności – z konferencji „Państwo, Gospodarka, Społeczeństwo”, która odbyła się w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 11–12 czerwca 2018 r. W ramach swej aktywności naukowej Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu zaopiekował się sesją pt. „Postępowanie w chorobach rzadkich”, tj. tematyką o bardzo istotnych walorach rozwojowych w świetle popularnych haseł o indywidualizacji terapii w wielu dziedzinach klinicznych. Wszystkie trzy prace badawcze, zgodnie z klasyfikacją, zawierają oryginalne i potencjalnie ważne wyniki. Zespół Cierniak i wsp. wykazał możliwość zmniejszenia toksyczności standardowej terapii cytostatykami w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w drodze suplementacji pospolitym polifenolem zawartym w herbacie (galusanem epigalloketechiny). Wędrowska i wsp. zaprezentowali profil immunocytologiczny płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów i podali wstępne dane o modyfikacji tego profilu przez standardowe leczenie. Z kolei z pracy Słapińskiej i wsp. wynikły ciekawe wnioski dotyczące standaryzacji ambulatoryjnych pomiarów ciśnienia tętniczego krwi w populacji chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, przy czym – jak wykazali autorzy – na zmienność obserwowanych wyników wpływa współwystępowanie innych przewlekłych chorób w przebadanej populacji. Prace poglądowe rozpoczyna niezwykle nowoczesna publikacja podsumowująca najnowsze techniki leczenia stożka rogówki, a więc czerpiąca z pogranicza kliniki okulistycznej i zdrowia publicznego. Kolejna zespołowa praca podsumowuje aktualną i ważną dla klinicystów wiedzę o działaniach ubocznych w stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych (temat ten ma być przez zespół autorski kontynuowany). Stanowiący przedmiot sporów problem podawania megadawek witaminy C w złośliwych chorobach nowotworowych i niektórych stanach zakaźnych przedyskutowano w odrębnej pracy poglądowej, z przytoczeniem ciekawych danych, właściwie podsumowanych umotywowanymi wnioskami. Odlegle z pracą tą łączy się kolejna publikacja, tym razem z pogranicza genetyki i gerontologii: tytułowa „fontanna młodości” jest tu pretekstem do omówienia genetycznych uwarunkowań procesu starzenia. Tę grupę prac zamyka cenna pozycja o zatruciach grzybami jadalnymi. Otóż należy podkreślić, że jest to zjawisko dotąd w medycynie nazbyt niedokładnie przebadane, zaś ze względu na lekceważenie problemu pozycji literaturowych w tym zakresie praktycznie brak. Wspomniana praca dobrze wypełnia tę lukę. Opis przypadku dotyczy odzyskiwania funkcji neurologicznych (kończyn dolnych) przez chorego z uszkodzeniem poprzecznym rdzenia kręgowego, możliwego dzięki zastosowaniu komórek macierzystych. Jest to już typowa medycyna XXI wieku i życzylibyśmy sobie, by korzystny efekt terapeutyczny w tym dotychczas nieuleczalnym stanie udało się powtórzyć autorom w większej grupie pacjentów.