Przeglądaj wg Słowo kluczowe "objawy kliniczne"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Interdyscyplinarne aspekty nauk o zdrowiu(Oficyna Wydawnicza AFM, 2010) Goździalska, Anna; Jaśkiewicz, Jerzy; Lizak, Dorota; Kalemba-Drożdż, Małgorzata; Drąg, Jagoda; Gawędzka, Anna; Brzewski, Paweł; Wojas-Pelc, Anna; Limanówka, Danuta; Foryś, Zofia; Pach, Dorota; Targosz, Dorota; Gołkowski, Filip; Dęsoł, Agnieszka; Abramczyk, Anna; Seń, Mariola; Felińczak, Anna; Dębska, Grażyna; Hama, Faustina; Krzyżanowski, Dominik; Słobodzian, Anna; Knapik-Czajka, Małgorzata; Kozak, Lidia; Drożdż, Włodzimierz; Kurleto-Kalitowska, Ewa; Romanowska, Urszula; Lipińska, Maria; Maj, Krystyna; Lampart, Beata; Laskowska, Justyna; Drożdż, Włodzimierz; Kadučáková, Helena; Lehotská, Mária; Czajkowski, Wojciech; Pawłowski, Leszek; Kiwnik-Dahm, Aneta; Cepuch, Grażyna; Futoma, Bernadetta; Pasek, Małgorzata; Jackowska, Renata; Dębska, Grażyna; Jaśkiewicz, JerzyPozycja Objawy kliniczne i wpływ leczenia na stan psycho-fizyczny u chorych z nadczynnością tarczycyMatyaszek, Kinga; Krzentowska-Korek, Anna; PielęgniarstwoNadczynność tarczycy to zaburzenie funkcji tarczycy wprowadzające organizm w stan hipertyreozy. Jest to schorzenie endokrynologiczne, w którym dochodzi do zwiększonej syntezy i wydzielania hormonów gruczołu tarczowego. Chorobę rozpoznaje się u około 2% osób dorosłych w Polsce. Przyczynami nadprodukcji hormonów tarczycy jest autoimmunologiczna choroba Gravesa – Basedowa i wole wieloguzkowe nadczynne – choroba Plummera. Do stosowanych metody leczenia zaliczamy leczenie farmakologiczne - tyreostatyki, radioaktywną ablacją jodu tarczycy oraz leczenie operacyjne.Pozycja Ostre stany patologiczne układu pokarmowego w pracy ratownika medycznegoMateusz, Nocuń; Jerzy DropińskiPraca opisuje postępowanie Ratownika Medycznego w wypadku wyjazdu do pacjentów, których objawy wskazują nam na występowanie ostrych stanów patologicznych jamy brzusznej. Jak najlepiej je rozpoznać, jak działać, aby pacjent jak najszybciej znalazł się bezpiecznie w szpitalu.Pozycja Otępienie czołowo-skroniowe : ujęcie interdyscyplinarne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Moryś, Joanna M.; Moryś, Janusz; Bidzan, Leszek; Herman-Sucharska, Izabela; Urbanik, Andrzej; Lass, Piotr; Sławek, Jarosław; Gabryelewicz, Tomasz; Kaczmarek, Bożydar L.J.; Pąchalska, Maria; Harciarek, Michał; Nyka, Walenty M.; Olszewski, Henryk; Tłokiński, Waldemar; Łukaszewska, Beata; Narożańska, Ewa; Sitek, Emilia J.; Zawadzka, Aleksandra; Zabłocki, Krzysztof; Leszek, Jerzy; Ledwoch, Beata; Bidzan, Mariola; Rasmus, Anna; Guzińska, Katarzyna; Pąchalska, Maria; Bidzan, LeszekZe wstępu: "Oddajemy do rąk Czytelników monografię Otępienie czołowo-skroniowe: ujęcie interdyscyplinarne, która stanowi oryginalny zbiór odpowiednio dobranych rozdziałów, opracowanych przez autorów z różnych specjalności medycznych i paramedycznych zajmujących się diagnozą i rehabilitacją osób z otępieniem. Otępienie czołowo-skroniowe stanowi nadzwyczaj ważki i trudny temat dla współczesnej neuronauki. Temat jest ważki przede wszystkim dlatego, że problemy związane z otępieniem w starszych latach dotyczą wciąż wzrastającej liczby osób, co stanowi nieunikniony, choć dość paradoksalny skutek przedłużenia się życia przeciętnego człowieka, bez proporcjonalnej poprawy jego kondycji fizycznej i psychicznej. Oznacza to m.in., że najprawdopodobniej mało kto z nas (tj. sami autorzy wraz z Czytelnikami) uniknie tego problemu w przyszłości, a ten dość przykry fakt czasami utrudnia proces utrzymywania należytego dystansu naukowego do tematu. Wiele rozdziałów publikowanych w tej książce jest owocem 13. Międzynarodowego Kongresu Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego, zorganizowanego przez Krakowską Akademię im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 22 do 24 lutego 2010 roku. Uczestnicy kongresu podjęli panelową dyskusję, mającą na celu syntezę przyczyn i objawów otępienia czołowo-skroniowego. Główne tezy z tej dyskusji wykorzystano również w przygotowywaniu rozdziałów tej monografii."(...)Pozycja The risk of contracting Ebola virus and its prevention(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Lesňáková, Anna; Rovný, Ivan; Hlinková, SoňaEbola is a severe, acute viral disease, characterized by the sudden onset of fever, vomiting, and profuse diarrhoea, leading to severe dehydration, haemorrhagic diathesis, signifi cant blood loss, shock, often with a fatal outcome. The disease is transmitted by either direct contact with blood or other bodily fl uids of live or deceased infected people. Transmission may also occur by unprotected sexual contact or by direct contact with the blood or body fl uids of animals. Before 2013, the maximum number of infected people in a single outbreak of Ebola was 425. This fi gure was signifi cantly exceeded during the largest wave of Ebola that began in December 2013 in West Africa. The epidemiological situation is being closely monitored by the states of the European Union. The World Health Organization has issued recommendations for travellers to countries aff ected by the Ebola virus.