Przeglądaj wg Słowo kluczowe "pharmacotherapy"
Teraz wyświetlane 1 - 5 z 5
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Farmakoterapia w hipotermiiPlutka, Patryk; Paśko, PawełHipotermia jest jedną z tych odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia, które wymagają zmiany algorytmu postępowania. Wymuszone jest to zwolnieniem metabolizmu pacjenta co może doprowadzić do kumulacji toksycznych stężeń leków lub zapaści w wyniku zbyt szybkiej lub gwałtownej podaży leków. Niewłaściwe postępowanie z wychłodzonym pacjentem może pogorszyć jego stan, dlatego ważne jest, aby prawidłowo zdiagnozować i zaklasyfikować hipotermię, a następnie wdrożyć odpowiednie procedury.Pozycja Leczenie bólu w zespołach podstawowych ratownictwa medycznegoWęgiel, MonikaBól jest fizjologiczną reakcją organizmu na bodziec bólowy, jest to uczucie subiektywne jakie odczuwa pacjent. Jest on jedną z najczęstszych przyczyn wzywania zespołu ratownictwa medycznego. Ratownicy medyczni mogą samodzielnie wdrożyć terapię przeciwbólową, przy zastosowaniu niesterydowego leku przeciwzapalnego takiego jak ketoprofen, kwas acetylosalicylowy, a także znacznie silniejszego środka farmakologicznego, mianowicie morfiny – leku opioidowego. Do wprowadzenia odpowiedniej farmakoterapii ważne jest prawidłowe poznanie poziomu odczuwanego bólu przez pacjenta. Ocenia on intensywność doskwierającej mu dolegliwości m.in. za pomocą skali wzrokowo-analogowej VAS.Pozycja Ostre zespoły wieńcowe, postępowanie przed-szpitalne w praktyce zespołu ratownictwa medycznegoGamrat, Grzegorz; Siudak, ZbigniewOstre zespoły wieńcowe są główną przyczyną zgonów u osób dorosłych. Skutkiem braku lub znacznego ograniczenia przepływu krwi w krążeniu wieńcowym jest obumieranie mięśnia sercowego. Najczęściej obserwowanymi objawami występującymi w zawale serca są ból w obrębie klatki piersiowej często promieniujący do lewego barku, przestrzeni między-łopatkowej, żuchwy oraz nadbrzusza. Innymi równie ważnymi objawami jest duszności, osłabienie i obawa przed zbliżającym się zgonem. Natychmiastowy kontakt z dyspozytorem zespołów ratownictwa medycznego oraz szybka i sprawna interwencja ze strony ratowników medycznych znacząco zwiększa szanse chorego na przeżycie. Tak dobry efekt działania systemu ratownictwa medycznego jest możliwy dzięki teletransmisji oraz odpowiednio dobranej farmakoterapii, zastosowanej w pomocy przed-szpitalnej.Pozycja Przegląd badań dotyczących stosowania kwasu traneksamowego w krwawieniach o różnej etiologiiKaraś, Joanna; Paweł PaśkoUtrata krwi wynikająca z krwawienia zewnętrznego i wewnętrznego jest przyczyną wielu zgonów możliwych do uniknięcia. Wciąż poszukuje się sposobów mogących temu zapobiec. Jednym z proponowanych rozwiązań jest zastosowanie kwasu traneksamowego (TXA) w krwawieniach o różnym pochodzeniu. Drogami podania TXA jest droga dożylna, doustna lub podanie miejscowe. Od niedawna sprawdzana jest skuteczność podania tego leku w nebulizacji. Ciągle prowadzone badania, dają wiele obiecujących wyników, które mogą przyczynić się do ustalenia nowych rekomendacji stosowania TXA w leczeniu przedszpitalnym oraz szpitalnym.Pozycja Zasady postępowania we wstrząsie septycznym u dorosłych - farmakoterapiaKról, Wojciech; Paśko, PawełSepsa jest stanem chorobowym, który przyczynia się do wysokiej śmiertelności na świecie (29-75%). W Stanach Zjednoczonych i w Europie umiera z jej powodu rocznie około 200000 chorych. W Polsce, według statystyk jest to około 15000 pacjentów co roku. Istotne jest w tym przypadku szybkie podejmowanie trafnych decyzji dotyczących postępowania z chorymi z sepsą, co ma olbrzymie znaczenie w redukcji jej śmiertelności. Aby skutecznie leczyć pacjentów z tak ciężkimi stanami chorobowymi ważne jest prowadzenie bezpiecznej i efektywnej farmakoterapii, która powinna być wprowadzona niezwłocznie po stwierdzeniu pierwszych objawów poważnej infekcji. W terapii powyższych stanów stosowanych jest wiele leków z różnych grup terapeutycznych, których wypadkowa działania ma przyczynić się do poprawy stanu chorego. W wstępnym postępowaniu przeciwstrząsowym podstawowym lekiem jest dobutamina. Najczęściej stosowanymi antybiotykami w leczeniu sepsy, wstrząsu septycznego są: benzylopenicylina, cafalosporyny, wankomycyna, tikarcylina, czy tobramycyna. W leczeniu sepsy bardzo ważne jest podawanie płynów. W celu zwiększenia objętości śródnaczyniowej stosuje się koloidy (skrobia hydroksyetylowana, dekstran, roztwory żelatyny). Podawane są także krystaloidy takie jak płyn Ringera, sól fizjologiczna, płyn wieloelektrolitowy. We wstrząsie septycznym i w leczeniu hipotonii lekami pierwszego rzutu obkurczającymi naczynia są: noradrenalina i dopamina. U chorych we wstrząsie septycznym w celu zwiększenia ciśnienia tętniczego wymagane jest stosowanie kortykosteroidów (hydrokortyzon, fludrokortyzon).W leczeniu sepsy i wstrząsu septycznego podaje się również leki sedacyjne i przeciwbólowe takie jak midazolam, propofol, czy morfinę.