Przeglądaj wg Słowo kluczowe "political violence"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka nr 2 (XXVII), 2017 (Bezpieczeństwo antyterrorystyczne Rzeczypospolitej Polskiej)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Stelmach, Jarosław; Marszałek, Piotr Krzysztof; Borkowski, Robert; Kudzin-Borkowska, Małgorzata; Zwierzyna, Jarosław; Wróbel, Piotr; Tomasiewicz, Jarosław; Grudka, Piotr; Fałowski, Janusz; Sowińska, Julia; Piątkowski, Mateusz; Borkowski, RobertZe wstępu: W niniejszym numerze „Bezpieczeństwa. Teorii i Praktyki” po raz kolejny podejmujemy problematykę terroryzmu i bezpieczeństwa antyterrorystycznego RP. Wszechobecne, podsycane przez media i polityków poczucie zagrożenia terroryzmem może prowadzić do zaburzenia ładu społecznego i pojawienia się niepokojów społecznych, radykalizacji grup skrajnej prawicy czy rozchwiania preferencji wyborczych. Obiektywnie – czego dowodzą statystyki ostatniego półwiecza – liczba zamachów terrorystycznych w Unii Europejskiej oraz liczba ich ofiar spadają. W powojennej historii Europy najwięcej śmiertelnych ofiar zamachów terrorystycznych było w dekadzie lat 80. (łącznie ok. 2000 ofiar). W obecnym stuleciu liczba ofiar zamachów terrorystycznych według Global Terrorism Database 2016 waha się w całej UE na poziomie od kilku do kilkunastu rocznie (poza rokiem 2004 – ok. 200 ofiar, oraz rokiem 2015 – ok. 150 ofiar). Pomimo to w odczuciu społecznym obawa przed zagrożeniem terrorystycznym nie maleje.Pozycja Paramilitarne struktury i działalność spiskowo-bojowa Polskiej Partii Socjalistycznej 1918–1928(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Tomasiewicz, Jarosław; Grudka, PiotrPolska Partia Socjalistyczna miała silne tradycje działalności paramilitarnej, sięgające 1904 r. Socjalistyczne formacje bojowe – Pogotowie Bojowe i Milicja Ludowa – odegrały istotną rolę walkach o niepodległość i granice. W późniejszym okresie partyjna milicja służyła do walki zarówno z prawicą (m.in. w czasie przewrotu majowego 1926 r.) jak i z komunistami. Milicja w Warszawie stopniowo uniezależniała się od partii i angażowała w działania kryminalne. Ostatecznie doprowadziło to do rozłamu w 1928 r. i utworzenia PPS – dawnej Frakcji Rewolucyjnej.Pozycja Paramilitarne struktury i działalność spiskowo-bojowa polskiej prawicy 1918–1933(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Tomasiewicz, JarosławŻycie polityczne w okresie dwudziestolecia międzywojennego nacechowane było przemocą. Polska prawica (zarówno nacjonalistyczna jak konserwatywna) była jednym z aktorów tej przemocy, lecz początkowo nie odgrywała w niej wiodącej roli. Pomimo pewnej fascynacji faszyzmem polscy prawicowcy w latach 20. nie byli gotowi do systematycznego stosowania przemocy. Punktem zwrotnym był przewrót 1926 r. Nowopowstały Obóz Wielkiej Polski posiada paramilitarną strukturę, a jego młodzieżowe skrzydło szkoliło się do walki. Ta ewolucja w kierunku przemocy politycznej została przerwana delegalizacją OWP w 1933 r.