Przeglądaj wg Słowo kluczowe "postawa"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Healthism - afirmacja promocji zdrowia czy współczesne zagrożenie behawioralne?(Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, 2014) Lizak, Dorota; Seń, Mariola; Kochman, MałgorzataWspółczesność wymaga od człowieka pewnej elastyczności, wkomponowania się w otaczającą rzeczywistość i przede wszystkim podejmowania takich działań, aby być akceptowanym. Dzisiaj istotną rolę odgrywają nie tylko elementy kognitywne czy behawioralne funkcjonowania jednostki, ale i wizualne, czyli wygląd zewnętrzny. W niektórych przypadkach brak przejawu pewnych dyspozycji może być uznawane za bycie poza normą, a w związku z tym, narażać jednostkę na alienację czy brak akceptacji. Zatem, życie we współczesności to powód do radości czy ryzyko zatracenia się? Czy współczesny człowiek dąży do sukcesu, piękna, prestiżu drogą chęci czy konieczności? Prawidłowe egzystowanie w społeczeństwie wiąże się z akceptacją jednostki przez bliskich i otoczenie, ponieważ warunkuje prawidłowe funkcjonowanie człowieka na płaszczyźnie interpersonalnej. Umożliwia to i zarazem ułatwia samorealizację, bowiem brak akceptacji to frustracja, izolacja, obniżony nastrój, a w konsekwencji nawet depresja. Koncentrując się jednak na zdrowiu i jego aspektach, warto poruszyć problem healthismu – tendencji, która na skutek rozwoju nauki, postępu technologicznego, przemian społecznych czyli ogólnie pojętej globalizacji, zaznacza się w ostatnich latach w sposób szczególny. Nie jest to novum, jednak stosunkowo niewiele publikacji naukowych porusza to właśnie zagadnienie. Można by wysunąć tezę, iż healthism jest pewnego rodzaju „produktem ubocznym” działań z zakresu promocji zdrowia, jednak to stwierdzenie należałoby potraktować z pewną dozą ostrożności. W nawiązaniu do powyższego, niniejsza praca będzie koncentrować się na zagadnieniach związanych z „kultem zdrowia i ciała”, a więc przede wszystkim „uzależnieniu od zdrowia”, czyli tendencji o charakterze zagrożenia behawioralnego. Celem opracowania jest przedstawienie problemu healthismu jako tendencji quasi-zdrowotnej.Pozycja Rola pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania w kreowaniu prozdrowotnych postaw uczniów(Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 2012) Lizak, Dorota; Seń, Mariola; Laska, EdytaWyzwania stawiane przed jednostką we współczesnym świecie, choroby cywilizacyjne i niekorzystne tendencje zdrowotne powodują, że praca przedstawicieli ochrony zdrowia oraz wszystkich, którzy zajmują się zdrowiem, staje się niezwykle istotna. Szczególna rola przypada tu przede wszystkim pielęgniarkom i położnym, na co dzień zajmujących się zdrowiem swoich podopiecznych w różnych fazach ich życia i zdrowia. Ochrona wartości, jaką jest zdrowie i pomnażanie jego potencjału to idea, którą odnajdujemy w zawodach pielęgniarki, położnej czy lekarza. Jeszcze do niedawna, udział w opiece zdrowotnej wiązał się głównie z korzystaniem ze świadczeń w sposób bierny, natomiast obecnie, to również branie odpowiedzialności za zdrowie własne i innych ludzi oraz czynne uczestnictwo w tworzeniu środowiska sprzyjającego zdrowiu. Budowanie świadomości zdrowotnej społeczeństwa, opartej na przekonaniu, że styl życia jest głównym, modyfikowalnym czynnikiem determinującym zdrowie, zwiększa działania ludzi na rzecz zdrowia. Inicjatorami dla tych działań, mogą być więc przedstawiciele zawodów medycznych, ze szczególnym uwzględnieniem pielęgniarki. Wychowanie szkolne jest niezbędnym elementem przygotowania młodego człowieka do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym, świadomego i odpowiedzialnego za dokonywane wybory, w tym także zdrowotne. Ważnym elementem tego procesu będzie edukacja zdrowotna, której realizatorem poza rodziną, nauczycielami i wychowawcami jest pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania, jako jedyny profesjonalnie przygotowany pracownik ochrony zdrowia na terenie szkoły.Pozycja Szkoła jako środowisko wspierające kształtowanie prozdrowotnych postaw - kontekst pedagogiczno-zdrowotny(Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, 2014) Lizak, DorotaRodzina i szkoła to środowiska, które odgrywają kluczową rolę dla rozwoju i funkcjonowania człowieka. Socjalizacja pierwotna i edukacja nieformalna mogą stanowić i/lub stanowią wstęp do socjalizacji wtórnej i edukacji formalnej, dlatego też zwraca się szczególną uwagę na współpracę tych dwóch siedlisk. Artykuł nawiązuje do zadań i roli szkoły, jakie powinny być przez nią realizowane i jaką odgrywa w kształtowaniu prozdrowotnych postaw uczniów. Podkreśla również znaczenie szkoły jako instytucji, na której spoczywa największy ciężar, a zarazem odpowiedzialność za efekty edukacji zdrowotnej. Każda poprawnie zaplanowana edukacja nie może być pozbawiona ewaluacji, dzięki której uzyskuje się informację zwrotną na temat jakości zrealizowanej edukacji. Bez wątpienia edukacja zdrowotna prowadzona w szkole, może być wstępem do budowania świadomości zdrowotnej młodych ludzi, a zarazem całego społeczeństwa, gdyż to siedlisko z różnych względów sprzyja realizowaniu działań edukacyjnych. Zmniejszenie kontroli rodziców i osób znaczących dla dziecka jest pewnego rodzaju pułapką na zagrożenia współczesnego świata, gdyż umiejętność dokonywania racjonalnych wyborów kształtuje się wraz z wiekiem, zatem w okresie dzieciństwa nie jest jeszcze wystarczająco utrwalona. W związku z powyższym, zarówno rodzina jak i szkoła powinny być siedliskami wspierającymi umacnianie zdrowia i realizowanie procesu edukacyjnego, bowiem tylko spójność i współpraca ww. środowisk może dziecko utwierdzić w przekonaniu co do słuszności podejmowanych działań prozdrowotnych. Wszelkie sprzeczności będą budziły niepokój i wątpliwości, co może stanowić zagrożenie i być punktem wyjścia do zachowań inicjacyjnych.